Λοθαριγγία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 2:
Η '''Λοθαριγγία''' (855-959) ήταν ένα διάδοχο βασίλειο της [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών|Αυτοκρατορίας των Καρολιδών]], η οποία αποτελούταν από τις Κάτω Χώρες, τη δυτική [[Ρηνανία]], τα εδάφη σήμερα στα σύνορα μεταξύ [[Γαλλία]]ς και [[Γερμανία]]ς, και αυτό που σήμερα είναι η δυτική [[Ελβετία]]<ref>Αναλυτικά, σήμερα μέρος της [[Ολλανδία]]ς, [[Βέλγιο|Βελγίου]], [[Λουξεμβούργο]]υ, [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία]] (Γερμανία), [[Ρηνανία-Παλατινάτο]] (Γερμανία), [[Σάαρλαντ]] (Γερμανία), και [[Λωρραίνη]] (Γαλλία)</ref>
Δημιουργήθηκε από την τριμερή διάσπαση το 855 του βασιλείου της [[Μέση Φραγκία|Μέσης Φραγκίας]], το οποίο με τη σειρά του είχε δημιουργηθεί με την τριμερή διάσπαση της Καρολίγγειας Αυτοκρατορίας με τη [[Συνθήκη του Βερντέν]] του 843. Ούτε η Λοθαριγγία ούτε η Μέση Φραγκία είχαν συνοχή, αλλά ήταν απλά εδαφικά κομμάτια που προέκυψαν από τον τεμαχισμό ενός μεγαλύτερου βασιλείου. Το 870 η Λοθαριγγία μετά από μια σύντομη περίοδο ακυβερνησίας, μοιράστηκε με τη [[Συνθήκη του Μέρσεν]] μεταξύ των γειτονικών της [[Ανατολική Φραγκία|Ανατολικής]] και [[Δυτική Φραγκία|Δυτικής Φραγκίας]]. Μετά από σύντομους πολέμους το 876 και το 879, η Δυτική Φραγκία παρέδωσε το μισό κομμάτι της, της Λοθαριγγίας, στην Ανατολική Φραγκία, με τη [[Συνθήκη του Ριμπεμόν]]. Οι αριστοκράτες της Λοθαριγγίας προσπαθώντας να ασκήσουν το δικαίωμά τους να εκλέξουν βασιλιά, ένωσαν τις δυνάμεις τους στις προσπάθειες των άλλων περιοχών της Ανατολικής Φραγκίας να εκθρονίσουν τον βασιλιά τους [[Κάρολος ο Παχύς|Κάρολο τον Παχύ]] το 887. Υπό μια σειρά από δούκες που άρχισε υπό τη βασιλεία του ανήλικου βασιλιά [[Λουδοβίκος το παιδί|Λουδοβίκου του παιδιού]] το 903, οι αριστοκράτες της Λοθαριγγίας άλλαζαν συχνά μέρος μεταξύ των βασιλιάδων της Ανατολικής και Δυτικής Φραγκίας. Το 939 ο βασιλιάς της Ανατολικής Φραγκίας [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Α΄]] ανάγκασε σε υποταγή τον δούκα που εξουσίασε [[Γιλβέρτος της Λωρραίνης|Γιλβέρτο]]
Το 959 ο δούκας της Λοθαριγγίας [[Μπρούνο ο Μέγας]] διαχώρισε το δουκάτο στο [[Λωρραίνη (Δουκάτο)|Δουκάτο της Άνω Λωρραίνης]] και το [[Κάτω Λωρραίνη|Δουκάτο της Κάτω Λωρραίνης]], δίνοντας το καθένα υπό την εξουσία [[Μαργράβος|μαργράβου]]. Εκτός από μια σύντομη περίοδο (1033–44, υπό [[Γκοθέλο Α΄ της Λωρραίνης|Γκοθέλο Α΄]]) ο διαχωρισμός δεν αναστράφηκε ποτέ, και σύντομα οι μαργράβοι μετέτρεψαν τα ξεχωριστά τους φέουδα σε δουκάτα. Κατά τον δωδέκατο αιώνα η εξουσία του δούκα στην Κάτω Λωρραίνη διασπάστηκε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του [[Δουκάτο του Λίμπουργκ|Δουκάτου του Λίμπουργκ]] και του [[Δουκάτο του Μπράμπαντ|Δουκάτου του Μπράμπαντ]], οι ηγέτες του οποίου διατήρησαν τον τίτλο του "Δούκα του Λόθιερ" (όρος που προέρχεται από το Λοθαριγγία). Με την διάλυση της Κάτω Λωρραίνης η Άνω Λωρραίνη έγινε η κύρια υπόσταση όσον αφορά στο όνομα "Λωρραίνη" μέσα στην [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Μετά από αιώνες γαλλικών εισβολών και κατοχών, η Λωρραίνη τελικά εκχωρήθηκε στην Γαλλία στο τέλος του Πολέμου της Πολωνικής Διαδοχής (1737). Το 1766 το δουκάτο κληρονομήθηκε από το Γαλλικό Στέμμα και έγινε η [[Λωρραίνη (Δουκάτο)|επαρχία της Λωρραίνης]]. Το 1871 μετά τον [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλοπρωσικό Πόλεμο]] το γερμανόφωνο μέρος της Λωρραίνης ενώθηκε με την [[Αλσατία]] για να γίνει η επαρχία [[Αλσατία-Λωρραίνη]] της [[Γερμανική Αυτοκρατορία|Γερμανικής Αυτοκρατορίας]]. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της γαλλικής πλευράς των γάλλο-γερμανικών συνόρων ανήκει στην [[Λωρραίνη (περιοχή)|περιοχή της Λωρραίνης]].
|