Μάχη του Αναλάτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 29:
Ο [[Καραϊσκάκης]], αν και είχε πάει εκεί αρχικά για να σταματήσει τους πυροβολισμούς, αναγκάστηκε τελικά να συμμετάσχει στη μάχη. Επειδή, όμως, ήταν έφιππος, είχε ευδιάκριτα ρούχα και συνοδευόταν πάντα, έγινε αντιληπτός από τους Τούρκους, οι οποίοι τον πυροβόλησαν. Έτσι, αναγκάστηκε να αποχωρήσει, γεγονός που δημιούργησε πανικό στο υπόλοιπο στράτευμα. Ξαφνικά, μέσα στον πανικό, δέχτηκε έναν πυροβολισμό. Αυτός έβαλε όλες του τις δυνάμεις, έμεινε πάνω στο άλογο και δεν προκάλεσε αναστάτωση και φόβο στο στράτευμα. Στο τέλος, οι Έλληνες είχαν πάρα πολλές απώλειες αλλά και οι Τούρκοι είχαν πολλούς νεκρούς. Η μεγαλύτερη ζημιά, όμως, είχε γίνει στους [[Έλληνες]], αφού είχε χτυπηθεί ο αρχηγός τους και άλλοι οπλαρχηγοί.
 
Αυτοί που ήταν γύρω από τον [[Καραϊσκάκης Αιτωλοακαρνανίας|Καραϊσκάκη]] κατάλαβαν πως είχε τραυματιστεί. Έτσι, τον μετέφεραν στη σκηνή του στο [[Φάληρο]] και τον ξάπλωσαν, καθώς αιμορραγούσε και ήταν πολύ εξαντλημένος. Ο χειρουργός που είδε το τραύμα του, ανακοίνωσε με θλιμμένο ύφος ότι ήταν θανάσιμο. Προσπάθησαν να του το κρύψουν αλλά εκείνος το κατάλαβε και κάλεσε τους οπλαρχηγούς στη σκηνή του. Τους είπε να συνεχίσουν να αντιστέκονται στους Τούρκους και να μην πέσει το ηθικό τους, επειδή εκείνος δεν θα υπήρχε. Τελικά, πέθανε στις 22 ή κατ’ άλλους στις 23 Απριλίου τού 1827.
 
==Η μάχη στον Ανάλατο==
Ο [[Καραϊσκάκης]] μπορούσε να επιβληθεί σε αρκετούς [[Ρουμελιώτης|Ρουμελιώτες]] οπλαρχηγούς και κρατούσε σε κάποια ύφεση τις εκδηλώσεις ζηλοφθονίας πολλών καπετάνιων, που τώρα πια ήρθαν σε επαφή με τον αρχιστράτηγο. Έτσι, με το [[Καραϊσκάκης|θάνατο του Καραϊσκάκη]] η αταξία που επικρατούσε μέσα στον ελληνικό στρατό μεγάλωσε.<ref>{{Cite book|title = Φίνλεϋ, 1973, 146|last = |first = |publisher = |year = |isbn = |location = |pages = }}</ref>