Σύνοδος της Φλωρεντίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Η Σύνοδος της [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλείας]] συνεκλήθη το 1431 πρώτα από τον πάπα Μαρτίνο Δ΄ και, όταν αυτός πέθανε, από τον διάδοχό του, τον Βενετσιάνο καρδινάλιο που ονομάστηκε Ευγένιος Δ΄ (1431-1447). Η σύνοδος της Βασιλείας ανήκε σε μια σειρά συνόδων για την μεταρρύθμιση της καθολικής εκκλησίας και την καταδίκη των όλο και συχνότερα εμφανιζομένων αιρετικών. Το συμβούλιο αντιμετώπιζε το θέμα της καθαίρεσης του Ευγένιου Δ΄. Έτσι, όταν ο αυτοκράτορας [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννης Η΄]] θέλησε να διαπραγματευθεί την βοήθεια των Δυτικών και κυρίως του Πάπα με αντάλλαγμα την ένωση των εκκλησιών, ο Ευγένιος άδραξε την ευκαιρία για να ισχυροποιήσει την θέση του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν ένα τόσο μακρινό μέρος όσο η Βασιλεία. Κάποιοι πρότειναν την Αβινιόν, η ιταλική πλευρά επέμενε για την Φλωρεντία που ήταν κοντά και στο λιμάνι που θα έφταναν οι Έλληνες, τη Βενετία. Ο πάπας χρησιμοποίηση την δικαιολογία αυτήν για να φύγει από την Βασιλεία, να διακόψει τις συναντήσεις της συνόδου και να πάει στην Φερράρα που τελικά επελέγη, για να συνομιλήσει με τους Έλληνες, τον Ιανουάριο του 1438. Η σύνοδος της Βασιλείας παρόλο που καθαίρεσε τον Ευγένιο Δ΄ το 1439, δεν κατόρθωσε να τον πλήξει ουσιαστικά.<ref>Ιστορία της ανθρωπότητας της UNESCO, τόμος 12, κεφάλαιο 3, ο ρωμαιοκαθολικός παπισμός</ref>
==
Η πρώτη δημόσια συνεδρίαση της Φερράρα πραγματοποιήθηκε στις 10
Οι Έλληνες έχοντας αποδεχτεί
Η αντιπροσωπεία αποτελούνταν συνολικά από σχεδόν 700 άτομα, ολόκληρη η ελληνική διανόηση της εποχής. Οι εργασίες της Συνόδου άρχισαν στις 9 Απρίλη 1438 στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου της Φερράρα. Η σύνοδος αποφάσισε να συνέρχονται τρεις φορές την εβδομάδα στον ναό του Αγίου Αντρέα της Φερράρα για να συζητούν. Από τη μεριά των Ελλήνων έπαιρναν μέρος οι Μητροπολίτες Εφέσου, Μονεμβασίας, Νίκαιας, Αγχιάλου, ο μέγας χαρτοφύλακας, ο μέγας εκκλησιάρχης, ο ηγούμενος της μονής Παντοκράτορα, ο ηγούμενος της μονής Καλέως και ο ιερομόναχος Μωυσής ενώ από τη μεριά των Λατίνων υπήρχαν δυο καρδινάλιοι, δύο μητροπολίτες, δύο επίσκοποι και 4 κληρικοί.Οι πρώτες συνεδριάσεις κράτησαν μέχρι τις 17 Ιούλη του 1438 στις οποίες συζητήθηκαν όλες οι διαφορές που είχαν προκύψει από το Σχίσμα του 1054 αλλά ο γάμος των κληρικών, το καθαρτήριο των ψυχών και κυρίως η προέλευση του Αγίου Πνεύματος, το πιο δύσκολο σημείο των συνομιλιών.
|