Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Πριν διαδεχθεί τον πατέρα του, κατείχε τον τίτλο του κόμητος της [[Ορλεάνη]]ς, ενώ τον συνόδευσε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] στην [[Τυνησία]] ([[1270]]). Εκεί από επιδημία πανώλης πέθαναν ο μικρότερος αδελφός του [[Ιωάννης Τριστάν, κόμης του Βαλουά]] και ο πατέρας του, ο Φίλιππος ανακηρύχθηκε βασιλιάς σε ηλικία 25 ετών. <ref>The disease in question was either dysentery or typhus; Riley-Smith 2005, pp. 210–211</ref>Το [[1271]] ο θείος του [[Αλφόνσος, κόμης του Πουατιέ]] και της [[Τουλούζη]]ς πέθανε χωρίς διαδόχους επιστρέφοντας από την [[Η΄ Σταυροφορία]]. Ο Φίλιππος κληρονόμησε τα εδάφη του και τα ένωσε με το Γαλλικό στέμμα, εκτός από την περιοχή του Κομτάτ Βενεσίν γύρω από την πόλη της [[Αβινιόν]], η οποία δόθηκε στον [[Πάπας Γρηγόριος Ι΄|Πάπα Γρηγόριο τον Ι΄]] ([[1274]]). Κληρονόμησε επίσης τις περιοχές [[Περς]] και [[Αλενσόν]] από τον αδελφό του Πέτρο.
==Σικελικός Εσπερινός==
Ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Γ' στήριζε τις επιλογές του θείου του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Καρόλου του Ανδεγαυού]] στις Ιταλικές κτήσεις της Νάπολης, της Σικελίας και της Αλβανίας.
Ο [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας]] προκαλώντας τον [[Σικελικός Εσπερινός|Σικελικό Εσπερινό]] ξεσήκωσε τους κατοίκους της Σικελίας εναντίον του Καρόλου του Ανδεγαυού ([[1282]]), η επιτυχία της εξέγερσης είχε σαν αποτέλεσμα την στέψη του Πέτρου Γ' της Αραγωνίας σαν βασιλιά της Σικελίας ιδρύοντας την δυναστεία του [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκου της Βαρκελόνης στην Σικελία.]] Ο [[Πάπας Μαρτίνος Δ΄|πάπας Μαρτίνος Δ']] αφόρισε τον βασιλιά Πέτρο Γ' και κήρυξε το Αραγωνικό βασίλειο της Σικελίας άκυρο, ο πάπας παραχώρησε την [[Αραγωνία]] στον [[Κάρολος του Βαλουά|Κάρολο του Βαλουά]] μικρότερο γιο του Φιλίππου Γ'.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, 239.</ref>
Ο δελφίνος της Γαλλίας Φίλιππος Δ' γιος και διάδοχος του Φιλίππου Γ' παντρεύτηκε σύμφωνα με την Συνθήκη της Ορλεάνης την [[Ιωάννα Α΄ της Ναβάρρας]] κόρη και διάδοχο του πρόωρα θανόντα βασιλιά [[Ερρίκος Α΄ της Ναβάρρας|Ερρίκου Α' της Ναβάρρας,]] η συνθήκη υπογράφη απο τον ίδιο τον Φίλιππο Γ' και την μητέρα της Ιωάννας Λευκή του Αρτουά.
==Εκστρατείες στο πλευρό του θείου του Καρόλου του Ανδεγαυού==
Το [[1284]] ο Φίλιππος και οι γιοί του έμπαιναν στο Ρουσιγιόν επικεφαλής της μεγάλης Αραγωνικής Σταυροφορίας, η εκστρατεία με την έγκριση του πάπα πήρε το όνομα Σταυροφορία, θεωρείται από τους ιστορικούς η πιο αποτυχημένη και καταστροφική πολεμική εκστρατεία της δυναστείας των Καπετιδών. <ref>Chaytor, p 105.</ref>
Οχυρώθηκαν πίσω από τη [[Γκερόνα]] με σκοπό να την κυριεύσουν, στις [[26 Ιουνίου]]/[[1285]] πολιόρκησε την πόλη και παρά την πολύ σκληρή αντίσταση των κατοίκων κατάφερε να την καταλάβει στις [[7 Σεπτεμβρίου]]/[[1285]]. Σύντομα όμως υπέστησαν σκληρή δοκιμασία, αφού όλο το στρατόπεδο επλήγη από επιδημία [[δυσεντερία]]ς θύμα της οποίας υπήρξε και ο ίδιος, μετά την εισβολή της επιδημίας γνώρισαν την συντριβή από τους Αραγωνέζους στην μάχη του Κόλ ντε Πανισσάρ στις [[1 Οκτωβρίου]]/[[1285]].
| |||