Μαργαρίτα της Προβηγκίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
Όταν η βασιλική οικογένεια επέστρεφε στο [[Παρίσι]] μετά από την τετράχρονη παραμονή στους Αγίους Τόπους ξέσπασε ξαφνικά δυνατή τρικυμία, η βασίλισσα σε κατάσταση πανικού παρακάλεσε τον Ιωάννη να κάνει κάτι για να τους βοηθήσει. Ο Ιωάννης του Τζοινβίλλ την συμβούλευσε να προσευχηθεί στον θεό και να κάνει τ΄μα ότι όταν επιστρέψει στο [[Παρίσι]] θα κάνει προσκύνημα προσφέροντας ένα χρυσό πλοίο με εικόνες του βασιλιά, της ίδια και των παιδιών τους προκειμένου να ευχαριστήσει τον θεό που τους έσωσε από την τρικυμία. Η βασίλισσα απάντησε ότι δεν μπορεί να κάνει τέτοιο πράγμα κρυφά από τον Λουδοβίκο, ο Ιωάννης τότε την βεβαίωσε ότι θα το κάνει ο ίδιος αντί γι'αυτή κάτι που όταν επέστρεψαν πραγματικά έκανε. <ref>Joinville 2008.</ref> <ref>Hodgson 2007, p. 105-106, 120-125.</ref>
 
==Προσπάθειες να επιβληθεί στην κυβέρνηση του Γαλλικού βασιλείου==
==Τελευταία χρόνια==
 
Ο ηγετικός ρόλος που είχε κατά την διάρκεια της [[Ζ΄ Σταυροφορία|Ζ' Σταυροφορίας]] είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει αλαζονική απαιτώντας να έχει ηγετικό ρόλο στην κυβέρνηση του Γαλλικού βασιλείου μετά την επιστροφή τους στο [[Παρίσι]] κάτι που την έφερε σε σύγκρουση με τον σύζυγο της. Προσπάθησε να μιμηθεί την πεθερά της [[Λευκή της Καστίλης]] απέναντι στα δικά της παιδιά επηρεάζοντας έντονα τις πράξεις τους, ένας Άγγλος απεσταλμένος στο [[Παρίσι]] έγραψε ότι είχε γίνει αρκετά κουραστική στα λόγια και στις πράξεις. Ο μεγαλύτερος γιος της Λουδοβίκος πέθανε πολύ πρόωρα ([[1250]]), τότε η Μαργαρίτα ζήτησε από τον δεύτερο γιο της και διάδοχο Φίλιππο να της δεσμευτεί με όρκο ότι αυτή θα έχει την εξουσία όταν γίνει βασιλιάς ώσπου να γίνει 30 χρονών. Ο Λουδοβίκος Θ' όταν έμαθε τον όρκο που έβαλε η Μαργαρίτα να κάνει ο γιος τους χωρίς την θέληση του ζήτησε απο τον πάπα να λύσει τον όρκο κάτι που ο πάπας έκανε με αυτό τον τρόπο η προσπάθεια της Μαργαρίτας να επιβληθεί στα παιδιά της όπως η πεθερά της απέτυχε. Η Μαργαρίτα προσπάθησε να επιβληθεί και στον ανιψιό της βασιλιά της Αγγλίας [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο Α']] αλλά και εκεί συνάντησε αποτυχία.
Μετά το θάνατο του Λουδοβίκου στη δεύτερη Σταυροφορία του, γύρισε στην [[Προβηγκία]] όπου έζησε μέχρι το θάνατό της.
 
==ΤελευταίαΤα τελευταία χρόνια==
 
Δεν συνόδευσε τον σύζυγο της στην [[Η΄ Σταυροφορία]] ([[1270]]) προφανώς λόγω των τεταμένων σχέσεων που είχαν δημιουργηθεί μεταξύ τους τα τελευταία χρόνια, μετά τον θάνατο του επέστρεψε στην [[Προβηγκία]], <ref>Emmerson 2013, p. 448.</ref> οι φιλοδοξίες της και οι απαιτήσεις της για την εξουσία έγιναν περισσότερο έντονες. Έφτασε σε σημείο να δικαιώσει τα δικαιώματα της στην Προβηγκία από τον αδελφό του συζύγου της [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο τον Ανδεγαυό]] μετά τον θάνατο της συζύγου του [[Βεατρίκη της Προβηγκίας|Βεατρίκης]] ([[1267]]) η οποία ήταν αδελφή της Μαργαρίτας παρά την διαθήκη του προηγούμενου δούκα ([[1245]]). <ref>Emmerson 2013, p. 448.</ref> Εξακολουθούσε να είναι στενά συνδεδεμένη με την αδελφή της [[Ελεονώρα της Προβηγκίας|Ελεονώρα]] που ήταν σύζυγος του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Γ']] μέχρι τον θάνατο της ([[1291]]).
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της αφοσιώθηκε σε φιλανθρωπικά έργα όπως η ίδρυση της γυναικείας μονής των Λουρσίν ([[1289]]),<ref>Emmerson 2013, p. 448.</ref> πέθανε στις [[20 Δεκεμβρίου]]/[[1295]] σε ηλικία 72 ετών στο [[Παρίσι]] στο μοναστήρι των Πούρ Κλάρες το οποίο είχε η ίδια. <ref>Robson 2007, p. 328.</ref> Τάφηκε μαζί με τον σύζυγο της στην [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]] αλλά όχι δίπλα, ο τάφος της δεν έγινε αναγνωρίσιμο μνημείο γι'αυτό έμεινε ανέπαφος κατά την διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης.]]
 
==Κληρονόμοι==