Κυβισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''κυβισμός''' είναι [[Τέχνη|καλλιτεχνικό]] ρεύμα της [[Ζωγραφική|ζωγραφικής]] και της [[Γλυπτική|γλυπτικής]], στην [[Ευρώπη]] του [[20ός αιώνας|20ού αιώνα]]. Αναπτύχθηκε κυρίως από το 1907 έως το 1914 χάρη στους διάσημους ζωγράφους

[[Πάμπλο Πικάσσο]] και [[Ζωρζ Μπρακ]].

στο συνθετικό κυβισμό αλλά το 1917, χάρη στον Ζωρζ Μπρακ, τον [[Χουάν Γκρις|Χουάν Γκρίς]] (''Juan Gris'') και την οικονομική βοήθεια που προσέφερε ο έμπορας έργων τέχνης Λεόνς Ροζεμπεργκ (''Léonce Rosenberg'') ο κυβισμός ανθίζει εκ νέου μέχρι τη δεκαετία του 1920. Στα μέσα αυτής της δεκαετίας με την έλευση της αφηρημένης τέχνης και του [[Υπερρεαλισμός|σουρεαλισμού]], ο κυβισμός αρχίζει να οπισθοχωρεί. Παρ' όλα αυτά, παράλληλα με τα νεότερα έργα τέχνης τους, ο [[Πάμπλο Πικάσο|Πικάσσο]], ο Μπράκ, ο Γκλέιζε και ο Μετζινγκέρ κατά περιόδους γυρνούν πίσω στον κυβισμό. Ακόμα και αν ο κυβισμός είναι γνωστότερος στο πεδίο της ζωγραφικής, η γλυπτική έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του. Μετά τον Πικάσσο ο οποίος είναι και ο εκκινητής της κυβιστικής γλυπτικής από το 1909, ακολουθούν σημαντικοί γλύπτες όπως ο [[Ζακ Λιπσίτζ]] ("''Jacques Lipchitz''"), ο Χένρι Λόρενς ("''Henry Laurens''"), ο Ρειμόν Ντουσάν-Βιγιόν ("''Raymond Duchamp-Villon''") ο [[Οσίπ Ζάντκιν]] ("''Ossip Zadkine''") και ο Πάμπλο Γκαργκάλλο ("''Pablo Gargallo''").

 

χαρτόνι, το ξύλο και η κλωστή. Μετά τον Πικάσο, ο [[Ζακ Λιπσίτζ|Ζακ Λίπχιτζ]] (“Jacques

Lipchitz”) με το φίλο του Ανρί Λοράν (''Henri Laurens'') είναι  ο πιο τυπικός γλύπτης του κυβισμού από το

σπίτι, εισάγει τον όρο του ρεύματος στο έργο του ''Cheval Majeur''.Αυτό το γλυπτό δίνει την αίσθηση μίας ζωντανής μηχανής και συνδέεται κατά

κάποιο τρόπο με το φουτουριστικό ρεύμα.