Χαλάνδρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Ιστορία==

===Aρχαιότητα===

Στην [[αρχαιότητα]] το Χαλάνδρι αποτελούσε τον [[Αττική|αττικό]] [[Φλύα|Δήμο Φλύας]] που τοποθετείτο στη [[μεσόγεια Αττικής|μεσόγαια]] χώρα, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του [[Κλεισθένης|Κλεισθένους]].<ref>Αττικά του Παυσανία: Ο Αττικός Δήμος Φλύας</ref> Σήμερα συνιστά εύρωστη και όμορφη πόλη στη [[βόρεια προάστια|βορειοανατολική ζώνη]] των [[Αθήνα|Αθηνών]]. Ο κύριος όγκος των κτιρίων έχει οικοδομηθεί τα τελευταία 30 χρόνια, αν και [[Αθήνα|Αθηναίοι]] διαμένουν στο Χαλάνδρι τουλάχιστον έναν αιώνα. Τα διοικητικά όρια του σύγχρονου δήμου εκτείνονται από την ομώνυμη ρεματιά μέχρι και τους πρόποδες του [[πεντελικό όρος|πεντελικού όρους]]. Ο [[Αρχαία Ελλάδα|Ησύχιος]] αναφέρεται στην ονομασία "Φλύα" που προέρχεται από το ρήμα "φλει" και το οποίο σημαίνει "ευκαρπεί", καθώς η γη των Χαλανδραίων είναι πλούσια σε βλάστηση.

Ο δήμος Φλύας πρωτοκατοικείται κατά την Προϊστορική ή την Πρωτοιστορική Περίοδο και εκτείνεται στην ευρύτερη περιοχή από το [[Παλαιό Ψυχικό|Ψυχικό]] και τη [[Φιλοθέη Αττικής|Φιλοθέη]], έως τα [[Βριλήσσια]] και την [[Αγία Παρασκευή Αττικής|Αγία Παρασκευή]], δηλαδή ολόκληρη την έκταση που περικλείεται από [[Τουρκοβούνια]], [[Πεντέλη]] και [[Υμηττός|Υμηττό]]. Η περιοχή παρουσιάζει ενδείξεις εποικισμού κατά την περίοδο της Χαλκοκρατίας (2.600-2.000 π.Χ.) και την Υστεροελλαδική εποχή (1.550-1.100 π.Χ.). Στους κλασικούς χρόνους εμφανίζεται ως τόπος καταγωγής πολλών επιφανών πολιτών της εποχής, όπως ο [[Ευριπίδης]] και ο [[Θεμιστοκλής]], ενώ κατά τους Ρωμαϊκούς και Πρωτοχριστιανικούς χρόνους λεηλατείται και ερημώνεται.