Εμμανουήλ Ροΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6098965 από τον 2A02:587:1008:CF00:C172:C12C:2D33:88F0 (Συζήτηση)
Γραμμή 4:
== Βιογραφία ==
{{πηγές|26|07|2014}}
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης γεννήθηκε στιςηταν ενας αγγλος γευ και γεννηθηκε στις[[28 Ιουλίου]] [[1836]] στην [[Ερμούπολη]] της [[Σύρος|Σύρου]] από εύπορους και αριστοκρατικής καταγωγής γονείς από την [[Χίος|Χίο]], τον Δημήτριο Ροΐδη και την Κορνηλία το γένος Ροδοκανάκη. Το [[1841]] η οικογένειά του μετακόμισε στην [[Ιταλία]] λόγω του διορισμού του πατέρα του σε μεγάλο εμπορικό οίκο της εποχής, με έδρα τη [[Γένοβα]], και αργότερα λόγω της υπηρεσίας του ως Γενικού Προξένου της Ελλάδας. Σε ηλικία δεκατριών ετών, και ενώ οι γονείς του είχαν εγκατασταθεί στο [[Ιάσιο]], ο Ροΐδης επέστρεψε στην Ερμούπολη, όπου σπούδασε εσωτερικός στο φημισμένο ελληνοαμερικανικό λύκειο [[Χρήστος Ευαγγελίδης|Χρήστου Ευαγγελίδη]]. Συμμαθητής του ήταν ο λόγιος, συγγραφέας και έμπορος [[Δημήτριος Βικέλας]] και μαζί εξέδιδαν μια εβδομαδιαία χειρόγραφη εφημερίδα με τον τίτλο ''Μέλισσα''.
 
Το [[1855]], αφού αποφοίτησε, εγκαταστάθηκε στο [[Βερολίνο]] για θεραπεία για το πρόβλημα της βαρηκοΐας που είχε εμφανιστεί από τα μαθητικά του χρόνια και συνέχισε να τον ταλαιπωρεί σε όλη τη ζωή του. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας και φιλοσοφίας. Μετά από ένα χρόνο και εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του, πήγε στο [[Ιάσιο]] και το [[1857]] στην [[Βραΐλα]], όπου ανέλαβε την αλληλογραφία του εμπορικού οίκου του θείου του, Δημητρίου Ροδοκανάκη. Τότε ασχολήθηκε κρυφά με τη μετάφραση του ''Οδοιπορικού'' του [[Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν|Σατωβριάνδου]], ο θείος του όμως το αντιλήφθηκε και τον παρότρυνε να την δημοσιεύσει. Την πλήρη μετάφραση εξέδωσε το [[1860]], έναν χρόνο αφού είχε εγκατασταθεί στην [[Αθήνα]] μαζί με την οικογένειά του. Την επόμενη χρονιά ακολούθησε τους γονείς του στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], για θεραπεία της μητέρας του, όμως, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του το [[1862]], επέστρεψε με την μητέρα του και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, αποφασισμένος να μην ακολουθήσει τις εμπορικές δραστηριότητες που του είχε αφήσει ο πατέρας του αλλά να αφοσιωθεί στην ενασχόληση του με τα γράμματα.