Καπετάν Κολάρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ομάδα του μετονομάστηκε σε ''Εθνικιστικόν Σώμα Κολάρα'' με τη συμμετοχή οπλιτών οι οποίο διέμεναν στην Πτολεμαΐδα ή σε άλλα χωριά.<ref>Καλλιανιώτης (2006), σελ. 227.</ref> Φανατικά αντικομμουνιστής, ταύτιζε τους σλαβόφωνους με τους Βούλγαρους και τον κομμουνισμό.<ref>Κουμαρίδης (2002), σελ. 21.</ref> Ο Κολλάρας θεωρήθηκε πως ήταν παρών στις εκτελέσεις στελεχών του ΚΚΕ και ανταρτών του ΕΛΑΣ στην Ζαρκαδόπετρα Κοζάνης στις 10 Απριλίου 1943, όμωςακόμαόμως ακόμα ήταν στην ΚοζάνηςΚοζάνη. Όμως οι μομφές ότι θανάτωνε τα θύματά του με ανορθόδοξες μεθόδους,<ref>Βλ. Χατζηκώστας (2006), σελ. 190, για τις πρακτικές βασανιστηρίων των θυμάτων του.</ref> δε φάινειται να ισχύει.<ref>Καλλιανιώτης (2006), σελ. 228.</ref>Το καλοκαίρι του 1943 ως ομαδάρχης της ΠΑΟ ΚΟζάνης έφτασε ωςτο Κιλκίς καταδιωκόμενος από τον ΕΛΑΣ. Τον χειμών του 1943-1944 ζήτησε προστασία από τους Γερμανούς στο [[Κιλκίς]]. Στη συνέχεια χρημάτισε καπετάνιος στο Ρουμλούκι Ημαθίας και τον Κούκο Κατερίνης, ενω τραυματίστηκε τυχαία από τους Γερμανούς.<ref>Καλλιανιώτης (2007), σελ. 231</ref>

Όμως είναιΕίναι πιο πιθανό να συμμετείχε στις επιδρομές που πραγματοποιήθηκαν εναντίον της Βλαστής τον Αύγουστο του 1944, οπότε το ορεινό χωριό κάηκε ολοκληρωτικά. Στη συνέχεια κλήθηκε στη Θεσσαλονική από τις Γερμανικές κατοχικές αρχές προκειμένου να βολιδοσκοπηθεί για τις προθέσεις του ενώπιον της γερμανικής αποχώρησης. Τον Απρίλιο του 1945 μεταφέρθηκε και κρατήθηκε σε στρατόπεδο της Κοζάνης.<ref>Καλλιανιώτης (2006), σελ. 228-229.</ref>