Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 27:
Η περίοδος της βασιλείας του Τζαχάν Σαχ, 5ου στη σειρά αυτοκράτορα, ήταν η "Χρυσή Εποχή" της μογγολικής αρχιτεκτονικής και τεχνών. Ανήγειρε πολλά θαυμάσια μνημεία, με πιο διάσημο από αυτά το θρυλικό [[Τατζ Μαχάλ]] στην πόλη [[Άγκρα]], καθώς και το "Μαργαριταρένιο Τζαμί", το "Κόκκινο Οχυρό", το τζαμί Τζάμα στο [[Δελχί]], και το Οχυρό της [[Λαχώρη]]ς. Η ινδική αυτοκρατορία των Μογγόλων έφτασε στο ζενίθ της εδαφικής της επέκτασης κατά τη βασιλεία του Αουρανγκζέμπ, ο οποίος νίκησε τους αντιπάλους του και επέκτεινε την αυτοκρατορία στο Νότο κατά 1,25 εκ. τετρ. μίλια, διοικώντας πάνω από 150 εκ. υπηκόους, σχεδόν το 1/4 του τότε παγκόσμιου πληθυσμού.
Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, οι [[Αυτοκρατορία των Μαράτα|Μαράτα]] είχαν ερημώσει τις ινδικές επαρχίες από το [[Ντέκκαν Οροπέδιο|Ντέκκαν]] ώς τη [[Βεγγάλη|Βενγκάλη]], ενώ προέκυψε δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της χώρας (εκτός από τις αποσχιστικές τάσεις των Ρατζαστανών, [[Σιχισμός|Σιχ]] και Τζατ), εξαιτίας της αδυναμίας του διοικητικού και οικονομικού συστήματος της αυτοκρατορίας. Το 1739, ο αποδυναμωμένος αυτοκράτορας ηττήθηκε στη μάχη της Καρνάλ από τις δυνάμεις του Ναντέρ Σαχ, σάχη του [[Ιράν]], με αποτέλεσμα τη δραματική εξασθένηση της μογγολικής εξουσίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας, Μπαχαντούρ Σαχ Β΄, είχε τον έλεγχο μόνο πάνω στην πόλη της Σαχτζαχαναμπάντ (Παλαιό Δελχί), υπό την εποπτεία των Βρετανών. Υποστήριξε την Ινδική Εξέγεση του 1857 και ανατράπηκε από τους Βρετανούς, με τα τελευταία υπολείμματα της πάλαι ποτέ πανίσχυρης αυτοκρατορίας να περνούν ολοκληρωτικά στη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]].
Το όνομα της Αυτοκρατορίας προέρχεται από τις αρχικές κοιτίδες των Τιμουριδών, τις κεντροασιατικές στέπες που είχε κατακτήσει ο Τζένγκις Χαν και από τότε είναι γνωστές ως Μογγολιστάν, "Γη των Μογγόλων". Παρόλο που οι πρώτοι Μογγόλοι της Ινδίας μιλούσαν την τουρκική γλώσσα Τσαγκατάι και διατήρησαν κάποιες τουρκο-μογγολικές πρακτικές, είχαν εξιρανιστεί σε μεγάλο βαθμό και έτσι μετέφεραν την περσική λογοτεχνία και την υψηλή κουλτούρα τους στην Ινδία, διαμορφώνοντας τη βάση για την ινδο-περσική κουλτούρα και τη διάδοση του Ισλάμ στη Νότια Ασία.
| |||