Γουέλφος ΣΤ΄ της Τοσκάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 34:
Ο γιος του Γουέλφος Ζ' ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α' στην εκστρατεία εναντίον του [[Πάπας Αλέξανδρος Γ΄|πάπα Αλεξάνδρου Γ']], αλλά εκεί ασθένησε από ελονοσία και απεβίωσε το 1167. Ήταν ο μόνος γιος του Γουέλφου ΣΤ'. Όταν έμαθε το συμβάν ο Ερρίκος ο λέων, ζήτησε να κληρονομήσει τις κτήσεις στη Σουαβία, που ανήκαν από παλιά στους Γουέλφους. Ο Γουέλφος ΣΤ' πρότεινε να τις πωλήσει σε αυτόν, αλλά ο ανιψιός του δεν μπόρεσε να μαζέψει το ποσό, που ήταν μεγάλο. Ανέλαβε πάλι τις Ιταλικές κτήσεις, αλλά το 1173 τις έδωσε στον ανιψιό του Φρειδερίκο Α'.
 
Το 1176 ο Ερρίκος ο λέων δεν ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α' στην εκστρατεία του στην Ιταλία. Ο βασιλιάς υπέστη εκεί πανωλεθρία και όταν επέστρεψε το 1179, του αφαίρεσε τα δουκάτα της Βαυαρίας και της Σαξονίας. Του έμεινε το Μπρούνσβικ (από τη μητέρα του) και το Λύνεμπουργκ (από τη μάμμη του Βουλφχίλντα των Μπίλουνγκ), που ήταν ελεύθερα φεουδαρχικά (μη υποτελή). Το 1191 απεβίωσε ο Γουέλφος ΣΤ' και κληροδότησε τις πατρικές κτήσεις της Σουαβίας στο γιο του Φρειδερίκου Α', [[Φίλιππος της Σουαβίας|Φίλιππο]].
 
Ο Γουέλφος ΣΤ' ήταν δωρητής εκκλησιών και ίδρυσε το αβαείο Σταϊνγκάρντεν στη Βαυαρία, των ιερέων που ζούσαν με τον Κανόνα του Πρεμοντρέ. Εκεί ετάφη ο γιος του και έπειτα ο ίδιος. Ήταν αυτός που παρήγγειλε τη συγγραφή της ''Ιστορίας των Γουέλφων'', ένα μεσαιωνικό χρονικό για τον Οίκο του.