Πλάτανος Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Johny-jean87 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
 
==Ιστορία==
 
Ο Πλάτανος, αναφέρεται για πρώτη φορά στο ''Χρονικό της Αλώσεως'' του Γεωργίου Σφραντζή, το [[1435]], με την ονομασία ''Πλαταμώνας''.Κατά τα επόμενα έτη, αναφέρεται σε αρκετά έγγραφα την περίοδο της Ενετοκρατίας.Πριν και κατά τη διάρκεια της Β΄ Τουρκοκρατίας (18ος και 19ος αι.), το χωριό γνώρισε μεγάλη ακμή, μαζί με άλλα γειτονικά χωριά.Την ίδια περίοδο χτίστηκαν και αρκετά αρχοντικά - πυργόσπιτα.Σημαντική ήταν η προσφορά του χωριού κατά την [[Επανάσταση του 1821]].Το [[1826]], ο Ιμπραήμ πέρασε από το χωριό όμως οι κάτοικοι σωθήκανε γιατί κρυφτήκανε σε μια σπηλιά στον απέναντι λόφο που οι κάτοικοι την λένε ακόμα "τρούπα". Υπάρχει μέσα φούρνος και στέρνα.
 
Γραμμή 23 ⟶ 22 :
 
==Το χωριό==
 
Ο Πλάτανος, λόγω του άφθονου νερού του, λειτουργούσαν παλαιότερα νερόμυλοι, νεροπρίονο και νεροτριβή.Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, όπως [[Κεράσι|κεράσια]], [[Κάστανο|κάστανα]], [[Σύκο|σύκα]], αλλά και [[Ντομάτα|ντομάτες]] και διάφορα [[Κολοκύθα|κολοκυθοειδή]].Επίσης ο μισός πληθυσμός του χωριού κάποτε ασχολιόταν με την κτηνοτροφία..Τώρα είναι 3-4 οικογένειες.
 
Γραμμή 34 ⟶ 32 :
Στο χωριό λειτουργεί ξενώνας από το 2010, με παροχή καφέ και φαγητού.Υπάρχουν 2 ακόμη καφενεία.Οι επισκέπτες είναι κυρίως ορειβάτες και φυσιολάτρες, οι οποίοι κάνουν πεζοπορία στο φαράγγι της Λεπίδας, στην γέφυρα που οδηγεί στον παλαιό δρόμο για το Άστρος που ονομάζεται Σκάλα και εξυπηρετούσε τον κόσμο πριν γίνει το οδικό δίκτυο.Ακόμη κάνουν πεζοπορία στο παλαιό μονοπάτι Πλάτανος - Σίταινα.
 
==Ιστορικό πληθυσμού==
===Έθιμα ===
{| class=wikitable
! Έτος !! Πληθυσμός
|-
| 1991 || 310
|-
| 2001 || 325
|-
| 2011 || 213
|}
 
===Έθιμα ===
Το Σάββατο του Λαζάρου, οι κάτοικοι πηγαίνουν στο ποτάμι για να μαζέψουν καβούρια επειδή, λένε, ότι βγαίνουν πολλά με το φεγγάρι. Την επόμενη μέρα, τα μαγειρεύουν στο τηγάνι με αλεύρι και τα ονομάζουν ''Ιμάμη''.