Παραμυθιά Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6166330 από τον 46.177.190.34 (Συζήτηση) |
|||
Γραμμή 28:
Η Παραμυθιά ήταν μια μικρή βυζαντινή πόλη, κτισμένη το 1.000 π.Χ. Βρίσκεται αμφιθεατρικά στο υψόμετρο των 750 μ, στους πρόποδες του [[Γκορίλας|Γκορίλα]] (Γκορίλας, Γορίλας αλλά και Κουρίλας, προέρχεται από το παλαιοσλαβικό Gor που σημαίνει βουνό, π.χ. Za-gor [Ζαγόρι] πίσω από το βουνό), ανάμεσα στους ποταμούς [[Αχέρων|Αχέροντα]] που πηγάζει από τα όρη του Σουλίου και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος κοντά στο χωριό Σπλάντζα και του Καλαμά. Η οροσειρά Κορύλα (υψ. 1.658 μ) βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης.
Στη δυτική πλευρά βρίσκονται οροσειρές που την χωρίζουν από την πόλη της Ηγουμενίτσας, του Μαργαριτίου και άλλων περιοχών. Στα όρια της πόλης βρίσκεται ο ποταμός [[Κωκυτός]], γνωστός από την μυθολογία σαν το ποτάμι που δημιουργήθηκε από τα δάκρυα των συγγενών των νεκρών, όταν ο [[Άδης]] οδηγούσε τις ψυχές στον Άδη μέσω της [[Αχερουσίας λίμνης]]. Ανάμεσα στα αξιοθέατα του χωριού μπορούμε να δούμε τα Βυζαντινά Λουτρά, το κάστρο Κούλια, το [[κάστρο της Παραμυθιάς]] και το κάστρο της Ελέας, το μοναδικό για την κατασκευή του ρολόι, ενώ αξέχαστη θα σας μείνει η ορεινή Θεσπρωτία, στο χωριό [[Σούλι]], αλλά και οι γύρω παραθαλάσσιες περιοχές στην [[Πάργα]], [[Σύβοτα Θεσπρωτίας|Σύβοτα]], [[Πέρδικα]]. Χαρακτηριστική αρχιτεκτονική παρουσιάζουν τα κτίσματα στο κέντρο της πόλης με την πλακόστρωτη αγορά. Το μεγαλύτερο μέρος του δήμου -με εξαίρεση τις κοιλάδες των ποταμών [[Καλαμάς]] και [[Κωκυτός]]- είναι ορεινό και ήμιορεινό με τις υψηλότερες κορυφές Χιονίστρα (1.644μ) και Κορύλα (1.658μ) ΒΑ και Α της Παραμυθιάς. Η κοιλάδα της Παραμυθιάς είναι μια από τις μεγαλύτερες της Θεσπρωτίας και η σημαντικότερη οικιστική και πολιτιστική περιοχή στην Ήπειρο.
Η περιοχή είναι πλούσια σε κοιτάσματα Ουρανίου, (περιοχές Νεράϊδας, Μενίνας) μέτρησης 9.550 Μπεκερέλ ανά κυβικό μέτρο (όριο επιφυλακής 150 Μπεκερέλ) συνολικού αποθέματος τουλάχιστον 50.000 τόνων, τα οποία παραμένουν ανεκμετάλλευτα. (Εμπορική αξία αναλόγως πυκνότητας: 1.000 - 27.000 δολάρια Η.Π.Α. το γραμμάριο).<ref>10ο Διεθνές Συνέδριο Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, 10/3/2004 - Μελέτη ΙΓΜΕ 23/2/1996</ref>
| |||