Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 6120128 από τον 2A02:587:4508:3D00:40F6:5FF1:F5EC:F771 (Συζήτηση)
Το αρχείο Sergei_nilus.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Sealle με αιτία: per c:Commons:Deletion requests/File:Sergei nilus.jpg
Γραμμή 31:
Τα ''Πρωτόκολλα'' εμπεριέχουν εμφανείς ανωμαλίες. Το κείμενο μιλά επανειλημμένα, για παράδειγμα, για την έλευση ενός "Τεκτονικού βασιλείου" και ενός "βασιλέα του αίματος της Σιών", ο οποίος θα ηγηθεί αυτού του τεκτονικού βασιλείου. Βεβαιώνει ότι ο μελλοντικός βασιλιάς θα ανήκει στη "δυναστική γενεά του βασιλέα Δαβίδ". Βεβαιώνει ότι "ο βασιλέας των Ιουδαίων θα είναι ο πραγματικός πάπας" και "ο πατριάρχης μιας διεθνούς εκκλησίας". Και ολοκληρώνει με αινιγματικό τρόπο, "Ορισμένα μέλη της σποράς του Δαβίδ θα προετοιμάσουν τους βασιλείς και τους κληρονόμους τους... Μόνο ο βασιλιάς και οι τρεις που τον παραστέκουν γνωρίζουν τι έρχεται". Ως εκφάνσεις της ιουδαϊκής σκέψης, πραγματικές ή κατασκευασμένες, τέτοιες δηλώσεις είναι εμφανώς παράλογες. Από τους βιβλικούς χρόνους κανένας βασιλέας δεν υφίσταται στην ιουδαϊκή παράδοση, και η ίδια η αρχή της [[βασιλεία|βασιλείας]] έχει γίνει εντελώς άσχετη με την εβραϊκή κοινωνία. Η έννοια ενός βασιλιά είχε το ίδιο νόημα για τους Εβραίους του [[1897]] όσο και για τους Εβραίους του σήμερα. Στην πραγματικότητα οι αναφορές θα μπορούσαν να εκληφθούν περισσότερο ως χριστιανικές παρά ως ιουδαϊκές. Για τις τελευταίες δύο χιλιετίες ο μόνος "βασιλεύς των Ιουδαίων" είναι ο ίδιος Ιησούς - και ο Ιησούς, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ανήκει στη γενιά του Δαβίδ.
 
 
[[Αρχείο:Sergei nilus.jpg|thumb|180px|right|Σέργιος Νείλος, ο εκδότης των ''Πρωτοκόλλων'': τα εξέδωσε ως τμήμα του βιβλίου του ''Великое въ маломъ и Антихристъ'' (Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό και ο Αντίχριστος).]]
 
Σύμφωνα με μία εκδοχή, τα πρωτόκολλα διαβάστηκαν σε 24 μυστικές συνόδους που διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια [[Σιωνισμός|σιωνιστικού]] συνεδρίου στη Βασιλεία, παρουσία Ρώσων κατασκόπων που αργότερα μετέφεραν το περιεχόμενό τους. Ένα αντίτυπο των πρωτοκόλλων δόθηκε στον [[Ορθόδοξη εκκλησία|Ορθόδοξο]] λόγιο και κρατικό αξιωματούχο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Νίλους, ο οποίος τελικά εξέδωσε τα έγγραφα το [[1905]], ως παράρτημα, στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου του ''Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό, ή ο ερχομός του Αντίχριστου και η επερχόμενη εξουσία του Διαβόλου στη Γη'' (α' εκδ. 1901). Ο Νίλους εξέδωσε το έργο του σε τρεις επόμενες εκδόσεις (1911, 1912, 1917), σε κάθε μία από τις οποίες το παράρτημα που περιείχε τα Πρωτόκολλα εμπλουτιζόταν με νέα στοιχεία<ref>Segel, 60</ref>. Μεταβίβασε τα Πρωτόκολλα στην αυλή του Τσάρου, για τον οποίο απέβλεπε να γίνει ο εξομολογητής του. O ισχυρισμός ότι τα πρωτόκολλα ήταν προϊόν αυτού του διεθνούς εβραϊκού συνεδρίου έχει ανασκευαστεί εδώ και πολύ καιρό. Τα πρώιμα αντίγραφα των ''Πρωτόκολλων'', για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι γράφτηκαν στη [[Γαλλία]] -και το συνέδριο του 1897 στη Βασιλεία δεν περιελάμβανε ούτε έναν Γάλλο εκπρόσωπο. Επιπλέον, ένα αντίγραφο των ''Πρωτόκολλων'' κυκλοφορούσε ήδη από το 1884 –13 χρόνια δηλαδή πριν το συνέδριο της Βασιλείας.