Φίλιππος Γ΄ της Βουργουνδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
==Μετατροπή της Βουργουνδίας σε ισχυρή δύναμη==
 
Ο Φίλιππος έγινε δούκας της Βουργουνδίας, κόμης της Φλάνδρας και Αρτουά μετά την δολοφονία του πατέρα του ([[1419]]). <ref>Richard Vaughan, Philip the Good: The Apogee of Burgundy, 1.</ref>
Ο Φίλιππος κατηγόρησε τον [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Κάρολο]], δελφίνο της Γαλλίας και γαμπρό του, ότι σχεδίαζε την δολοφονία του πατέρα του στο [[Μοντερώ]]. Συμμάχησε με την συνθήκη του Τρουά (1420) με τον [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας|Ερρίκο Ε΄ της Αγγλίας]], με την συμμαχία να παγιώνεται (1423) με τον γάμο της αδελφής του [[Άννα της Βουργουνδίας|Άννας]] με τον [[Ιωάννης του Λάνκαστερ|Ιωάννη του Λάνκαστερ]].
 
Τα στρατεύματα του Φίλιππου ([[1430]]) συνέλαβαν την [[Ιωάννα της Λωρραίνης]] την παρέδωσαν στους Άγγλους, και οι Άγγλοι με την σειρά τους την έκαψαν σαν αιρετική στη [[Ρουέν]]. Η συμμαχία του Φιλίππου με τους Άγγλους έσπασε, όταν ο Φίλιππος επιτέθηκε στο [[Καλαί]] ([[1435]]) και αναγνώρισε τον [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ζ΄]] βασιλιά της Γαλλίας. Η συμμαχία του με τον Κάρολο έσπασε ([[1440]]) όταν υποστήριξε επανάσταση ευγενών. Ο Φίλιππος υπέγραψε την [[συνθήκη του Αρράς]] που ανακαλούσε την συνθήκη του Τρουά.
Γραμμή 40 ⟶ 41 :
Δεν είχε σταθερή πρωτεύουσα μετακινώντας την αυλή του σε ανάκτορα διάφορων πόλεων όπως [[Βρυξέλλες]], [[Μπρυζ]], [[Λιλ]]. Έκανε πολλά πανηγύρια και διοργανώσεις, ενώ οι ιππότες του ταξίδευαν σε όλη την χώρα. Σχεδίαζε ([[1454]]) Σταυροφορία ενάντια των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]], κάτι που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.
 
Την περίοδο [[1444]] - [[1446]] εκτιμάται ότι ξόδεψε το 2% του εσωτερικού κρατικού φόρου προκειμένου να εφοδιαστεί με Ιταλικά ασημένια προϊόντα και χρυσά ρούχα. Τα πολυτελή προϊόντα που προμηθευόταν βρίσκονταν μονάχα στις ανώτερες τάξεις της Ευρωπαϊκής κοινωνίας. Το ενδιαφέρον του για τις τέχνες και τα γράμματα ήταν πολύ μεγάλο: εκτιμάται ότι πρόσθεσε στην ιδιωτική του συλλογή περίπου 600 χειρόγραφα.<ref>National Gallery Catalogues: The Fifteenth Century Netherlandish Paintings by Lorne Campbell, 1998.</ref>
 
Συγκέντρωσε πολλά κοσμήματα, γλυπτά, και έργα τέχνης, η χώρα του έγινε κέντρο καλλιτεχνών, συνθετών, ζωγράφων και τραγουδιστών. Ο [[Γιαν βαν Άικ]] ταξίδεψε ([[1428]]) στην [[Πορτογαλία]] προκειμένου να ζωγραφίσει την Ισαβέλλα, κόρη του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη Α΄]], με την ευκαιρία των γάμων της με τον Φίλιππο. <ref>T Kren & S McKendrick (eds), Illuminating the Renaissance: The Triumph of Flemish Manuscript Painting in Europe, Getty Museum / Royal Academy of Arts, 2003, p. 68</ref>
Με την βοήθεια έμπειρων Πορτογάλων μηχανικών δημιούργησε στη [[Μπριζ]] στόλο πλοίων. Ο [[Ρογήρος βαν ντερ Βάιντεν]] ζωγράφισε δύο φορές το πορτραίτο του, που σώζεται μόνο σε αντίγραφα, φορώντας το μενταγιόν του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος.<ref>T Kren & S McKendrick (eds), Illuminating the Renaissance: The Triumph of Flemish Manuscript Painting in Europe, Getty Museum / Royal Academy of Arts, 2003, p. 68</ref>
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 54 ⟶ 56 :
*Willem Pieter Blockmans and Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries under Burgundian Rule, 1369–1530, (University of Pennsylvania Press, 1999)
*Ruth Putnam, Charles the Bold, last Duke of Burgundy, 1433–1477, (G.P. Putnam's Sons, 1908), 69–71.
*National Gallery Catalogues: The Fifteenth Century Netherlandish Paintings by Lorne Campbell, 1998.
*T Kren & S McKendrick (eds), Illuminating the Renaissance: The Triumph of Flemish Manuscript Painting in Europe, Getty Museum / Royal Academy of Arts, 2003, p. 68
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==