Στρώμνιτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές
Γραμμή 33:
 
===Οθωμανική περίοδος===
Υπό την Οθωμανική διοίκηση η πόλη ονομάστηκε Ούστρουμτσε. Ανήκε στο [[Σαντζάκι]] του [[Κιουστεντίλ]] και καθιερώθηκε το [[Τιμαριώτες|τιμαριωτικό]] σύστημα των [[σπαχής\|σπαχήδων]]. Εγκαταστάθηκαν νομάδες και κτηνοτρόφοι τουρκικής προέλευσης, που άλλαξαν τη γενική όψη της πόλης, καθιστώντας την πιο ανατολίτικη. Σύμφωνα με την απογραφή του 1519 η Στρούμιτσα είχε πληθυσμό 2.780, εκ των οποίων 1.450 ήταν Χριστιανοί και 1.330 Μουσουλμάνοι. Υπήρχαν περίοδοι που ο προσηλυτισμός στο Ισλάμ κορυφωνόταν στην περιοχή, με αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των Μουσουλμάνων (2.200) σε σύγκριση με τους Χριστιανούς (1.230) σύμφωνα με την απογραφή του 1570.
 
Το 17ο αιώνα έγινε έδρα ενός ''καδιλούκ'' (περιοχή ενός ''καδή'' (μουσουλμάνου δικαστή), υποδιαίρεση [[Σαντζάκι|σαντζακίου]]). Την εποχή περόπου αυτή τη Στρούμιτσα επισκέφθηκαν οι Τούρκοι περιηγητές-συγγραφείς Χατζή Κάλφα (1665) και Εβλιγιά Τσελεμπή (1670), που έδωσαν μια περιγραφή της πόλης και όλων των ισλαμικών κτιρίων της. Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα η Στρούμιτσα ανήκε στο [[Σαντζάκι]] της [[Θεσσαλονίκη]]ς. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η επιρροή του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Πατριαρχείου]] αυξήθηκε και το ίδιο έκανε και ο αριθμός των Ελλήνων. Αντιδρώντας σε αυτό, η [[Βουλγαρική Εξαρχία]] βρήκε υποστήριξη στο Σλαβικό πληθυσμό. Το πρώτο βουλγαρικό σχολείο στην περιοχή της Στρούμιτσα άνοιξε στο Ρόμποβο το 1860 και ο πρώτος δάσκαλός του ήταν ο Αρσένι Kόστεντσεφ από το [[Στιπ]]. Η περίοδος αυτή συνέπεσε με το έργο των μεγάλων μαστόρων τοιχογραφιών από τη Στρούμιτσα - Βασίλ Γκιοργκίεφ και Γκριγκόρι Πετσάνοφ, που εργάστηκαν σε πολλές εκκλησίες που χτίστηκαν στην περιοχή της Στρούμιτσα εκείνη την εποχή. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα η Στρούμιτσα ανήκε στο [[Βιλαέτι]] της [[Θεσσαλονίκη]]ς.