Οινέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}

Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Οινέας''' ('''''Οινεύς''''') ήταν βασιλιάς της [[Καλυδώνα]]ς, απόγονος του [[Ενδυμίων]]α και της [[Προνόη]]ς, εγγονός του [[Αγήνορας|Αγήνορα]] και γιος του [[Πορθάονας|Πορθάονα]] και της [[Ευρύτη]]ς. Κατά έναν από τους γενεαλόγους, ο Οινέας καταγόταν από τον Αιτωλό, που έδωσε το όνομά του στους Αιτωλούς. Σύμφωνα με μιαν άλλη γενεαλογία ο Οινέας καταγόταν από τον Δευκαλίωνα, του οποίου ο γιος Ορεσθέας ήταν παππούς του Οινέα.

Ο [[Ορεσθέας]] (= «ο άνθρωπος των βουνών») είχε μια σκύλα, που λένε πως γέννησε ένα ραβδί. Ο Ορεσθέας παράχωσε το ραβδί στο χώμα και φύτρωσε έτσι το πρώτο κλήμα. Ο γιος του Ορεσθέα ονομαζόταν Φύτιος (= «αυτός που φυτεύει») και ήταν αυτός που διέδωσε την καλλιέργεια του αμπελιού. Άλλοι λένε πως το κρασί έγινε γνωστό για πρώτη φορά στους ανθρώπους από τον Οινέα. Σύμφωνα με το μύθο,ένα τραγί εξαφανιζόταν συχνά και όταν γύριζε πίσω, φαινόταν χορτασμένο. Ο βοσκός [[Ορίστας]] ή Στάφυλος, το παρακολούθησε και είδε να πηγαίνει σ' ένα αμπέλι και να τρώει τα σταφύλια. Λένε πως από το Στάφυλο πήραν τ' όνομά τους τα σταφύλια. Ο Οινέας έβγαλε το κρασί από τα σταφύλια κι έτσι το κρασί ονομάστηκε «οίνος» από το όνομά του. Το νερό που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για να ανακατέψουν το κρασί, το πήραν από το Αχελώο κι αυτό δεν ξεχάστηκε από τους ποιητές. Τη σωστή χρήση του μεθυστικού ποτού λένε πως τη δίδαξε στον Οινέα ο Διόνυσος, όταν είχε φιλοξενηθεί στο ανάκτορο του βασιλιά. Στην πραγματικότητα ο Διόνυσος είχε βάλει στο μάτι τη βασίλισσα Αλθαία. Ο Οινέας προσποιήθηκε ότι δεν κατάλαβε το σκοπό της επίσκεψης κι έφυγε από την πόλη για να θυσιάσει στην εξοχή. Έτσι το αμπέλι και η διδασκαλία για το πώς καλλιεργείται και πώς πίνεται το κρασί ήταν δώρο ευγνωμοσύνης του Διόνυσου προς τον Οινέα. Από τον έρωτα του Διόνυσου με την Αλθαία γεννήθηκε η Δηιάνειρα.