Νίκος Βαλιανάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Με την εγκαθίδρυση της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου]], ο γηραιός πλέον Βαλιανάτος πέρασε στην παρανομία, συνεχίζοντας την κομματική του δράση παρά την προχωρημένη ηλικία του. Συνελήφθηκε τον Αύγουστο του 1938 και οδηγήθηκε στην [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους|Ειδική Ασφάλεια Αθηνών]].<ref>Το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών πυρπολήθηκε από μαχητές του ΕΛΑΣ το Δεκέμβρη του 1944</ref> Εκεί ο παλαίμαχος αγωνιστής βασανίστηκε και στις 9 Αυγούστου τα μεσάνυχτα εκπαραθυρώθηκε από το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας στη γωνία των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Δεριγνύ.<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.158 & "Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.61</ref> Το άψυχο σώμα του Βαλιανάτου βρήκαν έντρομοι περαστικοί που γύριζαν από το γειτονικό θέατρο "Ανδρεάδη".<ref>Λιναρδάτος (1967), σελ.58 & Ιστορία της Αντίστασης (1979), σελ.32</ref> Οι βασανιστές-εκτελεστές του τον έθαψαν βιαστικά τη νύχτα στο νεκροταφείο Λιοσίων.<ref>"Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.61</ref> Η Ασφάλεια απέδωσε τη δολοφονία του Βαλιανάτου σε αυτοκτονία.
Ο Γιάννης Μανούσακας περιγράφει συγκλονιστικά τα βασανιστήρια που υπέφερε ο ίδιος στην Ειδική Ασφάλεια Αθηνών το 1939:
''"Σταμάτα αυτού βρε! Αυτού που πατάς ξεψύχισε ο Βαλιανάτος. Ο γέρος σας ε; τον καημένο τον υπουργό σας... των οικονομικών! Αυτό θα πάθεις κι εσύ! Μετά σε πετάμε από την ταράτσα... Αυτοκτόνησε... Εδώ βρε νιώσε το είναι Ειδική Ασφάλεια: ή ελεύθερος με δήλωση ή σε βγάνω με τους τέσσερις από δω μέσα!"''.<ref>Μανούσακας (1978), σελ.14</ref> Ο εβδομηντάχρονος Βαλιανάτος ήταν ένα ακόμα θύμα της Δικτατορίας του Μεταξά.<ref>Λιναρδάτος (1967), σελ.58</ref>
| |||