Λίφτινγκ προσώπου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|27|12|2016}}  

 

Το λίφτινγκ προσώπου έχει αναδειχτεί σε μια από τις πιο συχνά πραγματοποιούμενες αισθητικές επεμβάσεις, αφού, καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι και των δύο φύλων το επιλέγουν για να αποκτήσουν τη «χαμένη» νεανικότητα του προσώπου τους και να μπορούν να μεταφέρουν στους άλλους τα επιθυμητά μηνύματα και τη συναισθηματική τους κατάσταση.

 

Υπάρχουν αναφορές ότι το πρώτο λίφτινγκ προσώπου πραγματοποιήθηκε το 1901 από τον Γερμανό χειρουργό Eugen Holländer σε μια Πολωνέζα αριστοκράτισσα. Το 1906 ο Γερμανός χειρουργός Erich Lexer πραγματοποίησε, επίσης, μια παρόμοια επέμβαση σε μια ηθοποιό. Το 1912 στο Παρίσι, η Suzanne Noël (η πρώτη γυναίκα πλαστικός χειρουργός) άρχισε να πραγματοποιεί επεμβάσεις λίφτινγκ για την απομάκρυνση των ρυτίδων και τη σύσφιξη του προσώπου. Την ίδια χρονολογία ο Γερμανός χειρουργός Jacques Joseph πραγματοποίησε επέμβαση για την ανόρθωση των «πεσμένων» ζυγωματικών, ενώ το 1919 ο Γάλλος χειρουργός Raymond Passot ανέπτυξε την επέμβαση για την αφαίρεση του διπλοσάγονου. Οι επεμβάσεις αυτές συνεχίστηκαν μέχρι τη δεκαετία του 1970 με πολυάριθμες μικρές βελτιώσεις στην τοποθέτηση των τομών και το λίφτινγκ πλέον έγινε μια καθιερωμένη επέμβαση για την αλλαγή της επιφάνειας του προσώπου.

 

Σε κάθε πρόσωπο (ανεξαρτήτως ηλικίας) υπάρχουν πέντε στοιβάδες:

* '''Δέρμα'''

* '''Το περιόστεο'''

 

Η δυνατότητα της χειρουργικής ανανέωσης του προσώπου έχει εξελιχθεί παράλληλα με την κατανόηση των μορφολογικών και ανατομικών μεταβολών λόγω της ηλικίας. Με την πάροδο του χρόνου το πρόσωπο υφίσταται μεταβολές, που κάνουν την εμφάνισή τους ως «γήρανση» και πιο συγκεκριμένα:

 

Βέβαια, ο χρόνος χαλάρωσης του προσώπου και του λαιμού είναι διαφορετικός για τον καθένα, αφού ακόμα και μικρά σε ηλικία άτομα παρουσιάζουν, μετά από μαζική απώλεια βάρους, μεγάλη χαλάρωση, που ενδείκνυται για λίφτινγκ.

 

Το λίφτινγκ προσώπου αντιμετωπίζει την πτώση των μαλακών μορίων και την έντονη χαλάρωση του δέρματος, με τη συνοδό απώλεια της ελαστικότητας της επιδερμίδας -οι οποίες είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν με οποιαδήποτε μη χειρουργική μέθοδο. Πραγματοποιείται σε περιπτώσεις που υπάρχει «σπασμένη» και χαλαρωμένη επιδερμίδα στο πρόσωπο και το λαιμό, ρυτίδες και βαθιές ρινοχειλικές πτυχώσεις, αύλακες γύρω από τα μάτια, πτώση των φρυδιών, «πεσμένα» μάγουλα και διπλοσάγονο. Στοχεύει στη διαμόρφωση και το «γέμισμα», όπου χρειάζεται, του προσώπου, στην επαναφορά του γωνιώδους περιγράμματος του προσώπου, στην αναδιαμόρφωση της πληρότητας των ζυγωματικών και στη διόρθωση της ασυμμετρίας του σχήματος του προσώπου μεταξύ των δύο πλευρών του, που παρατηρείται με την πάροδο της ηλικίας. Το face lifting προσφέρει ολιστική αντιμετώπιση της γήρανσης, αφού διορθώνει όλες τις αισθητικές υποομάδες του προσώπου ταυτόχρονα (μέτωπο, περιοχή γύρω από τα μάτια, παρειές και λαιμός), με αποτέλεσμα να συνυπάρχουν αρμονικά.

 

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πολλές παραλλαγές των βασικών τεχνικών πραγματοποίησης του λίφτινγκ, η κύρια διαφορά των οποίων έγκειται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το SMAS, δηλαδή αν το ράβουν, το κόβουν ή το πτυχώνουν. Ωστόσο, η επιτυχία του λίφτινγκ είναι περισσότερο ζήτημα προεγχειρητικής ανάλυσης της κατάστασης του προσώπου, ικανότητας από μέρους του πλαστικού χειρουργού και προσαρμογής της κάθε τεχνικής στις αισθητικές ανάγκες του κάθε προσώπου, δηλαδή εξατομίκευσης.

* '''Υποδόριο λίφτ'''

Επειδή υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές λίφτινγκ, οι οποίες αποδίδουν εξαιρετικά αποτελέσματα, όλοι οι πλαστικοί χειρουργοί συμφωνούν ότι εκείνο που έχει, τελικά, σημασία είναι η εξατομικευμένη προεγχειρητική αξιολόγηση και η άρτια εκτελεσμένη τεχνική -και όχι αυτή καθαυτή η τεχνική. Επομένως, αναδεικνύεται η αξία της πρώτης συνεδρίας των ενδιαφερόμενων για λίφτινγκ με τον πλαστικό χειρουργό και της αισθητικής διάγνωσης που θα τεθεί. Σε άτομα με ελάχιστη χαλάρωση δέρματος και με μεγάλο εύρος ζυγωματικού η αποκόλληση της επιδερμίδας μπορεί να είναι περιορισμένη. Αντίθετα, σε άτομα που έχουν υποστεί μαζική απώλεια βάρους ή σε πρόσωπα που είναι μακρόστενα και χρειάζονται όγκο, έχουν περιττή επιδερμίδα στο μέσο ως τον έξω κανθό, έντονες ρυτίδες «μαριονέτας» ή κατώτερο διπλοσάγονο απαιτείται, συνήθως, εκτεταμένη αποκόλληση της επιδερμίδας.

 

Στην προεγχειρητική συνεδρία, οι υποψήφιοι για λίφτινγκ θα καθορίσουν, με τον πλαστικό χειρουργό τους, τους αισθητικούς στόχους της επέμβασης, καταλήγοντας στην τεχνική ή και το συνδυασμό επεμβάσεων, με τις οποίες θα επιτευχθούν τα ιδανικά αισθητικά αποτελέσματα. Ο πλαστικός χειρουργός θα αξιολογήσει την κατάσταση της υγείας τους, θα λάβει το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό τους και θα διερευνήσει τον έλεγχο παθολογικών καταστάσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση. Θα εκτιμήσει, ακόμα, την ελαστικότητα του δέρματός τους και τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους και θα συζητήσουν τις επιλογές που έχουν στη διάθεσή τους, το είδος της αναισθησίας που θα χρησιμοποιηθεί για την επέμβασή τους και τα πιθανά αισθητικά αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων και των δυνητικών επιπλοκών. Θα απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις και τις απορίες τους, ώστε να λάβουν την πιο ενημερωμένη και «έξυπνη» απόφαση, θα τους πληροφορήσει για την προετοιμασία που χρειάζεται να κάνουν για το λίφτινγκ, καθώς και για τη συνήθη μετεγχειρητική πορεία. Ίσως ο πλαστικός χειρουργός τους συστήσει να σταθεροποιηθούν στο βάρος τους, αν έχει προηγηθεί απώλεια πολλών κιλών μετά από βαριατρική επέμβαση ή να τους κάνει άλλες προτάσεις αναφορικά με την καθημερινότητά τους και τον τρόπο ζωής, που θα διασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και θα ελαχιστοποιήσουν τις επιπλοκές.  

 

Συστήνεται στους υποψήφιους για λίφτινγκ προσώπου να αποφεύγουν τη λήψη ασπιρίνης, αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, συμπληρωμάτων και ομοιοπαθητικών σκευασμάτων, που μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία, λίγες εβδομάδες πριν και λίγες μετά την επέμβασή τους. Η ενυδάτωση του οργανισμού είναι, επίσης, πολύ σημαντική για τη γρήγορη και ασφαλή ανάρρωσή τους, ενώ η διακοπή του καπνίσματος λίγες εβδομάδες πριν και λίγες μετά την επέμβαση θα βοηθήσει στην καλύτερη επούλωση και τη μείωση των ουλών.

 

Για την επίτευξη των βέλτιστων αισθητικών αποτελεσμάτων το λίφτινγκ προσώπου μπορεί να συνδυαστεί με συνεργικές επεμβάσεις, όπως το αυτόλογο λίπος, το υαλουρονικό οξύ, η μεσοθεραπεία με βλαστοκύτταρα, οι ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης (botox), το laser, το peeling, με τις οποίες -εκτός από τη χαλάρωση και την πτώση- αποκαθίσταται  η ποιότητα του δέρματος του προσώπου και του λαιμού, καθώς και η τυχόν ατροφία του λίπους (π.χ. στα ζυγωματικά και τις ρινοχειλικές πτυχές). Σε πολλές περιπτώσεις, επίσης, το face lifting συνδυάζεται με βλεφαροπλαστική ή με βλεφαροπλαστική χωρίς νυστέρι ή με κροταφικό lift.

 

Η ανάρρωση από το λίφτινγκ προσώπου διαρκεί 10-14 ημέρες, οπότε μπορεί να πραγματοποιηθεί και η επιστροφή στην εργασία. Επειδή η πρώιμη μετεγχειρητική περίοδος είναι καίριας σημασίας για το επιτυχημένο αισθητικό αποτέλεσμα και τη γρήγορη ανάρρωση, συνιστάται στους υποβληθέντες να ξεκουραστούν και να αποφύγουν απαιτητικές οικιακές δουλειές, βάρη, άσκηση ή συμμετοχή σε έντονες αθλητικές δραστηριότητες, καθώς και ζεστά ντους, υδρομασάζ, σάουνα, κολύμβηση και καταδύσεις για 2 με 3 εβδομάδες. Μώλωπες και πρήξιμο ενδέχεται να εμφανιστούν μέσα στις πρώτες 48 ώρες μετά την επέμβαση και υποχωρούν σταδιακά στις επόμενες 10 με 14 ημέρες. Για να ελαχιστοποιηθεί το πρήξιμο, βοηθά ο ύπνος με το κεφάλι ανυψωμένο για μια-δυο εβδομάδες μετά την επέμβαση. Επίσης, χρήσιμη μπορεί να αποδειχτεί η εφαρμογή δροσερών (και όχι κρύων) επιθεμάτων στο πρόσωπο, χωρίς όμως την άσκηση πίεσης.

 

Η «τεντωμένη» εμφάνιση ή οι μεγάλες και φανερές τομές, που δημιουργούσαν σημάδια και περιορισμούς στις καθημερινές συνήθειες για αρκετό χρονικό διάστημα στους υποβαλλόμενους σε facelift, ανήκουν στο παρελθόν της πλαστικής χειρουργικής. Σήμερα, οι αδιόρατες και καλά «κρυμμένες» ουλές και ο ατραυματικός τρόπος πραγματοποίησης της επέμβασης προσφέρουν –πέρα από το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα- ασφάλεια, εύκολη ανάρρωση και γρήγορη επιστροφή στην καθημερινότητα.

 

Κατά τη διάρκεια της προεγχειρητικής συνεδρίας οι ενδιαφερόμενοι έχουν λάβει γνώση για τις πιθανές επιπλοκές της επέμβασης του λίφτινγκ. Η επιπλοκή που χαρακτηρίζεται ως η πιο συνηθισμένη στη διεθνή βιβλιογραφία είναι το μετεγχειρητικό αιμάτωμα. Επίσης, δυνητικές επιπλοκές αποτελούν το μετεγχειρητικό οίδημα, η εκχύμωση, η απώλεια δέρματος, ο τραυματισμός νεύρων, η μικρή απώλεια ή μετατόπιση τριχών, η κακή επούλωση και ο υπερχρωματισμός των ουλών. Υπάρχουν, όμως, παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να ελεγχθούν, ελαχιστοποιώντας –όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία- τις επιπλοκές: ο έλεγχος της υπέρτασης μειώνει την πιθανότητα αιματώματος, η διακοπή της ασπιρίνης ή αντιπηκτικής αγωγής περιορίζει το ενδεχόμενο αιμορραγίας, η αποφυγή της τάσης του δέρματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης ελαχιστοποιεί την απώλεια δέρματος, η διακοπή του καπνίσματος λίγες εβδομάδες πριν και λίγες μετά την επέμβαση μειώνει την πιθανότητα αιματώματος και κακής επούλωσης των ουλών.

 

Επιτυχημένο θεωρείται το facelift που επαναφέρει με φυσικότητα τη «χαμένη» ομορφιά, αναδεικνύοντας –και όχι αλλάζοντας- τα χαρακτηριστικά του κάθε προσώπου. Οι ενδιαφερόμενοι για λίφτινγκ προσώπου χρειάζεται να έχουν στο μυαλό τους ότι το λίφτινγκ θα δημιουργήσει έναν «νεότερο εαυτό» αλλά όχι έναν «άλλο εαυτό». Ο σεβασμός στους ιστούς και τη μοναδικότητα του κάθε προσώπου είναι η φιλοσοφία που διέπει το σύγχρονο facelift. Επομένως, οι παράγοντες που εξασφαλίζουν τη βίωση υψηλών επιπέδων μετεγχειρητικής ικανοποίησης από το λίφτινγκ προσώπου είναι η σωστή προεγχειρητική αξιολόγηση, οι ρεαλιστικές προσδοκίες, η αποφυγή των υπερβολών, το διακριτικό αισθητικό αποτέλεσμα που δεν «προδίδει» το στίγμα της επέμβασης, η φυσικότητα και η εξατομίκευση.

 

Τα αισθητικά αποτελέσματα του facelift προσφέρουν μακροχρόνια περίοδο νεότητας, αφού διαρκούν, ανάλογα με την τεχνική που θα εφαρμοστεί, αρκετά χρόνια. Η κληρονομικότητα, η ποιότητα του δέρματος, οι σημαντικές αυξομειώσεις βάρους, το κάπνισμα, αλλά και περιβαλλοντικοί  παράγοντες (όπως η υπερβολική έκθεση στον ήλιο) μπορούν να επηρεάσουν τη μακροβιότητα του λίφτινγκ προσώπου.

 

·        Barton, F., «Aesthetic surgery of the face and neck», ''Aesthetic Surgery Journal'', 29(6), 2009: 449-463.

 

 

·        Warren, R., Aston, Sh. & Mendelson, B., «Face Lift», ''Plastic and Reconstructive Surgery'', 128 (6), 2011: 747-764.