Μενέλαος Λουντέμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν το μοναδικό αγόρι από τα πέντε παιδιά του Γρηγόρη Μπαλάσογλου (που με την εγκατάσταση του στην [[Ελλάδα]] έγινε Βαλασιάδης) και της Δόμνας Τσουφλίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα σε πολύ νεαρή ηλικία, δημοσιεύοντας ποιητικές συλλογές στην «''Αγροτική Ιδέα''» της [[Έδεσσα]]ς το [[1927]] και το [[1928]], τις οποίες υπέγραφε με το πραγματικό του όνομα (Τάκης Βαλασιάδης). Γύρω στο [[1930]] δημοσιεύει [[ποίημα|ποιήματα]] και διηγήματα του στο περιοδικό «''Νέα Εστία''». Η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο του ήταν το [[1934]] στο διήγημα «''Μια νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια''». Τιμήθηκε με το [[Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία (προπολεμικά)|Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας]] το 1938 για τη συλλογή διηγημάτων του.''Τα πλοία δεν άραξαν'' και με τη ''Χρυσή Δάφνη Πανευρώπης'' στο [[Παρίσι]] το [[1951]]. Επίσης τιμήθηκε και με το βραβείο <<Μενέλαου Λουντέμη>> που το καθιέρωσε πρόςπρος τιμήν του ή Ελληνική Εταιρία Λογοτεχνών καί απονέμεται κάθε χρόνο στο καλύτερο πεζογράφημα του προηγούμενου έτους. Προς τιμήν του, στο [[Βουκουρέστι]] δόθηκε το όνομα του σε δημόσιο κτίριο (''Λουντέμειο Μέγαρο''). Σύμφωνα με το [[Βασίλης Βασιλικός|Βασίλη Βασιλικό]], «''θεωρείται ο πιο πολυδιαβασμένος Έλληνας έπειτα από τον [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκο Καζαντζάκη]]''».{{ref|3}}