Αγγλική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναίρεση έκδοσης 6165985 από τον 2A02:2149:8600:2B00:7983:E47B:4155:44B (Συζήτηση)
Γραμμή 39:
|}}
 
Η '''αγγλική γλώσσα''' (αγγλικά: ''English'', [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|IPA]] {{IPA| ['ɪŋglɪʃ]}} <ref>Όλες οι αναφορές στην προφορά λέξεων σύμφωνα με το [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο]] βασίζονται στο ''Cambridge Advanced Learner's Dictionary'', (Cambridge University Press, 2008)[http://dictionary.cambridge.org/].</ref> είναι γλώσσα της [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|ινδοευρωπαϊκής οικογένειας]] και ειδικότερα του [[Δυτικές γερμανικές γλώσσες|δυτικού γερμανικού υποκλάδου]] του [[Γερμανικές γλώσσες|γερμανικού κλάδου]]. Συγκεκριμένα αποτελεί μέλος της [[Αγγλικές γλώσσες|αγγλικής υποομάδας]] της [[Αγγλοφριζικές γλώσσες|αγγλοφριζικής ομάδας]]. Η αγγλική γλώσσα έλκει την καταγωγή της από την [[Αγγλία]] και είναι η [[μητρική γλώσσα]] της πλειονότητας των κατοίκων του [[Ηνωμένο Βασίλειο|Ηνωμένου Βασιλείου]], των [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής]], του [[Καναδάς|Καναδά]], της [[Αυστραλία]]ς, της [[Νέα Ζηλανδία|Νέας Ζηλανδίας]], της [[Δημοκρατία της Ιρλανδίας|Δημοκρατίας της Ιρλανδίας]] και της [[Αγγλόφωνη Καραϊβική|Αγγλόφωνης Καραϊβικής]]. Χρησιμοποιείται, επίσης, ως [[δεύτερη γλώσσα|δεύτερη]] ή [[επίσημη γλώσσα]] σε πολλές χώρες του κόσμου, κυρίως σε όσες αποτελούν μέλη της [[Κοινοπολιτεία των Εθνών|Κοινοπολιτείας των Εθνών]], καθώς και σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς.
ΜΗΝ ΠΟΙΟΙΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΠΟΙΟΙΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΟΥΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΤΙΔΑ .i.
 
Η σύγχρονη αγγλική γλώσσα, η οποία μερικές φορές χαρακτηρίζεται ως η πρώτη παγκόσμια [[lingua franca]] <ref name="thefuture">David Graddol, ''The Future of English?'' (The British Council, 2000) [http://www.britishcouncil.org/de/learning-elt-future.pdf] (ανάκτηση 17 Ιουλίου 2008).</ref><ref>"Global English: gift or curse?", ''Cambridge Journals'', 4 Απριλίου 2005 (Cambridge University Press, 2005)
[http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract;jsessionid=92238D4607726060BCBD3DB70C472D0F.tomcat1?fromPage=online&aid=291932] (ανάκτηση 17 Ιουλίου 2008).</ref>, κατέχει κυρίαρχη θέση ως [[διεθνής γλώσσα]] στους τομείς των επικοινωνιών, της επιστήμης, των επιχειρήσεων, της πολιτικής και της διπλωματίας, της ψυχαγωγίας, της αεροναυτιλίας και της ραδιοεπικοινωνίας, και των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου <ref>"The triumph of English", ''The Economist'', 20 Δεκεμβρίου 2001 [http://www.economist.com/world/europe/displayStory.cfm?Story_ID=883997] (ανάκτηση 17 Ιουλίου 2008).</ref>. Αποτελεί μία από τις συνολικά έξι επίσημες γλώσσες του [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών]], μία από τις 23 επίσημες της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]] όπου κατέχει τη δεύτερη θέση ως μητρική γλώσσα και την πρώτη ως ξένη γλώσσα με ποσοστό 51%, τη μοναδική επίσημη της [[Κοινοπολιτεία των Εθνών|Κοινοπολιτείας των Εθνών]], ενώ χρησιμοποιείται και σε πολλούς ακόμη διεθνείς οργανισμούς.
 
Αφετηρία της τεράστιας εξάπλωσης της αγγλικής γλώσσας υπήρξε η ίδρυση αποικιών, οι πολεμικές κατακτήσεις και οι διπλωματικές συμφωνίες, οι οποίες οδήγησαν στην ίδρυση κτήσεων, αποικιακών κρατών και προτεκτοράτων και στην κατοχή περιοχών υπό το καθεστώς της εντολής, τις οποίες πέτυχε το Ηνωμένο Βασίλειο από τον 16ο έως και τον 20ο αιώνα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο στα τέλη του 19ου αιώνα η πολιτική ισχύς της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] επέβαλε την αναγνώριση της αγγλικής γλώσσας σε παγκόσμιο επίπεδο <ref>''Lecture 7: World-Wide English'', EHistLing [http://www.ehistling-pub.meotod.de/01_lec06.php] (ανάκτηση 17 Ιουλίου 2008).
</ref>.
 
Ένας ακόμη σημαντικός λόγος που βοήθησε στην εξάπλωση της αγγλικής γλώσσας, αποτέλεσε η ανάδειξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η πλειοψηφία των κατοίκων των οποίων έχει ως μητρική γλώσσα την αγγλική, σε [[υπερδύναμη]] μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β’ παγκόσμιο πόλεμο]] και η επακόλουθη οικονομική και πολιτιστική επιρροή τους παγκοσμίως, με τη βοήθεια και της εξάπλωσης των μέσων ενημέρωσης και του διαδικτύου <ref name="thefuture"/>.
 
Η γνώση της αγγλικής έχει καταστεί απαραίτητη σε ένα ευρύ εργασιακό φάσμα, ενώ σε πολλές χώρες, στις οποίες δεν αποτελεί επίσημη γλώσσα, είναι απαραίτητη ως προσόν για την εξεύρεση εργασίας, με αποτέλεσμα πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλον τον κόσμο να την μιλούν, τουλάχιστον στο βασικό της επίπεδο.Στο ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης τα Αγγλικά διδάσκονται από την τρίτη τάξη του Δημοτικού μέχρι την τρίτη τάξη του Λυκείου ως πρώτη ξένη γλώσσα.
 
Η παγκόσμια εξάπλωση της αγγλικής γλώσσας και η χρήση της ως διεθνούς γλώσσας, συνέτεινε στη συρρίκνωση της γλωσσικής ποικιλομορφίας, κυρίως στις περιοχές της Αυστραλασίας και της Βόρειας Αμερικής, ενώ μέσω της συνεχούς επίδρασής της, συνέτεινε στη γλωσσική φθορά άλλων γλωσσών, από την άποψη του λεξιλογίου, της γραμματικής και του συντακτικού <ref>David Crystal, ''Cambridge Encyclopedia of the English Language'' (Cambridge University Press, 1995), σελ. 106.</ref>.
Από την άλλη μεριά, όμως, αυτή καθαυτή η παγκόσμια εξάπλωσή της συνέτεινε στη φθορά της ίδιας της αγγλικής γλώσσας από τις κατά τόπους πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες τη χρησιμοποιούσαν και τη χρησιμοποιούν, γεγονός το οποίο κατέληξε έως και στη δημιουργία γλωσσών διαφορετικής γλωσσικής οικογένειας, όπως είναι οι [[κρεολικές γλώσσες]] και οι [[Πίτζιν γλώσσες|γλώσσες πίτζιν]]. <br />
Οι [[Βρετανία|Βρετανοί]] χρησιμοποιούν το εξής αλφάβητο:<br />
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
 
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
 
== Ιστορία ==
=== Προϊστορία ===
Πριν από την κατάκτηση της [[Βρετανία]]ς από τους [[Ρωμαίος|Ρωμαίους]], αρχικά από τον [[Ιούλιος Καίσαρας|Ιούλιο Καίσαρα]] το 55 π.Χ. και στη συνέχεια από τον [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] το 42 μ.Χ., δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες για τη γλώσσα η οποία μιλιόταν στα Βρετανικά νησιά. Οι Ρωμαίοι, όταν έφτασαν στη Βρετανία, βρήκαν ένα [[Κέλτες|Κελτικό φύλο]], τους [[Βρετανοί (κελτικό φύλο)|Βρετανούς]], οι οποίοι είχαν έλθει προγενέστερα ως εισβολείς από την ηπειρωτική Ευρώπη, γύρω στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Οι Βρετανοί αντιστάθηκαν πεισματικά στη ρωμαϊκή εισβολή, όμως τελικά νικήθηκαν και οι Ρωμαίοι σταδιακά κατέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
 
Παρ’ όλα αυτά, η ρωμαϊκή εξουσία περιορίστηκε εξαιτίας των φυσικών εμποδίων, τα οποία οριοθετούσαν τα όρη της [[Σκωτία]]ς και της [[Ουαλία]]ς, στα οποία κατέφυγαν οι Κέλτες. Έτσι, οι Ρωμαίοι αναγκάστηκαν να περιοριστούν στα ήδη κατακτημένα εδάφη, κτίζοντας τείχη, όπως το περίφημο [[Τείχος του Αδριανού]], τμήματα του οποίου σώζονται έως σήμερα, κατασκευάζοντας στρατόπεδα και οχυρώνοντας πόλεις για να προστατευθούν από τις επιθέσεις των ορεσίβιων κελτικών φύλων. Έξω από την ελεγχόμενη από τους Ρωμαίους περιοχή, η παλαιά [[Κελτικές γλώσσες|κελτική γλώσσα]] ήταν σε σχεδόν αποκλειστική χρήση και τα [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]] δεν κατάφεραν να επιβληθούν, όπως συνέβη στην υπόλοιπη [[Αγγλία]] και κυρίως στις μεγαλύτερες πόλεις της <ref>C. E. & J. M. Eckersley, ''A comprehensive English Grammar'' (Longman, 7η ανατύπωση 1970), σελ. 417.</ref>. Τελικά το 410 οι Ρωμαίοι αποχώρησαν για να υπερασπιστούν την ίδια τη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] η οποία απειλούνταν από τους [[Γότθοι|Γότθους]].
 
Το κενό εξουσίας στα Βρετανικά νησιά έδωσε την ευκαιρία στους Σκώτους και τους [[Πίκτοι|Πίκτους]] από τον βορρά να επιχειρούν συνεχείς επιδρομές λεηλατώντας και καταδιώκοντας τους υπό ρωμαϊκή πολιτιστική επιρροή [[Κέλτες]] οι οποίοι αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια από τους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι, όμως ήταν τόσο απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα, που η έκκληση απευθύνθηκε εις ώτα μη ακουόντων. Έτσι, οι Ρωμαιο-Κέλτες αυτοί, αναγκάσθηκαν να αναζητήσουν αλλού βοήθεια και προσέφυγαν στις γερμανικές φυλές των [[Σάξονες|Σαξόνων]] οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της σημερινής βόρειας [[Γερμανία]]ς.
 
=== Επιρροές από την κελτική γλώσσα ===
Στα Βρετανικά νησιά, η [[Πρωτοκελτική γλώσσα]] εξελίχθηκε στις ομιλούμενες ακόμη και σήμερα κελτικές γλώσσες της [[Γοϊδελικές γλώσσες|Γοϊδελικής υποοικογένειας]] και συγκεκριμένα στα [[Σκωτική Γαελική γλώσσα|Κελτικά Σκωτικά]], στα [[Ιρλανδική γλώσσα|Ιρλανδικά]] και στη [[Μανξ γλώσσα|γλώσσα Μανξ]] και τις γλώσσες της [[Βρυθονικές γλώσσες|Βρυθονικής υποοικογένειας]] και συγκεκριμένα στην [[Ουαλική γλώσσα|Ουαλική]], στην [[Κορνουαλική γλώσσα|Κορνουαλική]] και στη [[Βρετονική γλώσσα|Βρετονική]] της [[Γαλλία]]ς.
 
Παρ’ όλη τη μακρά ιστορική παρουσία των κελτικών γλωσσών στα Βρετανικά νησιά, οι επιρροές τους στην αγγλική γλώσσα είναι αξιοσημείωτα μικρές. Ελάχιστες είναι οι λέξεις τις οποίες η αγγλική υιοθέτησε από τα κελτικά κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και ακόμη λιγότερες αυτές οι οποίες παρέμειναν σε χρήση έως σήμερα, από τις οποίες πολλές μόνον σε διαλεκτική χρήση <ref>C. E. & J. M. Eckersley, ''A comprehensive English Grammar'' (Longman, 7η ανατύπωση 1970), σελ. 417-8 και David Crystal, ''Cambridge Encyclopedia of the English Language'' (Cambridge University Press, 1995), σελ. 8.</ref><ref>Όλες οι ετυμολογικές αναφορές βασίζονται στο Eric Partridge, ''Origins, a Short Etymological Dictionary of Modern English'' (Routledge, ανατύπωση 2006 της 1966<sup>4</sup>).</ref>.
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
|-
|'''Αγγλικά'''||'''Προφορά''' [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|IPA]]||'''Σημασία'''||'''[[Σκωτική Γαελική γλώσσα|Κελτικά Σκωτικά]]'''||'''[[Ιρλανδική γλώσσα|Ιρλανδικά]]'''||'''[[Μανξ γλώσσα|Γλώσσα Μανξ]]'''||'''[[Ουαλική γλώσσα|Ουαλικά]]'''||'''[[Κορνουαλική γλώσσα|Κορνουαλικά]]'''||'''[[Βρετονική γλώσσα|Βρετονικά]]'''
|-
|bannock||{{IPA|['bæn.ɘk]}}||κομμάτι σπιτικού ψωμιού||bonnach / bannach||||||||||
|-
|bard||{{IPA|[bαːd]}}||βάρδος||bàrd||bard||||bardd||||barz
|-
|brock (<broc)||{{IPA|[brɒk]}}||ασβός||broc (brec > breac)||broc (breac)||||(brech / brych)||brōch / brogh||(breach)
|-
|cairn||{{IPA|[keɘn]}}||σωρός λίθων ως ορόσημο ή μνημείο||carn||carn||carn||carn||carn||carn
|-
|clan||{{IPA|[klæn]}}||φατρία, ομάδα οικογενειών||clann||cland / clann||||plant / planta||plans / planz / plansa||
|-
|crag||{{IPA|[kræg]}}||γκρεμός||creag||craig /creag||creg||craig (πλ. creigiau)||clegar||karreg (πλ. kerreg)
|-
|druid||{{IPA|['druː.ɪd]}}||δρυΐδης||draoi / draidh||drui (γεν. druad) / draoidh||druī||derwydd||druw||drouiz (πλ. drouized)
|-
|flannel||{{IPA|['flæn.<sup>ɘ</sup>l]}}||φανέλα (ύφασμα)||olann||olann||ollan||gwlanen < gwlān||gulān / glān||gulān
|-
|galore||{{IPA|[gɘ'lɔː<sup>r</sup>]}}||αφθονία||||go leōr||||||||
|-
|gull||{{IPA|[gʌl]}}||γλάρος||guilb (γεν. gulbann)||gulban||||gilbin > gwylan||guilan / gullan||gwelan
|-
|shamrock||{{IPA|['ʃæm.rɒk]}}||τριφύλλι||seamrag||semrach > seamrdg / seamróg||||||||
|}
 
Παρ' όλα αυτά, αρκετές κελτικές λέξεις επέζησαν ως γλωσσικά απολιθώματα σε πολυάριθμα τοπωνύμια <ref>C. E. & J. M. Eckersley, ''A comprehensive English Grammar'' (Longman, 7η ανατύπωση 1970), σελ. 418 και David Crystal, ''Cambridge Encyclopedia of the English Language'' (Cambridge University Press, 1995), σελ. 9.</ref>, όπως:
* Ονομασίες ποταμών: Aire, Avon (= ποταμός), Don, Doune (οι δύο τελευταίες λέξεις προέρχονται από μια λέξη για το νερό), Exe, Ouse, Stour, Tees, Thames, Trent, Usk, Wey, Wye.
* Ονομασίες πόλεων, είτε εξ ολοκλήρου: Dover (= νερό), Glasgow, Kent, London (όνομα φυλής), York, είτε ως πρώτο συνθετικό: '''dun''' (= προστατευμένος τόπος) > ''Dun''dee, ''Dun''bar, ''Dun''edin, '''kill''' (= εκκλησία) > ''Kil''dare, ''Kil''kenny, '''caer''' (= οχυρωμένος τόπος) > ''Caer''leon, ''Car''lisle, ''Car''diff, '''pen''' (= κορυφή, λόφος) ''Pen''dle, '''llan''' (= άγιος) ''Llan''gollen, ''Llan''dudno, ή ως δεύτερο: '''combe''' (= κοίλωμα, κοιλότητα) Ilfra''combe''. Ακόμη το πρώτο συνθετικό στα ονόματα των πόλεων ''Dor''chester, ''Glou''cester, ''Man''chester, ''Win''chester, ''Salis''bury είναι κελτικής προέλευσης με δεύτερο συνθετικό τις λέξεις της αρχαίας αγγλικής γλώσσας ceaster (< λατ. castra, civitas < ελλ. {{πολυτονικό|κεῖται}}) = στρατόπεδο > πόλη και burgh = φρούριο, οχυρό.
 
=== Επιρροές από τη λατινική γλώσσα ===
Τα '''Λατινικά''' γενικά άσκησαν μεγάλη επιρροή στην ιστορία της αγγλικής γλώσσας. Στην περίοδο της ρωμαϊκής κυριαρχίας (55 π.Χ. - 410 μ.Χ.) οι λεγεωνάριοι του ρωμαϊκού στρατού και οι έμποροι από την ηπειρωτική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έδωσαν νέα ονόματα σε αντικείμενα της περιοχής και εισήγαγαν νέες έννοιες, χρησιμοποιώντας πολλές φορές λέξεις τις οποίες οι ίδιοι είχαν δανειστεί από τα [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]. Περίπου οι μισές από αυτές τις λέξεις αφορούσαν σε φυτά, ζώα, φαγητά και ποτά, και οικιακά είδη, ενώ λέξεις οι οποίες αφορούσαν σε άλλους σημαντικούς τομείς είχαν σχέση με την ένδυση, τα κτήρια και την κατασκευή τους, τους στρατιωτικούς και τους νομικούς θεσμούς, το εμπόριο και τη θρησκεία <ref>David Crystal, ''Cambridge Encyclopedia of the English Language'' (Cambridge University Press, 1995), σελ. 8.</ref>.
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
|-
|'''Σύγχρονα Αγγλικά'''||'''Προφορά''' [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|IPA]]||'''Σημασία'''||'''[[Αρχαία αγγλική γλώσσα|Αρχαία Αγγλικά]]'''||'''[[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]'''
|-
|pea||{{IPA|[piː]}}||μπιζέλι||pise||pisum < ελλ. {{πολυτονικό|πίσον}}
|-
|plant||{{IPA|[plɑːnt]}}||φυτό||plante||planta
|-
|cheese||{{IPA|[tʃiːz]}}||τυρί||cese / cyse||caseus
|-
|cat||{{IPA|[kæt]}}||γάτα||cat / catt / catte||cattus
|-
|wine||{{IPA|[waɪn]}}||κρασί||win||vinum
|-
|kettle||{{IPA|['ket.ḷ]}}||χύτρα||cetel||catillus < ελλ. {{πολυτονικό|κοτύλη}}
|-
|dish||{{IPA|[dɪʃ]}}||πιάτο||disc||discus < ελλ. {{πολυτονικό|δίσκος}}
|-
|candle||{{IPA|['kæn.dḷ]}}||λαμπάδα, κερί||candle||candela
|-
|belt||{{IPA|[belt]}}||ζώνη||belt||balteus
|-
|tile||{{IPA|[taɪl]}}||κεραμίδι||tigle||tegula
|-
|wall||{{IPA|[wɔːl]}}||τείχος, τοίχος||weall||vallum
|-
|city||{{IPA|['sɪt.i]}}||στρατόπεδο > πόλη||ceaster||castra, civitas < ελλ. {{πολυτονικό|κεῖται}}{{πηγή}}
|-
|street||{{IPA|[striːt]}}||δρόμος, οδός||stræt||(via) strata
|-
|pound||{{IPA|[paʊnd]}}||μέτρο βάρους ή όγκου||pund||pondo
|-
|Mass||{{IPA|[mæs]}}||Λειτουργία, Ακολουθία||mæsse||missa
|-
|monk||{{IPA|[mʌŋk]}}||μοναχός||munuc||monachus < ελλ. {{πολυτονικό|μοναχὸς}}
|-
|minster||{{IPA|['mɪn.stɘ<sup>r</sup>]}}||(απρχ.) μεγάλος ναός||mynster||monasterium < ελλ. {{πολυτονικό|μοναστήριον}}
|}
 
== [[Αρχαία αγγλική γλώσσα]] ==
Η αγγλική γλώσσα προέρχεται από τις [[Αγγλοφριζικές γλώσσες|αγγλοφριζικές διαλέκτους]] τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι γερμανικής καταγωγής άποικοι, οι οποίοι προέρχονταν από διαφορετικές περιοχές της σημερινής βορειοδυτικής [[Γερμανία]]ς και της βόρειας [[Ολλανδία]]ς. Αρχικά, τα [[Αρχαία αγγλική γλώσσα|αρχαία αγγλικά]] ήταν ένα συνονθύλευμα διαφορετικών διαλέκτων, γεγονός το οποίο αντικατόπτριζε τη διαφορετική γεωγραφική προέλευση των [[Αγγλοσάξωνες|αγγλοσαξονικών]] βασιλείων της Αγγλίας. Μία από αυτές τις διαλέκτους, η [[Ύστερη Δυτική Σαξονική γλώσσα|ύστερη δυτική σαξονική]], έμελε τελικά να υπερισχύσει. Η πρωταρχική αρχαία αγγλική γλώσσα επηρεάστηκε στη συνέχεια από τα δύο κύματα εισβολέων στα Βρετανικά νησιά. Το πρώτο έλαβε χώρα κατά τον 8ο και 9ο αιώνα, όταν κατακτητές οι οποίοι προέρχονταν από τη Σκανδιναβία και μιλούσαν γλώσσες του [[Βόρειες γερμανικές γλώσσες|βόρειου γερμανικού υποκλάδου]] του [[Γερμανικές γλώσσες|γερμανικού κλάδου]] εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Βρετανίας. Το δεύτερο συνέβη κατά τον 11ο αιώνα, όταν έφτασαν οι [[Νορμανδοί]], οι οποίοι μιλούσαν την [[Αρχαία Νορμανδική γλώσσα|αρχαία νορμανδική γλώσσα]] και τελικά ανάπτυξαν μια αγγλική διάλεκτο η οποία ονομάζεται [[αγγλονορμανδική γλώσσα]]. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι καταβολές της αγγλικής γλώσσας συνέτειναν στο να παρουσιάζεται αυτή ως [[μικτή γλώσσα]], χωρίς, όμως, να είναι στην πραγματικότητα.
 
Ο συγχρωτισμός των πρώτων αποίκων με τους σκανδιναβούς εισβολείς, είχε ως αποτέλεσμα τη γραμματική απλοποίηση και τον λεξιλογικό εμπλουτισμό του αρχικού αγγλοφριζικού γλωσσικού υποστρώματος. Η νορμανδική κατάκτηση οδήγησε στον εγκεντρισμό, πάνω σ' αυτό το γερμανικό γλωσσικό υπόστρωμα, ενός περισσότερο εκλεπτυσμένου φάσματος λέξεων από τον [[Ιταλικές γλώσσες|Ιταλικό κλάδο]]. Αυτή η νορμανδική γλωσσική επιρροή εισέβαλε στα αγγλικά κυρίως μέσω της δικαστικής και της κυβερνητικής γλώσσας. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η αγγλική γλώσσα αναπτύχθηκε στον μέγιστο βαθμό ως [[Δάνειο (γλώσσα)|δανειζόμενη γλώσσα]], με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τη μεγάλη ευελιξία και προσαρμοστικότητα, και το τεράστιο λεξιλόγιο.
 
== Ταξινόμηση και συγγενικές γλώσσες ==
[[File:EN English Language Symbol ISO 639-1 IETF Language Tag Icon.svg|thumb|150px|Αγγλικά συμβολίζεται με τον κωδικό γλώσσας «EN», σύμφωνα με το [[ISO 639-1]]]]
 
Η αγγλική γλώσσα ανήκει στον [[Δυτικές γερμανικές γλώσσες|δυτικό γερμανικό υποκλάδο]] του [[Γερμανικές γλώσσες|γερμανικού κλάδου]] της [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|ινδοευρωπαϊκής οικογένειας]] γλωσσών. Η πλησιέστερη συγγενικά ζωντανή γλώσσα προς τα αγγλικά, είναι τα [[Σκωτική γλώσσα (Σκωτς)|Σκωτικά (Σκωτς)]], τα οποία ομιλούνται κατά κύριο λόγο στη [[Σκωτία]] και σε περιοχές της [[Βόρεια Ιρλανδία|Βόρειας Ιρλανδίας]]. Η Σκωτική γλώσσα (Σκωτς) αντιμετωπίζεται από τους γλωσσολόγους είτε ως διαφορετική γλώσσα, είτε ως ομάδα διαλέκτων της αγγλικής. Η αμέσως κοντινότερη συγγενική γλώσσα της αγγλικής είναι η [[φριζική γλώσσα]], η οποία ομιλείται στη βορειοδυτική [[Γερμανία]] και στη βόρεια [[Ολλανδία]]. Σε μικρότερο βαθμό συγγενικές ζωντανές γλώσσες προς την αγγλική, είναι οι δυτικές γερμανικές γλώσσες, δηλαδή η [[Ολλανδική γλώσσα|ολλανδική]], η [[Κάτω Γερμανική γλώσσα|κάτω γερμανική]], η [[Γερμανική γλώσσα|γερμανική]] και η [[Αφρικάανς γλώσσα|αφρικάανς]]. Οι σκανδιναβικές γλώσσες του [[Βόρειες γερμανικές γλώσσες|βόρειου γερμανικού υποκλάδου]] είναι ακόμη πιο μακρινές συγγενικά από τις υπόλοιπες γλώσσες του [[Δυτικές γερμανικές γλώσσες|δυτικού γερμανικού υποκλάδου]].
 
Πολλές γαλλικές λέξεις είναι κατανοητές σε κάποιον [[Αγγλοφωνία|αγγλόφωνο]] (παρά το γεγονός ότι η ακουστική κατανόηση δεν είναι ανάλογη με την οπτική, λόγω της συχνά διαφορετικής προφοράς των λέξεων), ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης εκτεταμένου λεξιλογικού υλικού από τα [[Νορμανδική γλώσσα|νορμανδικά]] και τα [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]] μετά τη νορμανδική κατάκτηση και κατευθείαν από τα γαλλικά κατά τους επόμενους αιώνες. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος του αγγλικού λεξιλογίου προέρχεται από τα γαλλικά, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις στην ορθογραφία (κυρίως στις καταλήξεις των λέξεων, στη χρήση παρωχημένων μορφών γαλλικής ορθογράφησης, κ.λπ.), όπως επίσης και στην κατά περιπτώσεις νοηματική διαφοροποίηση. Η προφορά των λέξεων οι οποίες αποτελούν γλωσσικά δάνεια από τα γαλλικά, έχει πλέον προσαρμοστεί ολοκληρωτικά στα αγγλικά πρότυπα και ακολουθεί το τυπικό υπόδειγμα τονισμού των γερμανικών γλωσσών.
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|2}}
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{βικιλεξικό|αγγλικά|αγγλικά}}
{{commonscat|English language}}
{{Βικιεπιστήμιο|Τμήμα:Αγγλικά}}
{{InterWiki|code=en}}
* [http://el.wikibooks.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%B8%CE%B5_%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC Μάθε την αγγλική γλώσσα στα Βικιβιβλία]
 
 
{{Επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ}}
{{Επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης}}
{{Authority control}}
 
[[Κατηγορία:Αγγλική γλώσσα| ]]