Σύνοδος της Φλωρεντίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Η Σύνοδος της [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλείας]] συνεκλήθη το 1431 πρώτα από τον πάπα Μαρτίνο Δ΄ και, όταν αυτός πέθανε, από τον διάδοχό του, τον Βενετσιάνο καρδινάλιο που ονομάστηκε Ευγένιος Δ΄ (1431-1447). Η σύνοδος της Βασιλείας ανήκε σε μια σειρά συνόδων για την μεταρρύθμιση της καθολικής εκκλησίας και την καταδίκη των όλο και συχνότερα εμφανιζομένων αιρετικών. Το συμβούλιο αντιμετώπιζε το θέμα της καθαίρεσης του Ευγένιου Δ΄. Έτσι, όταν ο αυτοκράτορας [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννης Η΄]] θέλησε να διαπραγματευθεί την βοήθεια των Δυτικών και κυρίως του Πάπα με αντάλλαγμα την ένωση των εκκλησιών, ο Ευγένιος άδραξε την ευκαιρία για να ισχυροποιήσει την θέση του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν ένα τόσο μακρινό μέρος όσο η Βασιλεία. Κάποιοι πρότειναν την Αβινιόν, η ιταλική πλευρά επέμενε για την Φλωρεντία που ήταν κοντά και στο λιμάνι που θα έφταναν οι Έλληνες, τη Βενετία. Ο πάπας χρησιμοποίηση την δικαιολογία αυτήν για να φύγει από την Βασιλεία, να διακόψει τις συναντήσεις της συνόδου και να πάει στην Φερράρα που τελικά επελέγη, για να συνομιλήσει με τους Έλληνες, τον Ιανουάριο του 1438. Η σύνοδος της Βασιλείας παρόλο που καθαίρεσε τον Ευγένιο Δ΄ το 1439, δεν κατόρθωσε να τον πλήξει ουσιαστικά.<ref>Ιστορία της ανθρωπότητας της UNESCO, τόμος 12, κεφάλαιο 3, ο ρωμαιοκαθολικός παπισμός</ref>
 
==ΣτηΣτην Φερράρα==
Η πρώτη δημόσια συνεδρίαση της Φερράρα πραγματοποιήθηκε στις 10 ΓενάρηΙανουαρίου του 1438. γιαΚήρυξε να κηρύξεικαι επίσημα και τητην μεταφορά της συνόδου από την Βασιλεία στηστην Φερράρα και να ακυρώσειακύρωσε τις αποφάσεις των διαβουλεύσεων που κάποιοι επίσκοποι συνέχιζαν στηστην Βασιλεία ερήμην του πάπα. Στην δεύτερη δημόσια συνεδρίαση ο πάπας Ευγένιος Δ΄ αφόρισε τους επισκόπους αυτούς που παρά τις διαταγές του συνέχιζαν να διαβουλεύονται στη Βασιλεία.
 
Οι Έλληνες έχοντας αποδεχτεί τητην σύνοδο της Φερράρα σαως νόμιμη αναχώρησαν από τη Κωνσταντινούπολη επιβιβαζόμενοι σε βενετικά πλοία στο τέλος του Νοέμβρη του 1437. Η αντιπροσωπεία με αρχηγούς τον ίδιο τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η' και ακόμα το γιό του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγο, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωσήφ Β΄, τον [[Ισίδωρος του Κιέβου|Μητροπολίτη Πασών των Ρωσιών Ισίδωρο]], καθώς τότε ακόμα η Ρωσία δεν είχε δικό της αυτοκέφαλο πατριάρχη αλλά είχε μόνο μητροπολίτη υπαγόμενο στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ακόμα η αρχική αντιπροσωπεία περιλάμβανε τον Μάρκο τον Ευγενικό, ο οποίος ορίστηκε και εκπρόσωπος (τοποτηρητής) του πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ενώ ήταν ακόμη ιερομόναχος. Ο Αντιοχείας όρισε αρχικά τοποτηρητή τον Εφέσου Ιωάσαφ, ο οποίος απεβίωσε κατά την διάρκεια των προετοιμασιών του ταξιδίου, και τον πνευματικό Γρηγόριο, ο Ιεροσολύμων τον Σάρδεων Διονύσιον, και τον Ρωσίας Ισίδωρον, που ήταν και αυτοί τότε ιερομόναχοι. Τοποτηρητές όλων των Αγιορειτών ορίστηκαν οι ιερομόναχοι Μωυσής από την μονή της Λαύρας και Δωρόθεος από την μονή Βατοπεδίου<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=164, 172, 184}}</ref>. Τελικά ορίστηκαν ως τοποτηρητές του Αλεξανδρείας ο Ηρακλείας και ο πνευματικός Γρηγόριος, του Αντιοχείας ο Εφέσου και ο Ρωσίας και του Ιεροσολύμων μόνον ο Σάρδεων<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=248}}</ref>
 
Η αντιπροσωπεία αποτελούνταν συνολικά από σχεδόν 700 άτομα, ολόκληρη η ελληνική διανόηση της εποχής. Οι εργασίες της Συνόδου άρχισαν στις 9 Απρίλη 1438 στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου της Φερράρα. Η σύνοδος αποφάσισε να συνέρχονται τρεις φορές την εβδομάδα στον ναό του Αγίου Αντρέα της Φερράρα για να συζητούν. Από τη μεριά των Ελλήνων έπαιρναν μέρος οι Μητροπολίτες Εφέσου, Μονεμβασίας, Νίκαιας, Αγχιάλου, ο μέγας χαρτοφύλακας, ο μέγας εκκλησιάρχης, ο ηγούμενος της μονής Παντοκράτορα, ο ηγούμενος της μονής Καλέως και ο ιερομόναχος Μωυσής ενώ από τη μεριά των Λατίνων υπήρχαν δυο καρδινάλιοι, δύο μητροπολίτες, δύο επίσκοποι και 4 κληρικοί.Οι πρώτες συνεδριάσεις κράτησαν μέχρι τις 17 Ιούλη του 1438 στις οποίες συζητήθηκαν όλες οι διαφορές που είχαν προκύψει από το Σχίσμα του 1054 αλλά ο γάμος των κληρικών, το καθαρτήριο των ψυχών και κυρίως η προέλευση του Αγίου Πνεύματος, το πιο δύσκολο σημείο των συνομιλιών.