Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ακριβής εθνοτική καταγωγή των αδελφών είναι άγνωστη, υπάρχει διαμάχη σχετικά με το αν οι Κύριλλος και Μεθόδιος ήταν [[Νότιοι Σλάβοι|Σλαβικής]] ή [[Βυζαντινοί Έλληνες|Βυζαντινής Έλληνικής]] προέλευσης, ή και τα δύο{{πηγή}}. Τα δύο αδέλφια έχασαν τον πατέρα τους, όταν ο Κύριλλος ήταν δεκατεσσάρων, και ο ισχυρός υπουργός Θεόκτιστος, που ήταν ''λογοθέτη του δρόμου'' (επικεφαλής των δη,όσιωνδημόσιων μεταφορών και ταχυδρομείων), ένας από τους επικεφαλής υπουργούς της αυτοκρατορίας, έγινε προστάτης τους. Ήταν επίσης υπεύθυνος, μαζί με τον αντιβασιλέα [[Βάρδας|Βάρδα]], για την έναρξη ενός μακρόπνοου εκπαιδευτικού πρόγραμματοςπρογράμματος στο πλαίσιο της Αυτοκρατορίας, που κορυφώθηκε με την ίδρυση του [[Πανδιδακτήριο|Πανεπιστημίου της Μαγναύρας]], όπου ο Κύριλλος έμελλε να διδάξει.

Μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, ο Κύριλλος έγινε καθηγητής της [[φιλοσοφία]]ς στο Πανεπιστήμιο, ενώ ο αδελφός του είχε ήδη γίνει σημαντικός παράγοντας στις Βυζαντινές πολιτικέρςπολιτικές και διοικητικές υποθέσεις και ηγούμενος της μονής του.

Το 862 οι αδελφοί ξεκίνησαν το έργο, που θα τους χάριζε την ιστορική τους σημασία. Εκείνη τη χρονιά ο Πρίγκιπας [[Ραστισλάβος της Μοραβίας|Ραστισλάβος]] της [[Μεγάλη Μοραβία|Μεγάλης Μοραβίας]] ζήτησε από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄ και τον Πατριάρχη Φώτιο να στείλουν ιεραπόστολουςιεραποστόλους για να μεταδώσουν το ευαγγέλιο στους Σλάβους υπηκόους του. Τα κίνητρά του γιαυτόγια αυτό ήταν ίσως περισσότερο πολιτικά παρά θρησκευτικά. Ο Ραστισλάβος είχε γίνει βασιλιάς με την υποστήριξη του [[Φράγκοι|Φράγκου]] ηγεμόνα [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου του Γερμανικού]], αλλά στη συνέχεια προσπάθησε να διεκδικήσει την ανεξαρτησία του από τους Φράγκους. Είναι εσφαλμένη η αντίληψη ότι ο Κύριλλος και Μεθόδιος ήταν οι πρώτοι που έφεραν τον Χριστιανισμό στη [[Μοραβία]] και η επιστολή του Ραστισλάβου προς το Μιχαήλ Γ΄ αναφέρει σαφώς ότι ο λαός του "είχε ήδη απορρίψει τον παγανισμό και να συμμορφώνονται με το χριστιανικό νόμο". Λέγεται ότι ο Ραστισλάβος απέλασε τους ιεραπόστολους της Εκκλησίας της Ρώμης και αντ 'αυτού στράφηκε στην Κωνσταντινούπολη για εκκλησιαστικά βοήθεια και, πιθανώς σε κάπιοκάποιο βαθμό, πολιτική υποστήριξη. Ο Αυτοκράτορας έσπευσε αμέσως να στείλει τον Κύριλλο, συνοδευόμενο από τον αδελφό του Μεθόδιο. Το αίτημα του έδινε μια βολική ευκαιρία για να επεκτείνει τη βυζαντινή επιρροή. Το πρώτο του έργο τους φαίνεται να ήταν η εκπαίδευση των βοηθών τους. Το 863 ξεκίνησαν το έργο της μετάφρασης της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] στη γλώσσα που είναι σήμερα γνωστή ως [[Παλαιά εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα|Παλαιά Εκκλησιαστική Σλαβονική]] και ταξίδεψαν στη Μεγάλη Μοραβία για να την προωθήσουν. Είχαν σημαντική επιτυχία στην προσπάθεια αυτή. Ωστόσο, ήρθαν σε σύγκρουση με Γερμανούς κληρικούς που αντιτάχθηκαν στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μια ειδικά σλαβική λειτουργία.

Για το σκοπό αυτής της αποστολής επινόησαν το [[Γλαγολιτικό αλφάβητο]], το πρώτο αλφάβητο που χρησιμοποιήθηκε για Σλαβονικά χειρόγραφα. Το Γλαγολιτικό αλφάβητο προσαρμόστηκε στις ιδιαιτερότητες της σλαβικής γλώσσας. Η γραφή η προερχόμενη από αυτό, η [[Κυριλλικό αλφάβητο|ΚυριλλικηΚυριλλική]], εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από πολλές γλώσσες σήμερα.

Οι ιεραπόστολοι αδελφοί αναγκάστηκαν από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Aδριαvό τoν Β΄]] να προσέλθουν στη [[Ρώμη]] για να απολογηθούν στις κατηγορίες ότι παραβιάζουν το τριγλωσσικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο η χριστιανική ιεροτελεστία μπορεί να τελείται μόνο στην [[Εβραϊκή γλώσσα|Eβραϊκή]], την [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνική]] και τη [[Λατινική γλώσσα]]. Εκεί ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξε ότι όλοι οι λαοί, όπως και οι Σλάβοι, δικαιούνται να δοξάζουν τον Θεό και να δημιουργούν την κουλτούρα τους στην μητρική τους γλώσσα. Οι αδελφοί επαινέθηκαν για την πολυμάθειά τους και την καλλιέργεια της επιρροή τους στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αναστάσιος ο Βιβλιοθηκάριος (βιβλιοθηκάριος και αρχειοφύλακας της Εκκλησίας της Ρώμης και [[Αντίπαπας]] για μικρό διάστημα) ονόμασε αργότερα τον Κύριλλο "άνθρωπο της αποστολικής ζωής" και "άνθρωπο με μεγάλη σοφία". Το έργο τους στη Μοραβία έτυχε υποστήριξης από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Αδριανό Β΄]], που ενέκρινε επισήμως τη χρήση της νέας σλαβικής λειτουργίας. Στη συνέχεια ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε ιερέας από τον ίδιο τον Πάπα, και πέντε Σλάβοι μαθητές χειροτονήθηκαν ιερείς (Άγιος Γκόραζντ, [[Άγιος Κλήμης της Αχρίδας]] και Αγιος Ναούμ) και διάκονοι (Άγιος Aγγελαρ και Αγίος Σάββας) από τους εξέχοντες επισκόπους [[Πάπας Φορμόζος|Φορμόζο]] και Γαυδέριχο. Οι νέοι ιερείς χοροστάτησαν στη δική τους γλώσσα στο ιερό μερικών από τις μεγάλες εκκλησίες. ΟτανΌταν αισθάνθηκε το τέλος του να πλησιάζει, ο Κύριλλος έγινε μοναχός, πήρε το νέο όνομα Κύριλλος και πέθανε στη Ρώμη πενήντα ημέρες αργότερα (14η Φεβρουαρίου 869). Αμφισβητείται ο ισχυρισμός της ''Translatio (ix.)'' ότι είχε γίνει επίσκοπος. Ετάφη με τιμές στον προσωπικό τάφο του [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Aδριανού τoυ Β΄]], ενώ αργότερα μετακινήθηκε στη βασιλική του Αγίου Κλεμεντίνου στη Ρώμη, όπου και σήμερα φυλάσσονται τα λείψανά του.

Μεθόδιος υποστήριξε την ορθοδοξία του στη Ρώμη, εύκολα καθώς το [[Σύμβολο της Πίστεως|Πιστεύω]] απαγγελλόταν ακόμα εκεί χωρίς το ''Filioque'', και υποσχέθηκε να υπακούσει σε σχέση με τη λειτουργία. Η άλλη πλευρά συμβιβαζόμενος δίνοντάς του ένα [[Σουηβία|Σουηβό]], το Βίχιγκ, ως βοηθό του. ΌτποτεΌποτε οι μεταξύ τους σχέσεις ήταν τεταμένες, ποο Ιωάννης Η΄ υποστήριζε σθεναρά το Μεθόδιο αλλά μετά το θάνατό του (Δεκέμβριος 882) η θέση του αρχιεπισκόπου έγινε ανασφαλής και η ανάγκη του για υποστήριξη τον έκανε να πάει να επισκεφτεί το Βυζαντινό αυτοκράτορα ("Vita Methodii" (xiii.)).

Μόνο μετά το θάνατο του Μεθοδίου, η οποία τοποθετείται στις 6 Απριλίου 885, η εχθρότητα ξέσπασε σε ανοιχτή σύγκρουση. Ο Γκόραζντ, που ο Μεθόδιος είχε ορίσει ως διάδοχό του, δεν αναγνωρίστηκε από τον [[Πάπας Στέφανος Ε΄|Πάπα Στέφανο Ε΄]]. Ο ίδιος Πάπας απαγόρευε τη χρήση της Σλαβονικής λειτουργίας και τοποθέτησε ως διάδοχο του Μεθόδιου τον περίφημο Βίχιγκ, που εξόρισε τους μαθητές των δύο αδελφών από τη Μεγάλη Μοραβία στα 885. Kατέφυγαν στην [[Α΄ Βουλγαρική Αυτοκρατορία]], όπου έγιναν ευπρόσδεκτoiευπρόσδεκτοι και τους ανατέθηκε η δημιουργία θεολογικών σχολών. Εκεί επινόησαν το [[Κυριλλικό αλφάβητο]] με βάση το [[Γλαγολιτικό αλφάβητο|Γλαγολιτικό]]. Το Κυριλλικό αντικατέστησε σταδιακά το Γλαγολιτικό ως αλφάβητο της Παλαιάς Εκκλησιαστικής Σλαβονικής γλώσσας, που έγινε η επίσημη γλώσσα της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας και αργότερα εξαπλώθηκε στις Ανατολικές Σλαβικές χώρες των [[Κράτος των Ρως|Ρως του Κιέβου]]. Το Κυριλλικό εξαπλώθηκε τελικά στο μεγαλύτερο μέρος του Σλαβικού κόσμου για να γίνει το πρότυπο αλφάβητο στις [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολικές Ορθόδοξες]] Σλαβικές χώρες. Ως εκ τούτου οι προσπάθειες του Κύριλλου και του Μεθόδιου άνοιξαν επίσης το δρόμο για την εξάπλωση του Χριστιανισμού σε όλη την Ανατολική Ευρώπη.

Μετά το θάνατο του Κυρίλλου ο [[Άγιος Κλήμης της Αχρίδας|Κλήμης της Οχρίδας]] συνόδευσε το Μεθόδιο από τη Ρώμη στην Παννονία και τη Μεγάλη Μοραβία. Μετά το θάνατο του Μεθοδίου το 885 ο Κλήμης ηγήθηκε του αγώνα κατά των Γερμανών κληρικών στη Μεγάλη Μοραβία, μαζί με το Γκόραζντ. Αφού πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στη φυλακή απελάθηκε από τη Μεγάλη Μοραβία και το 885 ή 886 έφθασαν στα σύνορα της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας μαζί με το Ναούμ της Πρεσλάβας, τον Αγγελάριο και ενδεχομένως το Γκόραζντ (σύμφωνα με άλλες πηγές ο Γκόραζντ τότε ήταν ήδη νεκρός). Οι τέσσερίςτέσσερις τους στη συνέχεια εστάλησαν στη Βουλγαρική πρωτεύουσα Πλίσκα, όπου τους ανατέθηκε από τον Τσάρο Βόρις Α΄της Βουλγαρίας να εκπαιδεύσουν το μελλοντικό κλήρο του κράτους στη Σλαβονική γλώσσα.

*στη [[Βουλγαρία]] γιορτάζεται στις 24 Μαΐου και είναι γνωστή ως "Ημέρα Βουλγαρικής Παιδείας και Πολιτισμού και Σλαβονικής Λογοτεχνίας» (βουλγαρικά: Ден на българската просвета и култура и на славянската писменост), μια εθνική αργία εορτασμού του Βουλγαρικού πολιτισμού και λογοτεχνίας, καθώς και το αλφάβητο. Είναι επίσης γνωστόήγνωστοί ως "Ημέρα Αλφάβητου, Πολιτισμού και Παιδείας" (βουλγαρικά: Ден на азбуката, културата и просвещението). Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος είναι προστάτες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βουλγαρίας και υπάρχει ένα μνημείο τους μπροστά από αυτή. Είναι οι δημοφιλέστεροι άγιοι στην Ορθόδοξη εκκλησία της Βουλγαρίας και εικόνες τους βρίσκονται σε κάθε εκκλησία.

Η Ενική βιβλιοθήκη της Βουλγαρίας στη [[Σόφια]], το Πανεπιστήμιο Αγίων Κύριλλου και Μεθόδιου των [[Σκόπια|Σκοπίων]] στην πΓΔΜ[[Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας|ΠΓΔΜ]] και το [[Πανεπιστήμιο Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου|Πανεπιστήμιο των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου]] στο [[Βελίκο Τίρνοβο]] της Βουλγαρίας και εκείνο στην TρνάβαTαρνάβα της Σλοβακίας φέρουν το όνομα των δύο αγίων. Η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Πάλατσκι στο [[Όλομουτς]] (Τσεχία), φέρει το όνομα ''"Θεολογική Σχολή Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου"''.