Ονομασίες των Ελλήνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Adrianoxha (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστης:W... |
Έναρξη σουλουπώματος σεντόνας χωρίς πηγές, που αναπαράγεται με copy-paste. |
||
Γραμμή 99:
Η εξέλιξη του ονόματος ήταν αργή και ποτέ δεν αντικατέστησε πλήρως το "ρωμαϊκό" όνομα. Ο [[Νικηφόρος Γρηγοράς]] ονόμασε το ιστορικό έργο του "Ρωμαϊκή Ιστορία".{{ref|51}} Ο Αυτοκράτορας [[Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός]], μέγας υποστηρικτής της ελληνικής παιδείας, στα απομνημονεύματά του αναφέρεται πάντα στους Βυζαντινούς με τον όρο "Ρωμαίοι", εν τούτοις σε μια επιστολή που του απέστειλε ο Σουλτάνος της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] [[Νάσερ Χασάν μπεν Μοχάμεντ]], τον μνημονεύει ως "Αυτοκράτορα των Ελλήνων, Βουλγάρων, Ασάνων, Βλάχων, Ρώσων και Αλανών", όχι όμως των "Ρωμαίων".{{ref|53}} Τον επόμενο αιώνα ο [[Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων]] υπέδειξε στον [[Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος|Κωνσταντίνο 11ο Παλαιολόγο]] ότι ο λαός, του οποίου ηγείται, είναι "Έλληνες, όπως πιστοποιεί η φυλή, η γλώσσα και η παιδεία τους"{{ref|54}}, ενώ ο [[Λαόνικος Χαλκοκονδύλης]] συνηγορούσε υπέρ της ολοσχερούς αντικατάστασης του όρου "Ρωμαίοι" με τον όρο "Έλληνες".{{ref|55}} Ο ίδιος ο [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνος Παλαιολόγος]] τελικά ανακήρυξε την [[Κωνσταντινούπολη]] ως το "καταφύγιο των Χριστιανών, ελπίδα και αγάπη όλων των Ελλήνων".{{ref|56}}
==Αντιπαράθεση
{{πηγές|03|05|2011}}
Μετά την πτώση της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] και κατά τη διάρκεια της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικής κατοχής]], ξεκίνησε μια
Η προετοιμασία του ελληνισμού για την εθνική του αφύπνιση
Οι έννοιες Γένους και Έθνους άλλοτε συγκλίνουν και άλλοτε αποκλίνουν. Στα κείμενα του Διαφωτισμού συνυπάρχουν και οι δύο, πολλές φορές με διαφορετικές αποχρώσεις. Στην αρχή, το Γένος βασίζεται στην καταγωγή, ενώ σε μεταγενέστερους εκπροσώπους του Διαφωτισμού και κυρίως τους ριζοσπαστικούς χάνει την οικουμενικότητά του. Κι αυτό για το λόγο ότι, οι επιδιώξεις του Γένους αλλάζουν και στρέφεται προς τη δημιουργία εθνικού κράτους και έτσι, εμφανίζεται ο όρος Έθνος.
Γραμμή 132 ⟶ 131 :
Είναι προφανές ότι μεταξύ των δύο τελευταίων ονομασιών ενυπάρχει μία συγγένεια, ως προς τις επιδιώξεις τους. Οι υποστηρικτές των όρων αυτών είναι οι ριζοσπάστες, αυτοί που δεν αποδέχονται την Αυτοκρατορία και την «Ελέω Θεού» εξουσία. Είναι εκείνοι που ενστερνίστηκαν και αφομοίωσαν τα διδάγματα των καιρών και έστρεψαν τις ελπίδες τους στην Ευρώπη και τη Δύση. Εκείνοι που πρώτοι απαίτησαν πλήρη ανεξαρτητοποίηση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αντιμετώπισαν το Έθνος όχι σαν ποίμνιο, αλλά σαν έθνος που θέλει, και δικαιούται, να αποφασίζει για την τύχη του.
Συμπερασματικά, μέσα στις ιδεολογικές και πολιτικές ανακατατάξεις της περιόδου τίθενται θεμελιώδη ζητήματα για τον ελληνισμό. Η περίοδος αυτή είναι από τις πλέον σημαντικές για το λόγο ότι αποτελεί την απαρχή της εθνικής παλιγγενεσίας και της επιδίωξης για την απομάκρυνση των Ελλήνων από το πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το σημαντικότερο ίσως στοιχείο είναι η διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης και της εθνικής ταυτότητας. Σ’ αυτήν την περίοδο τίθενται οι βάσεις για τη διαμόρφωση της νεοελληνικής γλώσσας και την απαλλαγή της από τις ξένες προσμείξεις, και της παιδείας αμφότερα στοιχεία ταυτότητας και διαμόρφωσης του Νεοέλληνα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία στην ανάσταση και θα θέσουν τις βάσεις του Νεοελληνικού Κράτους.
== Δείτε επίσης ==
* [[Γιόνα]]
|