Δυναστεία Τανγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Η δυναστεία των Τανγκ, με πρωτεύουσα το Τσανγκ-αν (σημερινή [[Σιάν]]), πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στον κόσμο εκείνη την περίοδο, θεωρείται γενικά ως μια χρυσή εποχή του κινεζικού πολιτισμού (ίση ή ξεπερνά εκείνη της [[Δυναστεία Χαν|δυναστείας Χαν]]). Η έκτασή της, που αποκτήθηκε μέσω των στρατιωτικών εκστρατειών των πρώτων αυτοκρατόρων της, ήταν μεγαλύτερη από εκείνη των Χαν και συναγωνίστηκε αυτή της τελευταίας δυναστείας Γιουάν και Τσινγκ. Σε δύο απογραφές του 7ου και 8ου αιώνα, τα αρχεία των Τανγκ υπολόγισαν τον πληθυσμό από τον αριθμό των εγγεγραμμένων νοικοκυριών, σε περίπου 50 εκατομμύρια άτομα. Όμως, ακόμη και όταν η κεντρική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να καταρρεύσει και δεν ήταν σε θέση να καταρτιστεί μια ακριβής απογραφή του πληθυσμού τον 9ο αιώνα, εκτιμάται ότι ο πληθυσμός είχε αυξηθεί από τότε σε περίπου 80 εκατομμύρια άτομα.
 
Με βάση τον πληθυσμό της, η δυναστεία ήταν σε θέση να αυξήσει τους επαγγελματίες στρατιώτες και την επιστράτευση στρατιών εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών για να υποστηρίξουν την άμυνα ενάντια σε νομαδικές δυνάμεις που κυριαρχούσαν στην εσωτερική Ασία (κυρίως τα διάφορα [[Τουρκικά φύλα|τουρκικά φύλα]], όπως οι [[Ουιγούροι]], που έκαναν εκείνη την περίοδο την εμφάνισή τους στην περιοχή) και τις προσοδοφόρες εμπορικές διαδρομές κατά μήκος του [[Δρόμος του Μεταξιού|Δρόμου του Μεταξιού]], χωρίς όμως να λείπει από τις στρατηγικές τους και η διπλωματία.
 
Μέχρι τη μαζική εξέγερση υπό τον στρατηγό [[Αν Λουσάν]] κατά του αυτοκράτορα [[Σιουάν-τσονγκ]], από το 755 έως το 763, η Κίνα συνέχιζε να επεκτείνεται. Διάφορα βασίλεια πλήρωναν φόρο υποτέλειας στο δικαστήριο των Τανγκ, ενώ κατακτήθηκαν επίσης πολλές περιοχές που ελέγχονταν έμμεσα μέσω ενός συστήματος προτεκτοράτων. Η εξέγερση του Αν Λουσάν σταμάτησε την τάση αυτή αλλά ταυτόχρονα έδωσε νέα ώθηση στην οικονομία, κυρίως των πιο απομακρυσμένων περιοχών, καθώς ελάττωσε τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας πάνω στο εμπόριο.