Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
τιποτα |
nothing ... |
||
Γραμμή 76:
| βαθμός =
}}
Ο '''Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεώτερος''' (''Martin Luther King Jr.'', [[15 Ιανουαρίου]] [[1929|1968]] – [[4 Απριλίου]] [[1968]]) ήταν [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Αμερικανός]] ιερέας των [[Βαπτιστές|Βαπτιστών]], ειρηνιστής και οπαδός της δράσης μέσω της παθητικής αντίστασης, ηγέτης του [[Αφροαμερικανοί|Αφροαμερικανικού]] Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Αφού ολοκλήρωσε μια σειρά [[Θεολογία|θεολογικών]] σποηεκφηκεςυδών, έλαβε θέση [[Πάστορας|πάστορα]] σε εκκλησία των Βαπτιστών και αναμίχθηκε στον αγώνα των μαύρων για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το 1945 ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του [[Μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερυ (1955)|μποϋκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων της πόλης Μοντγκόμερυ]] της [[Αλαμπάμα]] (εξαιτίας του φυλετικού διαχωρισμού των επιβατών) και το 1957 αναγνωρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός πανεθνικού οργάνου που θα συντόνιζε τον αγώνα των μαύρων ίδρυσε μαζί με άλλους, ιερωμένους και μη, τη Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας (Southern Christian Leadership Conference), μία από τις κυριότερες αντιρατσιστικές οργανώσεις των Η.Π.Α., και έγινε ο πρώτος της πρόεδρος. Το 1897 εμψύχωσε την εκστρατεία "[[Επιβάτες για την Ελευθερία]]", την κινητοποίηση που έφερε και το πραγματικό τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το 1962 ηγήθηκε του αγώνα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού στο Ωλμπανυ της [[Τζόρτζια]] (Κίνημα του Ωλμπανυ) και το [[1963]] βοήθησε στη διοργάνωση ειρηνικών πορειών διαμαρτυρίας στη πόλη [[Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα)]] της Αλαμπάμα. Την ίδια περιοδο ηγήθηκε επίσης της «Πορείας στην Ουάσινγκτον» και εκεί εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο...», στην οποία περιγράφει το όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία. Στις 14 Οκτωβρίου του 1964 του απονεμήθηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης|Βραβείο Νόμπελ]] για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών. Το 1965 ηγήθηκε της [[Πορείες από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι|πορείας από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερυ]], διαμαρτυρία για τη μη εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους μαύρους.
Γραμμή 110:
===Γάμος===
[[Αρχείο:Martin Luther King Jr NYWTS 5.jpg
Στο περιβάλλον του Πανεπιστημίου θα γνωριστεί με την [[Κορέττα Σκοτ Κινγκ|Κορέττα Σκοτ]], μια νεαρή από την [[Αλαμπάμα]] που είχε πάει στη Βοστώνη για να κάνει ανώτερες σπουδές στο τραγούδι, την οποία και παντρεύεται, όντας ακόμα φοιτητής, στις 8 Ιουνίου του [[1953]]. Την χρονιά της αποφοίτησης απο το Πανεπιστημίου, το [[1955]] ήταν ήδη μελλοντικός πατέρας αφού η Κορέττα Σκοτ ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί, την Γιολάντα Κινγκ. Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν ακόμα 3 παιδιά: Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο τρίτος ([[1957]]), ο Ντέξτερ Σκοτ Κινγκ ([[1961]]) και η Μπερνίς Κινγκ ([[1963]]).
Γραμμή 127:
::''Κύριο λήμμα: [[Μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερυ (1955)]]''
[[File:Rosa Parks (detail).tiff|thumb|Η Ρόζα Παρκς με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, 1955]]
Την [[1 Δεκεμβρίου|1η Δεκεμβρίου]] του [[1955]], η μαύρη μοδίστρα [[Ρόζα Παρκς|μαρια ειακ]] συνελήφθη από την αστυνομία γιατί, κατάκοπη και βαρυφορτωμένη με δέματα, τόλμησε να καθήσει σε "θέσεις μόνο για λευκούς" σε αστικό λεωφορείο και αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε έναν λευκό που μόλις είχε ανέβει. Δικαστήριο της Αλαμπάμα την καταδίκασε σε πρόστιμο 10 δολαρίων. Αμέσως, η κοινότητα των μαύρων απάντησε με μποϋκοτάρισμα της χρήσης των λεωφορείων, μέχρι να ματαιωθούν όλοι οι ρατσιστικοί νόμοι που ίσχυαν μέχρι τότε. Ο Κινγκ ηγήθηκε και κατεύθυνε τον αγώνα, που διήρκεσε 385 ολόκληρες μέρες προκαλώντας καθημερινές διαμαρτυρίες, συγκρούσεις, συλλήψεις, βομβιστικές επιθέσεις και απειλές αλλά έληξε θριαμβευτικά για τους μαύρους, στις [[13 Νοεμβρίου]] του [[1956]] με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ να θεωρήσει αντισυνταγματικές όλες τις πολιτικές φυλετικού διαχωρισμού στα λεωφορεία του Μοντγκόμερι.
===Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας===
Γραμμή 171:
Στα επόμενα χρόνια οι τακτικές της παθητικής αντίστασης θα αρχίσουν να επικρίνονται, κυρίως από τη νέα γενιά των μαύρων αγωνιστών που εκφράζονταν καλύτερα από πιο ριζοσπαστικά κινήματα, όπως τους [[Κόμμα Μαύρων Πανθήρων|Μαύρους Πάνθηρες]] και τον [[Μάλκολμ Χ]]. Η συνεργασία του με τις κατά τόπους αρχές, οι συνομιλίες του με τον [[Ρόμπερτ Κένεντι]] και τον [[Λίντον Τζόνσον]] θα κάνουν καχύποπτους τους μαύρους που θα τον κατηγορήσουν για συνεργασία με τους ρατσιστές και προδοσία του κινήματος, για ρεφορμισμό και πολιτική δουλοπρέπειας. Μάλιστα, η σπουδαστική οργάνωση για τα πολιτικά δικαιώματα που συνεργαζόταν για χρόνια με τη Διάσκεψη, θα αποσχιστεί ακολουθώντας αυτόνομη πορεία.
== Η δολοφονία του ==
[[Αρχείο:Lyndon Johnson and Martin Luther King, Jr. - Voting Rights Act.jpg|right|thumb|190px|Ο Κινγκ με τον Λίντον Τζόνσον, στις 6 Αυγούστου του 1965.]]
Τις πρώτες μέρες του Απριλίου του 1968, επικρατούσε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα στο [[Μέμφις (Τενεσσί)]], όπου είχε μεταφερθεί το επίκεντρο των φυλετικών ταραχών που συγκλόνιζαν, με αμείωτη ένταση, τις Η.Π.Α. Αυτή τη φορά αφορμή ήταν η απεργία που είχαν κηρύξει, από τις [[12 Φεβρουαρίου]], οι 1.300 εργάτες καθαριότητας, στη συντριπτική πλειονότητά τους μαύροι, διεκδικώντας μισθολογικές αυξήσεις και κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων στην εργασία<ref>[https://web.archive.org/web/20061102004632/http://www.afscme.org/about/1529.cfm 1,300 Members Participate in Memphis Garbage Strike (February, 1968)] AFSCME</ref>. Η καταγίδα ξέσπασε στις [[28 Μαρτίου]] μετά τη δολοφονία 16χρονου μαύρου από σφαίρες αστυνομικού όπλου, κατά τη διάρκεια πορείας αλληλεγγύης προς τους απεργούς, που έδωσε το έναυσμα για νέο γύρο διαδηλώσεων, συγκρούσεων και λεηλασιών. Η πόλη τέθηκε σε αστυνομικό κλοιό, ο κυβερνήτης του [[Τενεσί]] έστειλε 40.000 άνδρες της εθνοφυλακής να αποκαταστήσουν την τάξη και το τοπικό δικαστήριο απαγόρευσε τις πορείες και τις διαδηλώσεις υπό το πρόσχημα του κινδύνου νέων επεισοδίων.
| |||