Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
Ο Κυπριανός γεννήθηκε στον [[Στρόβολος|Στρόβολο]]<ref>Γεωργίου Ι. Κηπιάδου, ''Απομνημονεύματα των κατά το 1821 εν τη νήσω Κύπρω τραγικών σκηνών'', Εν Αλεξανδρεία 1888, έκδοσις δευτέρα επηυξημένη, σελ 6.</ref> το [[1756]]. Παραμένει άγνωστο το επίθετο του πατέρα του καθώς και το κοσμικό όνομα του Κυπριανού.
 
Σε νεαρή ηλικία εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στη Μονή Μαχαιρά, όπου έλαβε τη στοιχειώδη παιδεία και χειροτονήθηκε διάκονος το [[1783]]<ref>Γεωργίου Ι. Κηπιάδου, 1888, σελ 6 - 7.</ref><ref>Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ''Η εκκλησία Κύπρου επί τουρκοκρατίας (1571-1878)'', Αθήνησι, 1929 , σελ 102.</ref>. Αργότερα, το [[1784]], μετέβη στη [[Μολδοβλαχία]] ως ακόλουθος του αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου της μονής., Χαράλαμπου Σταστα πλαίσια του ταξιδιού του είχετελευταίου με σκοπό την εύρεση οικονομικής βοήθειας για την αντιμετώπιση των μεγάλων χρεών που αντιμετώπιζε τότε το μοναστήρι<ref>Χρυσόστομος, 1929 , σελ 103.</ref>. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας<ref>Χρυσόστομος, 1929, σελ 7.</ref> και προσελήφθη ως εφημέριος του Ηγεμονικού ναού. Έτσι παραμένοντας στη [[Μολδοβλαχία]], σπούδασε [[θεολογία]] και [[φιλολογία]] στην Ελληνική Σχολή του Ιασίου με τη βοήθεια του ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσου<ref name="2003J">[http://www.parembasis.gr/2003/03_07_08.htm Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και το 1821 στην Κύπρο], του Πέτρου Πιτσιάκκα, φιλολόγου, Ιούλιος 2003</ref>.
 
==Επιστροφή στην Κύπρο==
 
Από τη Μολδοβλαχία ο Κυπριανός επέστρεψε στην Κύπρο το [[1802]] μαζί με τον Χαράλαμπο έχοντας πετύχει πλήρως την αποστολή τους. Στη συνέχεια ο Κυπριανός ανέλαβε την διαχείριση των κτημάτων της Μονής στο Στρόβολο όπου ευδόκιμα εργαζόμενος, κέρδισε την εκτίμηση των προεστών της Λευκωσίας οι οποίοι και συνηγόρησαν στον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο την πρόσληψή του ως οικονόμος της Αρχιεπισκοπής<ref>Χρυσόστομος, 1929 , σελ 103 - 104.</ref><ref name="cytanet">[http://www2.cytanet.com.cy/lyc-str-nic/arch_kyprianos.htm Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός]</ref>. Και από τη θέση αυτή ο Κυπριανός επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο, αναπτύσσοντας σπουδαία πολιτική σκέψη. Ειδικότερα όταν το [[1804]] επαναστάτησαν οι Τούρκοι προβαίνοντας σε σφαγές των Ελλήνων με κίνδυνο της ζωής και του Αρχιεπισκόπου, όχι μόνο κατάφερε την κατάπαυση των σφαγών αλλά και την ανύψωση της ισχύος του αρχιεπισκόπου.<br />
Τα γεγονότα αυτά κατέγραψε Άγγλος με το ψευδώνυμο Αλή - Μπεης το 1805 χαρακτηρίζοντας τον Κυπριανό "''φύλακα άγγελον των ομοεθνών του''".<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια</ref>
 
Γραμμή 41:
 
=== Μύηση στη Φιλική Εταιρεία ===
Προεπαναστατικά, η [[Φιλική Εταιρεία]] είχε στείλει απεσταλμένους της [[Κύπρος|Κύπρο]] που γνωστοποίησαν στον Κυπριανό και τους υπόλοιπους ιεράρχες τη δρομολογημένη επανάσταση, τελικά όμως αποφασίστηκε να μην εμπλακεί η [[Κύπρος]] στον ένοπλο αγώνα, καθώς η γεωγραφική της θέση καθιστούσε κάθε τέτοια σκέψη απαγορευτική<ref>Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ''Η εκκλησία Κύπρου επί τουρκοκρατίας (1571-1878)'', Αθήνησι, 1929 , σελ 110.</ref>. Έτσι, αποφασίστηκε η συμβολή του νησιού να περιοριστεί στην υλική βοήθεια.<ref group = "Σημείωση">Σύμφωνα με αφιέρωμα του Ιερού Ναού της του Θεού Σοφίας, ο Κυπριανός επίσης εξέφρασε ανησυχία για μια ένοπλη εξέγερση των Κυπρίων, καθώς θεωρούσε ότι ήταν «άοπλοι και απειροπόλεμος»</ref><ref name="2003J"/><ref name="cytanet">[http://www2.cytanet.com.cy/lyc-str-nic/arch_kyprianos.htm Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός]</ref><ref name="antistasi"/>. Βέβαια και οι υπαινιγμοί περί του επικίνδυνου της εμπλοκής της Κύπρου στην ένοπλη δράση στο "Σχέδιον Γενικόν" των Φιλικών το 1820 είναι σαφείς "''Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κ. Κυπριανός υπεσχέθη να συνεισφέρη χρήματα ή τροφάς, όσας δυνηθή (...) και τέλος να σκεφθή, πως να διαφυλάξη το ποίμνιόν του από τους κατοίκους εκεί εχθρούς''".
 
Εκ του παραπάνω διαφαίνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός ήταν Φιλικός, πλην όμως η ημερομηνία μύησής του και η ταυτότητα του μυητή παραμένουν άγνωστες. Αλλά και σχετική αλληλογραφία εκ μέρους του δεν βρέθηκε, που σημαίνει πως ο ίδιος κατέστρεψε ή απέκρυψε οτιδήποτε σχετικό. Ωστόσο, το 1820, φιλοξενεί τον Φιλικό [[Δημήτριος Ίπατρος|Δημήτριο Ίπατρο]] και του υπόσχεται οικονομική βοήθεια για την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάσταση των Ελλήνων]].<ref name="cytanet"/><ref name="antistasi"/><ref>Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτη, ''Η Κύπρος εις τον Αγώνα του 1821'', Έκδοσις Ενώσεως Κυπρίων Ελλάδος, Αθήναι 1971, σ. 13.</ref> Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο [[Αντώνιος Πελοπίδας]] (υπό τις διαταγές του ), μετέβη στην Κύπρο, ως απεσταλμένος του [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρου Υψηλάντη]] για να παραλάβει την εισφορά του αρχιεπισκόπου.<ref name="2003J"/><ref>Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτη,1971, σ. 13-14.</ref>