Λουδοβίκος Ερνέστος του Βολφενμπύτελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες μονάρχη |όνομα = Λουδοβίκος-Ερνέστος |τίτλος_ευγένειας = |εικόνα = File:L...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
|τόπος_θανάτου = Άιζεναχ, Κάτω Σαξονία
}}
Ο '''Λουδοβίκος-Ερνέστος''' (25 Σεπτεμβρίου 1718 - 12 Μαΐου 1788) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]] ήταν στρατηγόςδούκας της ΑυστρίαςΚουρλάνδης και(1741) τηςστη ΠρωσίαςΡωσία. Η Αυστρία τον είχε στρατηγό. Στην Ολλανδία ήταν αντιστράτηγος, έπειτα σύμβουλος του κυβερνήτη της χώρας και ουσιαστικά κυβερνήτης. Οι αντιμοναρχικοί εκεί τον συκοφάντησαν, ώσπου παραιτήθηκε. Ήταν θύμα του Τύπου.<ref>Klein, S.R.E. (1995) Patriots Republikanisme. Politieke cultuur in Nederland (1766-1787), p. 12</ref>
==Βιογραφία==
Ήταν ο 3ος γιος του [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Μπέβερν|Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β']] και της Αντουανέτας-Αμαλίας των Γουέλφων, κόρης του [[Λουδοβίκος Ροδόλφος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκου-Ροδόλφου]] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ. Είχε συγγενικούς δεσμούς με ηγεμόνες της Ευρώπης: ο αδελφός του [[Άντον Ούλριχ του Βολφενμπύτελ|Άντον-Ούλριχ]] ήταν σύζυγος της [[Άννα Λεοπόλδοβνα|Άννας ΡομανόφΜέκλενμπουργκ]], ανιψιάς της [[Άννα της Ρωσίας|Άννας Ρομανόφ]] τσαρίνας της Ρωσίας· η αδελφή του Ελισάβετ-Χριστίνα ήταν σύζυγος του Μεγάλου [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκου Β']] βασιλιά της Πρωσίας και η Τζουλιάνα-Μαρία ήταν σύζυγος του [[Φρειδερίκος Ε΄ της Δανίας|ΦρειδερίκοςΦρειδερίκου Ε']] βασιλιά της Δανίας. ΕξαδέλφεςΕξαδέλφη του ήταν η [[Μαρία Θηρεσία]] της Αυστρίας και ανιψιά του η Βιλελμίνη, μητέρα του [[Γουλιέλμος Α΄ της Ολλανδίας|Γουλιέλμου Α']] βασιλιά της Ολλανδίας. Αυτό εξηγεί το ότι υποστήριξε την ουδετερότητα της ΓερμανίαςΟλλανδίας κατά τον [[Επταετής Πόλεμος|Επταετή Πόλεμο]].<ref>Wijnen, H. van (1987) Vorst Willem, het is alles uw schuld! Oranje en de ondergang van de Republiek bij de omwentelingen 1787-1795, p. 95.</ref> Το 1737 ξεκίνησε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία ως συνταγματάρχης της Αυστρίας, η οποία τον έστειλε στην Ολλανδία το 1740 ως αντιστράτηγο.
 
'''Στη Ρωσία:''' Όταν ανέλαβε τσάρος ο ανήλικος ανιψιός του [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας]], ορίστηκε ο Ε. Μπίρον ως αντιβασιλιάς με τον τίτλο του δούκα της Κουρλάνδης· όταν ο Ε. Μπίρον καθαιρέθηκε στις 27 Ιουνίου 1741, ανέλαβε ο Λουδοβίκος-Ερνέστος αντιβασιλιάς και δούκας της Κουρλάνδης. Έμεινε ως τις 6 Δεκεμβρίου, οπότε με πραξικόπημα ανέλαβε τσαρίνα η [[Ελισάβετ της Ρωσίας]], που φυλάκισε τον Ιβάν ΣΤ' και εξόρισε τους συμβούλους του. Έτσι επέστρεψε στη Γερμανία.
Γραμμή 29:
'''Στην Αυστρία:''' Πήρε μέρος στον 2ο Πόλεμο για τη Σιλεσία το 1744 ως αρχιστράτηγος της Αυστρίας, ενώ οι περισσότεροι συγγενείς του ήταν με τη μεριά της Πρωσίας. Τραυματίστηκε σοβαρά στη μάχη του Ζόορ το 1745. Το επόμενο έτος ήταν στην Ολλανδία. Το ίδιο έτος, στον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής πολέμησε τη Γαλλία. Το 1747 ήταν ταγματάρχης του πυροβολικού στη μάχη του Λάουφελτ και συνάντησε τον [[Γουλιέλμος Δ΄ της Οράγγης|Γουλιέλμο Δ']] πρίγκιπα της Οράγγης.
 
'''Στην Ολλανδία:''' Το 1749 ο πρίγκιπας της Οράγγης τον έθεσε αρχιστράτηγο του Ολλανδικού στρατού με 20.000 γκίλντερς ετησίως. Αργότερα του ζητήθηκε να αναδιοργανώσει τον στρατό. Κατά τον [[Επταετής Πόλεμος|Επτααετή Πόλεμο]] του ζητήθηκε να αναλάβει την αρχηγία του Αγγλο-Πρωσικού στρατού, αλλά αρνήθηκε κρατώντας ουδέτερη την Ολλανδία.<ref>Bootsma, N.A. (1962) De hertog van Brunswijk, 1750-1759 - Assen: Van Gorcum, Historische Bibliotheek; 69.</ref> Τότε ανέλαβε την αρχηγία ο αδελφός του [[Φρειδερίκος του Βολφενμπύτελ|Φρειδερίκος]] (1757). Δύο έτη αργότερα προσπάθησε να ειρηνεύσει τους αντιπάλους, αλλά μάταια. Όταν ενηλικιώθηκε ο [[Γουλιέλμος Ε΄ της Οράγγης|Γουλιέλμος Ε']] πρίγκιπας της Οράγγης, δεν ήταν ικανός στη διοίκηση και ο Λουδοβίκος-Ερνέστος έπαιρνε αποφάσεις, όπως η τοποθέτηση ικανών τοπικών διοικητών<ref>M.A.M. Franken (2000) Dienaar van Oranje. Andries Schimmelpennick van der Oije 1705-1776. Een politieke en bestuurlijke levensbeschrijving van een Gelders luitenant-stadhouder, p. 186-9, 229.</ref>, αφήνοντας τον πρίγκιπα μόνο να υπογράφει.<ref>Schama, S. (2005) Patriots and Liberators: Revolution in the Netherlands, 1780-1813, p. 55-9.</ref> Τον αποκαλούσαν ''ο δούκας του Βολφενμπύτελ''.
 
Το 1766 η δύναμή του ως συμβούλου περιορίστηκε με νόμο. Το επόμενο έτος πάντρεψε την ανιψιά του Βιλελμίνα, κόρη της αδελφής του Λουίζας με τον Γουλιέλμο Ε'. Το 1771 έγινε απόπειρα δολοφονίας του Λουδοβίκου-Ερνέστου. Ένα βιβλίο για τη διακυβέρνηση της χώρας του Π. Πάουλους που είχε απήχηση, έγραφε εναντίον του (1773). Κατά τη διάρκεια του Αγγλο-Ολλανδικού πολέμου δημιουργήθηκε αντικυβερνητική μερίδα, οι ''πατριώτες'', που εκδηλώθηκαν εναντίον του, όπως και ο δήμαρχος του Άμστερνταμ. Τον αποκαλούσαν ''ο χοντρός''. Τον κατηγορούσαν ότι έφταιγε για τη μείωση του στόλου, τις απώλειες συνοριακών πόλεων στον πόλεμο και πως αμέλησε τη μόρφωση του Γουλιέλμου Ε', που τώρα αδυνατούσε να πάρει αποφάσεις. Μετά από αυτά, αποσύρθηκε εκούσια στη Βόρεια Βραβάνδη, ως διοικητής της περιοχής. Ο [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων]] προσπάθησε να βοηθήσει τον συγγενή του, παραχωρώντας προνόμια στην Ολλανδία, αλλά οι ''πατριώτες'' κατηγόρησαν τον Λουδοβίκο-Ερνέστο για προδοσία,. πουΠροτίμησε να παραιτήθηκεπαραιτηθεί και έφυγε στο Άαχεν αυτοεξόριστος.
==Εξορία==
Οι ''πατριώτες'' με δόλιους τρόπους υφάρπαζαν την αλληλογραφία του και τη δημοσίευαν. Οργάνωναν πολιτοφυλακές και τελικά εξέλεξαν δημοκρατικά Κυβέρνηση στην Ουτρέχτη. Ο Λουδοβίκος-Ερνέστος από το 1786 ζούσε στο Άιζεναχ, όπου έγραψε την ''Αυτοβιογραφία'' του και τη συνέχειά της, την ''Άμυνα'', που σύντομα μεταφράστηκαν στα Ολλανδικά. Είχε τακτική επικοινωνία με την ανιψιά του Άννα-Αμαλία, σύζυγο του δούκα του Σαξ-Βάιμαρ-Άιζεναχ και τον γιο της Κάρολο-Αύγουστο. Ο ανιψιός του [[Κάρολος Γουλιέλμος του Βολφενμπύτελ|Κάρολος-Γουλιέλμος]] εισέβαλε στην Ολλανδία το 1787 και έκανε πολλούς πατριώτες να φύγουν. Απεβίωσε το 1788 και τάφηκε στον Καθεδρικό του Μπρούνσβικ, στον οικογενειακό τάφο των Γουέλφων.
 
==Οικογένεια==
 
==Πηγές==
*Römer, C. (1997). Braunschweig-Bevern: Ein Fürstenhaus als europäische Dynastie 1667–1884 (in German). Braunschweig. p. 68. ISBN 3927939382.
 
*http://www.dbnl.org/tekst/laan005lett01_01/laan005lett01_01_1126.php (στα Ολλανδικά)
*http://www.welfen.de/LudErnst.html
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Duke Louis Ernest of Brunswick-Lüneburg}}
==Υποσημειώσεις==