Γεώργιος Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επιμέλεια λήμματος |
|||
Γραμμή 16:
Αντικείμενο της Λαογραφίας θεωρεί την εθνική παράδοση, και ακολουθώντας τις γερμανικές θεωρίες του 19ου αιώνα, ''«τη γνώση της ψυχικής ιδιοσυγκρασίας του λαού»''<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «''Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του»'', Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ. ΜΓ΄ (2011-2012), σελ. 213</ref> Έτσι επέμεινε στη ''συνέχεια'' κάτι που τον οδήγησε στο να συμπεράνει τις επιβιώσεις στοιχείων της αρχαίας ελληνικής λατρείας σε λαϊκά έθιμα (π.χ. λατρεία Ασκληπιού). Για αυτό εντάσσεται στους συνεχιστές της παραδοσιακής Λαογραφίας ([[Νικόλαος Πολίτης]] και [[Στίλπων Κυριακίδης]]).<ref name="ReferenceB">Γεώργιος Θανόπουλος, ''«Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του»'', Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ. ΜΓ΄ (2011-2012), σελ. 216</ref> Επίσης δεν του λείπει και μια κοινωνική ή κοινωνιολογική θεώρηση κάτι που ''«τον τοποθετεί στην πρωτοπορία των σύγχρονων λαογράφων»''<ref>Μιχαήλ Μερακλής, «''Γεώργιος Μέγας»'', Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ΄ (1976-1978), σελ. 11</ref> Μελετά τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τη σχέση της με το περιβάλλον.<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, ''«Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του»'', Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ. ΜΓ΄ (2011-2012), σελ. 214</ref> Έδωσε νέα πνοή στην ιδρυμένη από το 1914 και ενταγμένη από το 1927 στο Λαογραφικό Αρχείο, ''Εθνική Μουσική Συλλογή'', όταν με δικές του ενέργειες αποσπάστηκαν εκεί οι μουσικοί [[Σπύρος Περιστέρης (μουσικός)|Σπύρος Περιστέρης]] και [[Σπύρος Σκιαδαρέσης]] και αγοράστηκαν για πρώτη φορά φωνοληπτικές μηχανές.<ref>Μιχαήλ Μερακλής, ''«Γεώργιος Μέγας»'', Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ΄ (1976-1978), σελ. 7</ref> Η [[Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος]] αναφέρει πως ο Μέγας ακολούθησε την ιστορική-γεωγραφική μέθοδο η οποία σχετίζεται με τις ποικίλες μορφές λαϊκής λογοτεχνίας και παραμυθιών<ref>{{Cite book|title = Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας. Κριτική
ανάλυση|last = Κυριακίδου-Νέστορος|first = Άλκη|publisher = Εταιρία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής
Παιδείας|year = 1997|isbn = |location = Αθήνα|pages = 117}}</ref> ενώ του καταλογίζει εθνοκεντρική νοοτροπία στην εργασία του για το ''Τραγούδι του Γιοφυριού της Άρτας'' επειδή επιχείρησε να ''«δείξει την ανωτερότητα του ελληνικού πολιτισμού στον βαλκανικό χώρο»''.<ref name="ReferenceB"
==Έργα==
| |||