Βικιπαίδεια

Γουέλφος ΣΤ΄ της Τοσκάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μικροδιορθώσεις
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες μονάρχη
|όνομα = Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄
|τίτλος_ευγένειας =
|εικόνα = File:Wgt Stifterbüchlein 38r.jpg
Γραμμή 11:
|διάδοχος = [[Φίλιππος της Σουαβίας]]
|σύζυγος = Ούτα του Σάουενμπουργκ
|επίγονοι = [[Γουέλφος Ζ΄ της Τοσκάνης|Γουέλφος Ζ'Ζ΄]]
|πλήρες_όνομα =
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Γουέλφων|Γουέλφων]]
|πατέρας = [[Ερρίκος Θ΄ της Βαυαρίας|Ερρίκος Θ'Θ΄ ο μαύρος]]
|μητέρα = Βουλφχίλντα των Μπίλουνγκ
|ημ_γέννησης = [[1115]]
Γραμμή 22:
|τόπος_ταφής = αββαείο Σταϊνγκάρντεν, Βαυαρία
}}
Ο '''Γουέλφος ΣΤ' ΣΤ΄''' (1115 - 15 Δεκεμβρίου 1191) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]], ήταν μαρκήσιος (margrave) της Τοσκάνης, δούκας του Σπολέτο και πρίγκιπας της Σαρδηνίας (1152-60, 67-73).
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο 3ος γιος του [[Ερρίκος Θ΄ της Βαυαρίας|Ερρίκου Θ'Θ΄ του μαύρου]] δούκα της Βαυαρίας και της Βουλφχίλντας των Μπίλουνγκ, κόρης του [[Μάγκνους της Σαξονίας|Μάγκνους]] δούκα της Σαξονίας, κυρίας του Λύνεμπουργκ. Ο πρωτότοκος [[Κορράδος της Βαυαρίας|Κορράδος]] ακολούθησε εκκλησιαστική σταδιοδρομία, ο αδελφός του [[Ερρίκος Ι΄ της Βαυαρίας|Ερρίκος Ι'Ι΄ ο υπερήφανος]] έλαβε τα δουκάτα της Βαυαρίας και της Σαξονίας και ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ τις πατρικές κτήσεις στη Σουαβία, δηλ. τις κομητείες του Άλτορφ και του Ράβενσμπουργκ.
 
Μετά από πρόταση του αδελφού του Ερρίκου Ι'Ι΄, νυμφεύτηκε μια από τις πιο πλούσιες κληρονόμους της Γερμανίας, την Ούτα κόμισσα του Σάουενμπεργκ, κόρη του Γκόντφριντ του Καλφ, παλατινού κόμη του Ρήνου. Όταν το 1311 απεβίωσε ο πεθερός του, διαφώνησε με τον ανιψιό του Γκόντφριντ για το ποιος θα κληρονομήσει το Καλφ. Η αδελφή του Γουέλφου ΣΤ'ΣΤ΄, η Ιουδήθ, είχε γιο τον [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α'Α΄]] Χοενστάουφεν μετέπειτα βασιλιά της Γερμανίας, ο οποίος ήταν μόλις 7 έτη μικρότερός του.
 
Το 1142 ο [[Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κορράδος Γ'Γ΄]] βασιλιάς της Γερμανίας κατάσχεσε το δουκάτο της Βαυαρίας και ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ ενώθηκε με τον αδελφό του εναντίον του βασιλιά, όμως στη μάχη του Φλόχμπεργκ (1150) ηττήθηκαν. Το 1152 οι Γουέλφοι ειρήνευσαν με τους Χοενστάουφεν. Το ίδιο έτος ο Φρειδερίκος Α'Α΄ εκλέχθηκε βασιλιάς και απέδωσε το 1156 το δουκάτο της Βαυαρίας στον Ερρίκο τον λέοντα. Στον Γουέλφο ΣΤ'ΣΤ΄, αρχηγό των Γουέλφων, έδωσε το δουκάτο του Σπολέτο, τη μαρκιωνία της Τοσκάνης, το πριγκιπάτο της Σαρδηνίας και άλλες κτήσεις στην Ιταλία, που πριν είχαν αφαιρεθεί από τον αδελφό του.
 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1150 ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ και ο γιος του Γουέλφος Ζ'Ζ΄ ήρθε σε διαμάχη με τον Ούγο παλατινό κόμη της Σουαβίας. Η αντιπαράθεση κορυφώθηκε το 1164-66 και έληξε με απόφαση του βασιλιά, ο οποίος ήταν με το μέρος του Γουέλφου ΣΤ'ΣΤ΄.
 
Ο γιος του Γουέλφος Ζ'Ζ΄ ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α'Α΄ στην εκστρατεία εναντίον του [[Πάπας Αλέξανδρος Γ΄|πάπα Αλεξάνδρου Γ'Γ΄]], αλλά εκεί ασθένησε από ελονοσία και απεβίωσε το 1167. Ήταν ο μόνος γιος του Γουέλφου ΣΤ'ΣΤ΄. Όταν έμαθε το συμβάν ο Ερρίκος ο λέων, ζήτησε να κληρονομήσει τις κτήσεις στη Σουαβία, που ανήκαν από παλιά στους Γουέλφους. Ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ πρότεινε να τις πωλήσει σε αυτόν, αλλά ο ανιψιός του δεν μπόρεσε να μαζέψει το ποσό, που ήταν μεγάλο. Ανέλαβε πάλι τις Ιταλικές κτήσεις, αλλά το 1173 τις έδωσε στον ανιψιό του Φρειδερίκο Α'Α΄.
 
Το 1176 ο Ερρίκος ο λέων δεν ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α'Α΄ στην εκστρατεία του στην Ιταλία. Ο βασιλιάς υπέστη εκεί πανωλεθρία και όταν επέστρεψε το 1179, του αφαίρεσε τα δουκάτα της Βαυαρίας και της Σαξονίας. Του έμεινε το Μπρούνσβικ (από τη μητέρα του) και το Λύνεμπουργκ (από τη μάμμη του Βουλφχίλντα των Μπίλουνγκ), που ήταν ελεύθερα φεουδαρχικά (μη υποτελή). Το 1191 απεβίωσε ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ και κληροδότησε τις πατρικές κτήσεις της Σουαβίας στο γιο του Φρειδερίκου Α'Α΄, [[Φίλιππος της Σουαβίας|Φίλιππο]].
 
Ο Γουέλφος ΣΤ'ΣΤ΄ ήταν δωρητής εκκλησιών και ίδρυσε το αβαείο Σταϊνγκάρντεν στη Βαυαρία, των ιερέων που ζούσαν με τον Κανόνα του Πρεμοντρέ. Εκεί ετάφη ο γιος του και έπειτα ο ίδιος. Ήταν αυτός που παρήγγειλε τη συγγραφή της ''Ιστορίας των Γουέλφων'', ένα μεσαιωνικό χρονικό για τον Οίκο του.▼
 
▲Ο Γουέλφος ΣΤ' ήταν δωρητής εκκλησιών και ίδρυσε το αβαείο Σταϊνγκάρντεν στη Βαυαρία, των ιερέων που ζούσαν με τον Κανόνα του Πρεμοντρέ. Εκεί ετάφη ο γιος του και έπειτα ο ίδιος. Ήταν αυτός που παρήγγειλε τη συγγραφή της ''Ιστορίας των Γουέλφων'', ένα μεσαιωνικό χρονικό για τον Οίκο του.
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε την Ούτα, κόρη του Γκόντφρεϋ του Καλφ και είχε ένα γιο:
* [[Γουέλφος Ζ΄ της Τοσκάνης|Γουέλφος Ζ'Ζ΄]] π. 1135-1167 μαρκήσιος της Τοσκάνης και δούκας του Σπολέτο.
 
==Πηγές==
Knödler, Julia (2010). "Germany: Narrative (1125–1250)". In Rogers, Clifford J. The Oxford Encyclopedia of Medieval Warfare and Military Technology. 2. New York: Oxford University Press. pp. 176–85.
Fuhrmann, Horst (1986). Germany in the High Middle Ages: c.1050–1200. Cambridge: Cambridge University Press.
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Welf VI}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γουέλφος_ΣΤ΄_της_Τοσκάνης"