Νέα κωμωδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Νέα Κωμωδία''' είναι η τελευταία φάση της ανάπτυξης της [[αρχαία ελληνική κωμωδία|αρχαίας ελληνικής κωμωδίας]], σύμφωνα με τη διαίρεση των αλεξανδρινών φιλολόγων σε [[αρχαία κωμωδία|αρχαία]], [[μέση κωμωδία|μέση]] και νέα. Η νέα κωμωδία αναπτύσσεται στην [[ελληνιστική εποχή]] και ειδικότερα στα χρόνια μετά το 320 π.Χ.<ref>A. Lesky, ''Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας'', μετάφρ. Α. Τσοπανάκη, Θεσσαλονίκη 1972, σελ. 589.</ref> Ο κορυφαίος εκπρόσωπός της είναι ο [[Μένανδρος]], που έζησε στην [[Αθήνα]] (342-292 π.Χ.).
 
Η Νέα Κωμωδία είναι μια κωμική και ρομαντική ηθογραφία, χωρίς πολιτικές αιχμές, που διατηρεί την αθυροστομία χωρίς όμως σατιρικά στοιχεία. Περιγράφει κωμικές καταστάσεις και χαρακτηρίζεται από την εξεζητημένη πλοκή της (οικογενειακά ζητήματα, χαμένα παιδιά, γάμους μετ'εμποδίων κ.τ.λ.) Σε αυτήν αναδεικνύονται οι ηθοποιοί, οι οποίοι αντικαθιστούν πλήρως τα [[χορικά]] και καταλήγουν να χαίρουν μεγαλύτερου θαυμασμού από τους δραματουργούς.