Βασίλειο της Σερβίας (Μεσαίωνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
===Βασιλεία του Στέφανου του Πρωτόστεπτου===
Το Στέφανο Νεμάνια διαδέχτηκε ο δεύτερος γιος του [[Στέφανος ο Πρωτόστεπτος|Στέφανος]], ενώ στον πρωτότοκο γιο του Βουκάν δόθηκε η διοίκηση της περιοχής Ζέτα (σημερινό [[Μαυροβούνιο]]). Ο νεότερος γιος του Στέφανο Νεμάνια Ράστκο έγινε μοναχός και πήρε το όνομα [[Άγιος Σάββας της Σερβίας|Σάββας]]. Καθώς η [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]] είχε ήδη φιλοδοξίες να επεκτείνει την επιρροή της και στα Βαλκάνια, ο Στέφανος χρησιμοποίησε αυτό το γεγονός για να στεφθεί από τον [[Πάπας|πάπα]] και να γίνει έτσι ο πρώτος βασιλιάς της Σερβίας το 1217. Στο Βυζάντιο ο Σάββας κατάφερε να εξασφαλίσει [[αυτοκεφαλία]] (ανεξαρτησία) για την εκκλησία της Σερβίας και να γίνει ο πρώτος Σέρβος [[αρχιεπίσκοπος]] το 1219. Την ίδια χρονιά ο Σάββας δημοσίευσε το πρώτο σύνταγμα στη Σερβία - το [[Νομοκανόνας του Αγίου Σάββα|Νομοκανόνα του Αγίου Σάββα]] ([[σερβικά]] : Zakonopravilo)<ref>http://web.archive.org/web/20110723211728/http://www.alanwatson.org/sr/petarzoric.pdf Alan Watson Foundation</ref><ref>{{cite web|url=http://www.search.com/reference/Nomocanon |title=Nomocanon |publisher=Search.com Reference |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=QDFVUDmAIqIC&pg=PA118 |title=The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest |author=John V. A. Fine |isbn=978-0-472-08260-5 |year=1994 |accessdate=2010-07-25}}</ref>. Ο Νομοκανόνας ήταν ένας συνδυασμός του Αστικού δικαίου, που βασιζόταν στο [[Ρωμαϊκό Δίκαιο]]<ref>{{cite book|url=http://www.constitution.org/sps/sps.htm |title=The Civil Law: Vol. I |publisher=Constitution.org |author=S. P. Scott |year=1932 |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite web|author=Yves LASSARD, Alexandr KOPTEV |url=http://web.upmf-grenoble.fr/Haiti/Cours/Ak/ |title=The Roman Law Library |publisher=Web.upmf-grenoble.fr |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref>, και του [[Κανονικό Δίκαιο|Κανονικού δικαίου]] που βασιζόταν στις [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικές Συνόδους]]. Βασικός σκοπός του ήταν να οργανώσει τη λειτουργία του νέου Σερβικού βασιλείου και της [[Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία|Εκκλησίας της Σερβίας]] . Έτσι οι Σέρβοι απέκτησαν τόσο πολιτική όσο και θρησκευτική ανεξαρτησία.
===Επόμενοι βασιλιάδες===
Η επόμενη γενιά των Σέρβων ηγεμόνων οι γιοι του Στέφανου ο Ράντοσλαβ ο Βλάντισλαβ και ο Ούρος Α΄ σηματοδότησε μια περίοδο στασιμότητας στη δομή του κράτους. Και οι τρεις βασιλιάδες ήταν περισσότερο ή λιγότερο εξαρτημένοι από τα γειτονικά κράτη το Βυζάντιο , την [[Βουλγαρία]] και την [[Ουγγαρία]]. Οι δεσμοί με τους Ούγγρους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο γεγονός ότι τον [[Στέφανος Ούρος Α΄|Ούρο Α΄]] διαδέχθηκε ο γιος του Ντραγκούτιν και παντρεύτηκε Ουγγαρέζα πριγκίπισσα. Αργότερα όταν ο Ντραγκούτιν παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου αδελφού του Μιλούτιν το 1282, αυτός επιτέθηκε στην βορειοανατολική Βοσνία στην περιοχή της [[Μάτσβα]] και στη πόλη του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] που τις κατείχε η [[Αυστροουγγαρία]], ενώ κατάφερε να κατακτήσει και την βορειοανατολική Σερβία . Έτσι ορισμένες από αυτές τις περιοχές έγιναν μέρος του σερβικού κράτους, για πρώτη φορά. Το νέο κράτος πήρε το όνομα [[Βασίλειο της Σίρμιας]]. Όταν ο Ντραγκούτιν πέθανε το 1316 τον διαδέχτηκε ο γιος του Βλάντισλαβ Β΄ μέχρι το 1325.
===Βασιλεία Μιλούτιν===
Ο βασιλιάς Μιλούτιν ήταν ένας ικανός διπλωμάτης κι έκανε πολλούς εθιμικούς διπλωματικούς και δυναστικούς γάμους. Παντρεύτηκε πέντε φορές με Ουγγαραρέζες Βουλγάρες και βυζαντινές πριγκίπισσες. Είναι γνωστός και για τα έργα του από τα οποία είναι τα καλύτερα δείγματα της μεσαιωνικής σερβικής αρχιτεκτονικής, το μοναστήρι Γκρατσάνιτσα στο Κοσσυφοπέδιο, ο καθεδρικός ναός στη Μονή Χιλανδαρίου στο Άγιον Όρος , η Εκκλησία του Αγίου Αρχαγγέλου στην Ιερουσαλήμ κλπ. Λόγω των κληροδοτημάτων του ο Μιλούτιν έχει ανακηρυχθεί άγιος παρά την ταραχώδη ζωή του. Τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο γιος του Στέφανος που επεέκτεινε το βασίλειο στα ανατολικά προσαρτώντας την πόλη της [[Νις]] και τις γύρω περιοχές, και στα νότια με την απόκτηση εδαφών στα σημερινά Σκόπια, ο Στέφανος ήταν αντάξιος του πατέρα του και έχτισε το μοναστήρι Visoki Dečani στα Μετόχια, το πιο μνημειώδες παράδειγμα της Σερβικής μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής.
| |||