Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς''' ή ''Αλεξανδρινός'' ήταν Έλληνας γραμματικός και λεξικογράφος που άκμασε κατά τον [[5ος αιώνας|5ο αιώνα]] (μ.Χ.) και συνέγραψε το γνωστό «Λεξικό Ησυχίου» ή «Συναγωγή Πασῶν Λέξων κατά Στοιχεῖον έκ των Άριστάρχου και Άπίωνος και Ηλιοδώρου»<ref>[http://www.greekencyclopedia.com/isyxios-o-alexandrefs-5os-ai-mx-p16253.html ''Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό'', Εκδοτική Αθηνών]</ref> που θεωρείται απ΄ όλα τα σωζόμενα λεξικά της αρχαιότηταςτο το πλουσιότερο και σπουδαιότερο<ref name=ND>''Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή'', τόμ. 13, σελ. 265, Αθήνα 1996</ref>.

Το λεξικό που δημιούργησε, περιέχει λέξεις περίεργες ή σπάνιες που συναντώνται σε αρχαία κείμενα και τύπους ασυνήθεις σε διάφορες τοπικές [[Διάλεκτος|διαλέκτους]] καθώς και πάρα πολλές λέξεις ή εκφράσεις τόσο από διαφορετικούς συγγραφείς όσο και διαφορετικούς τομείς (ποίηση, ιατρική, διοίκηση, κ.α.), πολλές από τις οποίες δεν σώζονται πουθενά στην αρχαιοελληνική γραμματεία<ref name=KEG/>. Ο Ησύχιος για τη σύνταξη αυτού του λεξικού μεταχειρίσθηκε ως πηγές τον [[Απίωνας|Απίωνα]], τον [[Αρίσταρχος ο Σάμιος|Αρίσταρχο]], τον [[Ηλιόδωρος (υπουργός)|Ηλιόδωρο]] και τη «[[Διογενική συλλογή]]», τους λεγόμενους «[[Περιεργοπένητες]]». ΣεΑναφέρεται κάποιαμια επιστολή του Ησύχιου με την οποία χαρίζει κάτι στον φίλο του [[Ευλόγιος Αλεξανδρείας|Ευλόγιον]] και η οποία φαίνεται ότι σκέπτονταν να δημιουργήσει μια νέα Διογενική συλλογή συμπληρωμένη με [[Ομηρικά Έπη|ομηρικές]] λέξεις. Παραμένει άγνωστόάγνωστο όμως αν πέτυχεο αυτόν τονσκοπός σκοπόεπετεύχθηκε. Ατυχώς, από το λεξικό του Ησύχιου έφθασε στους χρόνους μας μόνο ένα χειρόγραφο του 15ου αιώνα (Codex Venetus Graec. 851)<ref name=KEG/>.

ΚατάΤην τουςπερίοδο Βυζαντινούςτων χρόνουςΒυζαντινών χρόνων, στο κείμενοαρχικό του λεξικούλεξικό προστέθηκαν και [[Χριστιανισμός|χριστιανικές]] λέξεις από το [[γλωσσάριο]] του [[Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας|Κυρίλλου]] [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Πατριάρχου Αλεξανδρείας]]<ref name=ND/>. Έχει όμως αποδειχθεί πως και ολόκληρο αυτό το γλωσσάριο συγχωνεύθηκε σε κάποιες εκδόσεις του λεξικού, ενώ σε άλλες προστέθηκαν λέξεις που ερμηνεύτηκαν από τον [[Μέγας Αθανάσιος|Μέγα Αθανάσιο]] ως παραλλαγή του γλωσσάριου του Κυρίλλου.

Πρώτη φορά εκδόθηκε το Λεξικό του Ησύχιου σε τόμο στη [[Βενετία]] το 1514 από τον [[Μάρκος Μουσούρος|Μάρκο Μουσούρο]]<ref name=KEG>[http://ancdialects.greeklanguage.gr/studies/arhaies-makedonikes-lexeis ΘΕΤΙΜΑ - Αρχαίες Ελληνικές διάλεκτοι, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας]</ref>. Από τότε ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις στο [[Λούγδουνο]] το [[1766]] δίτομο και στην [[Ιένα|Ιένη]] το 1857 τετράτομο. Ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις το 1864 και 1867.