Κηφισιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ επιμέλεια
Γραμμή 1:
* {{άλλεςχρήσεις4|τη σύγχρονη πόλη|την αρχαία πόλη και τον αρχαίο δήμο της [[Ερεχθηίδα φυλή|Ερεχθηίδας φυλής]]|Κηφισιά Ερεχθηίδας}}
* {{ανακατεύθυνση|Κηφισιά}}
{{πηγές|10|04|2016}}
{{Πόλη (Ελλάδα)
Γραμμή 6:
|Εικόνα=Platanos.jpg
|Λεζάντα εικόνας=η Πλατεία Πλατάνου στο κέντρο της Κηφισιάς
|Περιφέρεια=[[Αττική|Αττικής]]ς
|Ενότητα=[[Περιφερειακή Ενότητα Βορείου Τομέα Αθηνών|Βόρειος Τομέας]]
|Δήμος=[[Δήμος Κηφισιάς|Κηφισιάς]]
Γραμμή 28:
Τμήμα της Κηφισιάς έχει χαρακτηριστεί [[Κατάλογος παραδοσιακών οικισμών της Ελλάδας|παραδοσιακός οικισμός]].
== Ταυτότητα Περιοχήςπεριοχής ==
=== Ετυμολογικές και Ερμηνευτικέςερμηνευτικές Αναφορέςαναφορές ===
 
Το όνομά της, Κηφισιά, που προέρχεται από τον [[Κηφισός|Κηφισό ποταμό]], είναι αρχαιότατη, ήταν μια από τις αρχαίες 12 πόλεις της Αττικής. Από την εποχή του [[Κλεισθένης|Kλεισθένη]] αποτελούσε το δήμο της [[Ερεχθηίδα φυλή|Ερεχθηίδας φυλής]]. Λαογραφικό λογοπαίγνιο της νεοελληνικής, θεωρεί πως το όνομα Κηφισιά προέρχεται από την έκφραση "Εκεί«εκεί φυσά"» - "Κεί«κεί Φυσά"φυσά» - "«Κηφισά"» - "«Κηφισιά"»!
=== Ετυμολογικές και Ερμηνευτικές Αναφορές ===
 
Το όνομά της, Κηφισιά, που προέρχεται από τον [[Κηφισός|Κηφισό ποταμό]], είναι αρχαιότατη, ήταν μια από τις αρχαίες 12 πόλεις της Αττικής. Από την εποχή του [[Κλεισθένης|Kλεισθένη]] αποτελούσε το δήμο της [[Ερεχθηίδα φυλή|Ερεχθηίδας φυλής]]. Λαογραφικό λογοπαίγνιο της νεοελληνικής, θεωρεί πως το όνομα Κηφισιά προέρχεται από την έκφραση "Εκεί φυσά" - "Κεί Φυσά" - "Κηφισά" - "Κηφισιά"!
 
Το έμβλημα του δήμου κοσμεί η προτομή του [[Μένανδρος|Μενάνδρου]] του Κηφισέως, δραματοποιού της αρχαίας Αττικής που καταγόταν από την Κηφισιά.
Γραμμή 38 ⟶ 36 :
Ο κάτοικος της περιοχής αποκαλείται Κηφισιώτης-Κηφισιώτισσα και στον πληθυντικό Κηφισιώτες-Κηφισιώτισσες.
 
== Ιστορική Εξέλιξηεξέλιξη ==
[[Αρχείο:Βίλα Καζούλη 7931.jpg|thumb|left|250px|Η βίλα Καζούλη αποτελεί τοπόσημο στη νότια είσοδο της Κηφισιάς]]
{{Κύριο|Κηφισιά Ερεχθηίδας}}
Γραμμή 44 ⟶ 42 :
 
Η περιοχή εντοπίζεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους [[πεντελικό όρος|Πεντέλης]] και [[πάρνηθα|Πάρνηθος]] σε υψόμετρο κέντρου 290 μέτρων, οικοδομημένη σε πευκόφυτη πεδιάδα. Τα όρια του δήμου εκτείνονται από τις δασόφυτες ρεματιές του [[Κηφισός|Κηφισού]] στα δυτικά μέχρι τους ορεινούς όγκους του Πεντελικού και τη ράχη του Κοκκιναρά στα ανατολικά. Τοποθετείται δε στο βόρειο άκρο του λεκανοπεδίου της Αττικής, 15 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Αθηνών. Βρίσκεται δε μόλις 3 χιλιόμετρα βόρεια του μητροπολιτικού κέντρου του [[Μαρούσι|Αμαρουσίου]] και 5 χιλιόμετρο νότια του [[Άγιος Στέφανος Αττικής|Άγίου Στεφάνου]].
 
 
[[Αρχείο:Pyrgoi.jpg|thumb|250px|right|Μεγαλοπρεπείς πύργοι στεγάζουν τις μεγαλοαστικές οικογένειες του Βορείου Τομέως]]
 
Το [[1870]] δημιουργείται το πρώτο καταστατικό της κοινότητος των Κηφισιωτών, με σκοπό την οικονομική τους ανεξαρτητοποίηση. Το καταστατικό αποτελούνταν από 20 άρθρα και υπογράφηκε στις 27 Ιουλίου 1870.
 
[[FileΑρχείο:Arxontika-2.jpg|thumb|left|250px|Τα αρχοντικά της Κηφισιάς εντυπωσιάζουν με την εκλεκιστική τους αρχιτεκτονική.]]
Στην οικονομική αξιοποίηση συμβάλλει το ατμοκίνητο τρένο [[Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς|Θηρίο]], το οποίο διέρχεται από το άλσος της Κηφισιάς, όπου διοργανώνονται στα χρόνια που ακολουθούν οι διάσημες ανθοκομικές εκθέσεις από τους κατοίκους. Στα προσεχή έτη η περιοχή καθίσταται δημοφιλές παραθεριστικό κέντρο Αθηναίων, [[χίοςΧίος|Χιωτών]], [[αίγυπτοςΑίγυπτος|Αιγυπτίων]], [[κωνσταντινούποληΚωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπολιτών]], αλλά και [[τουρκία|Τούρκων]] μεγαλοτσιφλικάδων κατά την [[τουρκοκρατία]], μέχρι το [[1925]] που αναγνωρίζεται και επισήμως ως αυτόνομη κοινότητα της Αττικής. Αργότερα αναγνωρίζεται ως προάστιο της [[Ανατολική Αττική|Ανατολικής Αττικής]], ενώ το [[1942]] ξεπερνά τους 10.000 κατοίκους και προάγεται σε δήμο. Η θέση της περιοχής μέσα στη φύση, στο πέρασμα μεταξύ Αττικοβοιωτίας την ώθησε γρήγορα σε δημοφιλές παραθεριστικό και οικιστικό κέντρο, με πληθώρα μεγαλοπρεπών ξενοδοχείων να ξεπηδούν σε δροσερές περιοχές του πεντελικού τοπίου.
 
Στην οικονομική αξιοποίηση συμβάλλει το ατμοκίνητο τρένο [[Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς|Θηρίο]], το οποίο διέρχεται από το άλσος της Κηφισιάς, όπου διοργανώνονται στα χρόνια που ακολουθούν οι διάσημες ανθοκομικές εκθέσεις από τους κατοίκους. Στα προσεχή έτη η περιοχή καθίσταται δημοφιλές παραθεριστικό κέντρο Αθηναίων, [[χίος|Χιωτών]], [[αίγυπτος|Αιγυπτίων]], [[κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπολιτών]], αλλά και [[τουρκία|Τούρκων]] μεγαλοτσιφλικάδων κατά την [[τουρκοκρατία]], μέχρι το [[1925]] που αναγνωρίζεται και επισήμως ως αυτόνομη κοινότητα της Αττικής. Αργότερα αναγνωρίζεται ως προάστιο της [[Ανατολική Αττική|Ανατολικής Αττικής]], ενώ το [[1942]] ξεπερνά τους 10.000 κατοίκους και προάγεται σε δήμο. Η θέση της περιοχής μέσα στη φύση, στο πέρασμα μεταξύ Αττικοβοιωτίας την ώθησε γρήγορα σε δημοφιλές παραθεριστικό και οικιστικό κέντρο, με πληθώρα μεγαλοπρεπών ξενοδοχείων να ξεπηδούν σε δροσερές περιοχές του πεντελικού τοπίου.
 
[[Αρχείο:Alsos-1.jpg|thumb|250px|right|Το Άλσος της Κηφισιάς δέχεται κάθε χρόνο εκατοντάδες επισκέπτες για τις ανθοκομικές εκθέσεις που φιλοξενεί.]]
 
Ο δήμος καταλαμβάνει έκταση 25.937 στρεμμάτων, στα οποία έχουν θεσμοθετηθεί οικιστικές, δασικές, εμπορικές και βιομηχανικές ζώνες. Το κέντρο της πόλης εντοπίζεται στην καρδιά του δήμου επιδεικνύοντας μια πλούσια και πολυτελή αγορά, ενώ πέριξ τούτου εκτείνονται οι φιλήσυχοι συνοικισμοί, ορισμένοι από τους οποίους είναι η Νέα Κηφισιά, το Κεφαλάρι, η Πολιτεία, ο Κοκκιναράς, πολλοί από τους οποίους αργότερα αποσπώνται ως ανεξάρτητες κοινότητες, όπως η [[Νέα Ερυθραία]] μαζί το [[Καστρί (Νέα Ερυθραία)|Καστρί]] και το Μορτερό, καθώς και η [[Εκάλη]].
 
Γραμμή 66 ⟶ 60 :
 
[[Αρχείο:Spa.jpg||thumb|right|250px|Η Κηφισιά φημίζεται για τα πολυτελή της καταστήματα, προσελκύοντας κόσμο από το Βόρειο Τομέα]]
 
Η Κηφισιά, λόγω του υγιεινού κλίματος, του ωραίου περιβάλλοντος, των άφθονων νερών και της μικρής σχετικά απόστασής της από την Αθήνα, υπήρξε από την αρχαία εποχή προνομιούχος τόπος και τόπος παραθερισμού πλουσίων και ευγενών. Μεταξύ αυτών ο [[Ηρώδης ο Αττικός]], ο μέγας αυτός λάτρης και ευεργέτης της Αθήνας ([[101]]-[[178]]) εκεί είχε την πλούσια έπαυλή του και ακριβώς στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Μητροπολιτικός της Ναός. Αργότερα, επί [[Ενετοκρατία|Ενετοκρατίας]] όλοι οι ισχυροί και πλούσιοι Ενετοί της Αθήνας διέμεναν στη Κηφισιά. Αλλά και επί [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] οι πρώην ενετικές επαύλεις περιήλθαν στους πλούσιους Τούρκους της Αθήνας. Ακόμη και ο Διοικητής της Αθήνας είχε τον πύργο του στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ναός του Αγίου Δημητρίου. Σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Κηφισιά κατοικείτο αποκλειστικά από πλούσιους Τούρκους που είχαν εκδιώξει τους Έλληνες και είχαν σφετεριστεί τα εύφορα κτήματά τους. Ακόμη και παλιό ναΐδριο το είχαν μετατρέψει σε αποθήκη οίνου (κελάρι), της Παναγίας της Ξυδούς, που κατά τοπική παράδοση το όνομά του προκλήθηκε, όταν διαπιστώθηκε πως όλο το κρασί που είχε αποθηκευτεί εκεί είχε ξιδιάσει.
 
Γραμμή 72 ⟶ 65 :
 
[[Αρχείο:Σταθμός ΗΣΑΠ Κηφισιά 7951.JPG|thumb|250px|left|Ο τερματικός σταθμός του ηλεκτρικού στην Κηφισιά αποτελεί ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της περιοχής.]]
 
Επί μακρού χρόνου η Κηφισιά παρέμενε αραιοκατοικημένη στερούμενη ρυμοτομίας αλλά και άλλων μέσων προκειμένου να εξελιχθεί σε σύγχρονο προάστειο. Από του έτους όμως [[1882]], όταν συνδέθηκε με την πρωτεύουσα με το θρυλικό ατμοκίνητο σιδηρόδρομο "[[Θηρίο (σιδηρόδρομος)|Θηρίο]]", τέθηκαν και οι βάσεις για τη διαμόρφωσή της σε κηπούπολη με πλατείες, δενδροστοιχίες, πάρκα κλπ. Μεταξύ της κεντρικής πλατείας (Πλάτανος) και του άλλοτε σταθμού του Θηρίου υπάρχει το "Άλσος της Κηφισιάς" που κάθε χρόνο πραγματοποιείται έκθεση λουλουδιών. Βορειοανατολικά της κεντρικής πλατείας βρίσκεται η συνοικία [[Κεφαλάρι]] με άφθονα, παλαιότερα, νερά. Σήμερα στη Κηφισιά υπάρχουν μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης.
 
Γραμμή 88 ⟶ 80 :
Στα χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Κηφισιά φιλοξένησε αρκετούς πρόσφυγες. Ένας λόγος που έσπρωχνε τους πρόσφυγες στην Κηφισιά ήταν ότι θα έβρισκαν κάποιο μεροκάματο, καθώς η πλειοψηφία τους απετελείτο από αγρότες και αμπελουργούς, και την εποχή εκείνη είχαν καλλιέργειες, όπως της πατάτας, του σπαραγγιού, της φράουλας, του μενεξέ, κι έτσι από την μία οι καλλιέργειες και από την άλλη οι πανέμορφοι κήποι, χρειάζονταν πολλά και φθηνά εργατικά χέρια. Το 1923 ιδρύθηκε ο «Σύλλογος Προσφύγων Κηφισιάς», με σκοπό τη στέγαση και αποκατάστασή τους. Ο Σύλλογος πέτυχε την απαλλοτρίωση εκατόν πενήντα δύο στρεμμάτων στη σημερινή Νέα Ερυθραία, περιοχή που τότε υπαγόταν στην Κοινότητα Κηφισιάς. «Να κάνει φεγγάρι να δουλεύουμε», έλεγαν οι πρόσφυγες, καθώς ξενοδούλευαν το πρωί στα κτήματα της Κηφισιάς και το βράδυ καλλιεργούσαν τα χωράφια τους. Πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 60, θα άνοιγε και πάλι την αγκαλιά της στους ξεριζωμένους [[Έλληνες της Αιγύπτου]]. Το Αστυ Αιγυπτιωτών, στην περιοχή του Ναού της Αγίας Παρασκευής, που χτίστηκε από Πρόσφυγες Έλληνες της Αιγύπτου, είναι σήμερα μία από τις ομορφότερες συνοικίες της πόλης<ref>http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=96543</ref>.
 
== Δημογραφική Εξέλιξηεξέλιξη ==
 
Η δημογραφική εξέλιξη του Δήμου Κηφισιάς εξελίσσεται με ομαλούς ρυθμούς, χωρίς απότομες μεταβολές, αλλά με ήπιες αυξητικές τάσεις. Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθεται η δημογραφική εξέλιξη από το 1981 έως την απογραφή του 1991:
 
 
<div style='text-align: center;'>
Γραμμή 136 ⟶ 126 :
Αρχείο:Naos-kifisia.jpg|Άγιος Γεώργιος Κηφισιάς
</gallery>
 
 
{{Κηφισιά}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κηφισιά"