Βασίλειο της Σερβίας (Μεσαίωνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
Το Στέφανο Νεμάνια διαδέχτηκε ο δεύτερος γιος του [[Στέφανος ο Πρωτόστεπτος|Στέφανος]], ενώ στον πρωτότοκο γιο του Βουκάν δόθηκε η διοίκηση της περιοχής Ζέτα (σημερινό [[Μαυροβούνιο]]). Ο νεότερος γιος του Στέφανο Νεμάνια Ράστκο έγινε μοναχός και πήρε το όνομα [[Άγιος Σάββας της Σερβίας|Σάββας]]. Καθώς η [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]] είχε ήδη φιλοδοξίες να επεκτείνει την επιρροή της και στα Βαλκάνια, ο Στέφανος χρησιμοποίησε αυτό το γεγονός για να στεφθεί από τον [[Πάπας|πάπα]] και να γίνει έτσι ο πρώτος βασιλιάς της Σερβίας το 1217. Στο Βυζάντιο ο Σάββας κατάφερε να εξασφαλίσει [[αυτοκεφαλία]] (ανεξαρτησία) για την εκκλησία της Σερβίας και να γίνει ο πρώτος Σέρβος [[αρχιεπίσκοπος]] το 1219. Την ίδια χρονιά ο Σάββας δημοσίευσε το πρώτο σύνταγμα στη Σερβία - το [[Νομοκανόνας του Αγίου Σάββα|Νομοκανόνα του Αγίου Σάββα]] ([[σερβικά]] : Zakonopravilo)<ref>http://web.archive.org/web/20110723211728/http://www.alanwatson.org/sr/petarzoric.pdf Alan Watson Foundation</ref><ref>{{cite web|url=http://www.search.com/reference/Nomocanon |title=Nomocanon |publisher=Search.com Reference |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=QDFVUDmAIqIC&pg=PA118 |title=The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest |author=John V. A. Fine |isbn=978-0-472-08260-5 |year=1994 |accessdate=2010-07-25}}</ref>. Ο Νομοκανόνας ήταν ένας συνδυασμός του Αστικού δικαίου, που βασιζόταν στο [[Ρωμαϊκό Δίκαιο]]<ref>{{cite book|url=http://www.constitution.org/sps/sps.htm |title=The Civil Law: Vol. I |publisher=Constitution.org |author=S. P. Scott |year=1932 |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite web|author=Yves LASSARD, Alexandr KOPTEV |url=http://web.upmf-grenoble.fr/Haiti/Cours/Ak/ |title=The Roman Law Library |publisher=Web.upmf-grenoble.fr |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref>, και του [[Κανονικό Δίκαιο|Κανονικού δικαίου]] που βασιζόταν στις [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικές Συνόδους]]. Βασικός σκοπός του ήταν να οργανώσει τη λειτουργία του νέου Σερβικού βασιλείου και της [[Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία|Εκκλησίας της Σερβίας]] . Έτσι οι Σέρβοι απέκτησαν τόσο πολιτική όσο και θρησκευτική ανεξαρτησία.
===Βασιλεία των Ράντοσλαβ, Βλάντισλαβ, Ούρος Α΄ και Ντραγκούτιν===
Η επόμενη γενιά των Σέρβων ηγεμόνων
▲Η επόμενη γενιά των Σέρβων ηγεμόνων οι γιοι του Στέφανου ο Ράντοσλαβ ο Βλάντισλαβ και ο Ούρος Α΄ σηματοδότησε μια περίοδο στασιμότητας στη δομή του κράτους. Και οι τρεις βασιλιάδες ήταν περισσότερο ή λιγότερο εξαρτημένοι από τα γειτονικά κράτη το Βυζάντιο , την [[Βουλγαρία]] και την [[Ουγγαρία]]. Οι δεσμοί με τους Ούγγρους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο γεγονός ότι τον [[Στέφανος Ούρος Α΄|Ούρο Α΄]] διαδέχθηκε ο γιος του Ντραγκούτιν και παντρεύτηκε Ουγγαρέζα πριγκίπισσα. Αργότερα όταν ο Ντραγκούτιν παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου αδελφού του Μιλούτιν το 1282, αυτός επιτέθηκε στην βορειοανατολική Βοσνία στην περιοχή της [[Μάτσβα]] και στη πόλη του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] που τις κατείχε η [[Αυστροουγγαρία]], ενώ κατάφερε να κατακτήσει και την βορειοανατολική Σερβία . Έτσι ορισμένες από αυτές τις περιοχές έγιναν μέρος του σερβικού κράτους, για πρώτη φορά. Το νέο κράτος πήρε το όνομα [[Βασίλειο της Σίρμιας]]. Όταν ο Ντραγκούτιν πέθανε το 1316 τον διαδέχτηκε ο γιος του Βλάντισλαβ Β΄ μέχρι το 1325.
===Βασιλεία Μιλούτιν===
| |||