Ζαν Μορό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε το [[1928]] στο [[Παρίσι]] από Γάλλο πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1947 στο θέατρο (όπου ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα των Σαίξπηρ, Μολιέρου, Αντρέ Ζιντ, Ζαν Κοκτώ, Τζωρτζ Μπέρναρ Σω, Τένεσι Γουίλιαμς, Πέτερ Χάντκε και συνεργάστηκε με μεγάλους σκηνοθέτες όπως ο Πήτερ Μπρουκ, ο Κλωντ Ρεζύ, ο Αντουάν Βιτέζ και ο Κλάους Μίκαελ Γκρύμπερ)<ref>{{cite web | url=http://www.lifetimetv.co.uk/biography/biography-jeanne-moreau | title=JEANNE MOREAU | accessdate=7 Δεκεμβρίου 2016}}</ref> και το 1949 έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο στο φιλμ ''Dernier amour''. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες του [[Νουβέλ Βαγκ|Νέου Γαλλικού Κύματος]] και συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο [[Φρανσουά Τρυφώ]], ο [[Λουί Μαλ]], ο [[Ζαν-Λυκ Γκοντάρ]] και ο [[Ζαν Ρενουάρ]].<ref>{{cite web | url=http://www.newwavefilm.com/french-new-wave-encyclopedia/jeanne-moreau.shtml | title=JEANNE MOREAU - New Wave | accessdate=7 Δεκεμβρίου 2016}}</ref> Πρωταγωνίστησε σε πολύ σημαντικές δημιουργίες του γαλλικού σινεμά, όπως οι ταινίες του Τρυφώ ''[[Ζυλ και Τζιμ]]'' (1962, στον θρυλικό ρόλο της Κατρίν, της νεαρής χαρισματικής γυναίκας που εμπλέκεται σε ένα επικίνδυνο ερωτικό τρίγωνο με δύο επιστήθιους φίλους) και ''Η νύφη φορούσε μαύρα'' (1967, στον ρόλο της Ζυλί Κολέρ, μιας νεαρής γυναίκας που αποφασίζει να εκδικηθεί τους πέντε άντρες που ευθύνονται για τη δολοφονία του συζύγου της), οι ταινίες του Μαλ ''Ασανσέρ για δολοφόνους'' (1958), καιστον ρόλο της Φλοράνς Καραλά, μιας γοητευτικής άπιστης συζύγου που περιπλανιέται στο νυχτερινό Παρίσι, περιμένοντας μάταια τον εραστή της που έχει παγιδευτεί σε ένα ασανσέρ), ''Οι εραστές'' (1958, στον ρόλο της Ζαν Τουρνιέ, μιας νεαρής γυναίκας που εγκαταλείπει τον σύζυγό της και τη μικρή της κόρη για έναν φοιτητή που μόλις έχει γνωρίσει) και ''Βίβα Μαρία'' (1965, όπου η Ζαν Μορό και η Μπριζίτ Μπαρντό υποδύονται δύο χορεύτριες του μιούζικ-χωλ, που εμπλέκονται σε μια επανάσταση στο Μεξικό στις αρχές του εικοστού αιώνα), η ταινία του Ζακ Ντεμύ ''Το λιμάνι των αγγέλων'' (1963), καιστον ρόλο της Τζάκι, μιας μοιραίας γυναίκας παθιασμένης με τον τζόγο), η ταινία του Ροζέ Βαντίμ ''Επικίνδυνες σχέσεις'' (1959) και η ταινία του Μπερτράν Μπλιέ ''Ο χορός των διεφθαρμένων'' (1974).<ref>{{cite web | url=http://www.biography.com/people/jeanne-moreau-9414329#film-career-and-the-french-new-wave | title=Jeanne Moreau Biography | accessdate=7 Δεκεμβρίου 2016}}</ref> Εκτός από ταινίες Γάλλων σκηνοθετών, η Μορό πρωταγωνίστησε σε έργα του [[Λουίς Μπουνιουέλ]],(''Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας'', 1964, στον ρόλο της Σελεστίν, μιας φιλόδοξης καμαριέρας που προσπαθεί να ανέλθει κοινωνικά στην επαρχιακή Γαλλία του Μεσοπολέμου), του [[Μικελάντζελο Αντονιόνι]] (''Η νύχτα'', 1961, στον ρόλο της αποξενωμένης συζύγου ενός διάσημου συγγραφέα), του [[Όρσον Γουέλς]] (''Η δίκη'', 1962, ''Οι καμπάνες του μεσονυκτίου'', 1966, ''Αθάνατη ιστορία'', 1968, στον ρόλο της Βιρζινί, μιας πόρνης που δέχεται να συμμετάσχει στην αναπαράσταση ενός θρύλου''),'' του [[Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ]] (''Ο καβγατζής'', 1982), του [[Θόδωρος Αγγελόπουλος|Θόδωρου Αγγελόπουλου]] (''Το μετέωρο βήμα του πελαργού'', 1991), του Τόνυ Ρίτσαρντσον (''Φλογισμένη σάρκα'', 1966, ''Ο ναύτης του Γιβραλτάρ'', 1967), του Πήτερ Μπρουκ (''Μοντεράτο καντάμπιλε'', 1960), του Ηλία Καζάν (''Ο τελευταίος των μεγιστάνων'', 1976), του Τζόζεφ Λόουζυ (''Εύα'', 1962), του Μάρτιν Ριτ (''Η Γιοβάνκα και οι άλλες'', 1960), του [[Βιμ Βέντερς]] (''Μέχρι το τέλος του κόσμου'', 1991) και του Μανοέλ Ντε Ολιβέιρα (''Ο Γκέμπο και η σκιά του'', 2012). Σκηνοθέτησε Ερμήνευσε συχνά ρόλους απελευθερωμένης μοιραίας γυναίκας, με έντονο πάθος και δυναμισμό, και συμπρωταγωνίστησε με διάσημους ηθοποιούς όπως ο Ζαν Γκαμπέν, ο Ζεράρ Φιλίπ, ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, ο Πήτερ Ο' Τουλ, ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ο Αλαίν Ντελόν, ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, ο Λη Μάρβιν, ο Μισέλ Πικολί, ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Επιπρόσθετα, σκηνοθέτησε η ίδια δύο ταινίες (''Φως'', 1976 και ''L'adolescente'', 1979) και ασχολήθηκε και με το τραγούδι.

Έχει λάβει το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|φεστιβάλ της Βενετίας]] για το ''[[Οι εραστές]]'', το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο [[φεστιβάλ των Καννών]] (από κοινού με τη [[Μελίνα Μερκούρη]]) για το ''ModeratoΜοντεράτο cantabileΚαντάμπιλε'', το [[BAFTA]] καλύτερης ξένης ηθοποιού για το ''Βίβα Μαρία'' και το [[Βραβεία Σεζάρ|Σεζάρ]] Α' γυναικείου ρόλου για το ''La vieille qui marchait dans la mer''. Για τη συνολική της προσφορά, έχει λάβει τον Τιμητικό Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, το Τιμητικό BAFTA της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, την Τιμητική Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου και το Τιμητικό Σεζάρ.<ref>{{cite web | url=http://www.imdb.com/name/nm0603402/awards?ref_=nm_awd | title=Jeanne Moreau - Awards | accessdate=7 Δεκεμβρίου 2016}}</ref>