Ο οδοιπόρος (Ιερώνυμος Μπος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 13:
Τι μισοερειπωμένο σπίτι στα αριστερά θεωρείται πανδοχείο και, πιθανώς, ως πορνείο. Καθώς ο κακοντυμένος άνδρας έρχεται τρέχοντας από την κατεύθυνση του πορνείου, υποτέθηκε ότι ήταν ο απολωλός υιός ο οποίος, όταν φτώχυνε, έπρεπε να φύγει αλλά με λαχτάρα κοιτάζει πάνω από τον ώμο του την προηγούμενη αμαρτωλή του ζωή, πριν επιστρέψει, κάπως διστακτικά, στα χωράφια του πατέρα του.
Ο ιστορικός τέχνης Σαρλ ντε Τολνάι, ο οποίος κατά τη δεκαετία του 1930 έκανε επισταμένες έρευνες για το έργο του Μπος, σημειώνει ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να ερευνηθούν σχετικά με αυτό το έργο. Η κεντρική μορφή κάνει πολλές αναφορές τόσο στην αρετή όσο και στη φαυλότητα, καθώς η κουτάλα και το δέρμα της γάτας (σύμβολο της υπερβολής και του κακού) απέναντι στην απεικόνιση ενός χοιρινού ποδιού και του υποδηματοποιού (σύμβολο τύχης και εργατικότητας). Έτσι, ο ζωγράφος δίνει δύο όψεις στον άνθρωπο: Μια του φορέα τύχης και μία του φορέα καταδίκης. Σύμφωνα με τον ντε Τολνάι, ο πίνακας μπορεί να αποτελεί εικονογράφηση των στίχων του ποιήματος ''Bescheidenheit'' του 13ου αιώνα του Γερμανού ποιητή Φράιντανκ (Freidank):
<blockquote>
Wer bin ich, nor wohin soll ich geh'n<ref>Στο De Tolnay (1984): p. 46.</ref>▼
</blockquote>
(σε ελεύθερη απόδοση: Εγώ μετά βίας ξέρω τον εαυτό μου, ποιος είμαι εγώ και προς τα πού πηγαίνω)
Ωστόσο, ο ντε Τολνάι απέτυχε να υποστηρίξει τις εικασίες του με πειστικά επιχειρήματα.
<!--
▲opening quotation Stabbing Weiß ich nicht selber law
▲Wer bin ich, nor wohin soll ich geh'n
| |||