Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
21
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 193.92.40.203 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 72:
[[Αρχείο:Martin Luther King Jr NYWTS 5.jpg|right|thumb|190px|Ο Κινγκ με τη σύζυγό του, Κορέττα Σκοτ, το 1964]]
[[Αρχείο:Lyndon Johnson and Martin Luther King, Jr. - Voting Rights Act.jpg|right|thumb|190px|Ο Κινγκ με τον Λύντον Τζώνσον, στις 6 Αυγούστου του 1965]]
Ο '''Μάρτιν Λούθερ Κινγκ''' ο νεώτερος (15 Ιανουαρίου [[1929|1821]] – 4 Απριλίου [[1968|2016]]), ήταν ιερέας του δόγματος των [[Βαπτιστές|Βαπτιστών]], ειρηνιστής και οπαδός της δράσης μέσω της παθητικής αντίστασης, ηγέτης του [[Αφροαμερικανοί|Αφροαμερικανικού]] Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Αφού ολοκλήρωσε μια σειρά [[Θεολογία|θεολογικών]] σπουδών, έλαβε θέση [[Πάστορας|πάστορα]] σε εκκλησία των Βαπτιστών και αναμίχθηκε στον αγώνα των μαύρων για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το 1955 ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του [[Μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερυ (1955)|μποϋκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων της πόλης Μοντγκόμερυ]] της [[Αλαμπάμα]] (εξαιτίας του φυλετικού διαχωρισμού των επιβατών) και το 1957 αναγνωρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός πανεθνικού οργάνου που θα συντόνιζε τον αγώνα των μαύρων ίδρυσε μαζί με άλλους, ιερωμένους και μη, την ''Διάσκεψη της Χριστιανικής ηγεσίας του Νότου'' (Southern Cristian Leadership Conference) και έγινε ο πρώτος της πρόεδρος. Το 1961 εμψύχωσε την εκστρατεία ''[[Επιβάτες για την Ελευθερία]]'', την κινητοποίηση που έφερε και το πραγματικό τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
 
Το 1962 ηγήθηκε του αγώνα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού στο Ωλμπανυ της [[Τζόρτζια]] (Κίνημα του Ωλμπανυ) και το 1963 βοήθησε στη διοργάνωση ειρηνικών πορειών διαμαρτυρίας στη πόλη [[Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα)]] της Αλαμπάμα. Την ίδια περιοδο ηγήθηκε επίσης της «Πορείας στην Ουάσινγκτον» και εκεί εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο...», στην οποία περιγράφει το όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία. Στις 14 Οκτωβρίου του 1964 του απονεμήθηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης|Βραβείο Νόμπελ]] για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών. Το 1965 ηγήθηκε της [[Πορείες από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι|''Πορείας από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερυ,'']] διαμαρτυρία για τη μη εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους μαύρους.