Γρηγόριος Κυδωνιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
|όνομα = Άγιος Γρηγόριος Κυδωνιών
|έτος_γέννησης = 1864
|έτος_κοίμησης = (μαρτύριο) 1922, 3 Οκτωβρίου
|ημέρα_εορτασμού = Η Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (7–13 Σεπτεμβρίου)
|πολιούχος =
|εικόνα = Gregory Orologas of Kydonies.jpg
Γραμμή 13:
|σημαντικές_ημερομηνίες =
|Τιμάται_από = [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθοδοξή Εκκλησία]]
|Αγιοποίηση=4 Νοεμβρίου 1992, από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]]{{#tag:ref|Στις 4 Νοεμβρίου 1992 η Ιερά Σύνοδος της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]] ανακήρυξε ομόφωνα τον [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσόστομο Σμύρνης]] (†1922) Εθνομάρτυραεθνομάρτυρα και Άγιοάγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, να τιμάται Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, μαζί με άλλους τέσσερεις Άγιους Ιεράρχες της Μικράς Ασίας, τους:
:* Αμβόσιο Μοσχονησίων
:* Ευθύμιο Ζήλων (†1921)
Γραμμή 32:
Από το [[1889]] έως το [[1892]] δίδαξε σε πολλά σχολεία ως διδάσκαλος και ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Διακόνησε ως Πρωτοσύγκελος και ιεροκήρυκας της [[Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης|Μητρόπολης Θεσσαλονίκης]] κατά τα έτη [[1892]] – [[1894]]. Τα έτη [[1893]]-[[1894]] χρημάτισε διευθυντής του ιστορικού Δευτέρου Γυμνασίου [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] (Αστική Σχολή). Από το [[1894]] έως το [[1901]] διετέλεσε καθηγητής του Γυμνασίου [[Σέρρες|Σερρών]], ιεροκήρυκας και επίσημος εκπρόσωπος της [[Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών|Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών]]. Κατά την διετία 1901 – 1902 διετέλεσε Πρωτοσύγκελος της [[Ιερά Μητρόπολις Δράμας|Μητροπόλεως Δράμας]].
 
Ως Ιεροκήρυκαςιεροκήρυκας ανήκειαποτέλεσε στουςέναν από τους πρώτους που στο κήρυγμα χρησιμοποίησαν τη δημοτική γλώσσα. Και στις τρεις μητροπόλεις που υπηρέτησε εργάστηκε με ζήλο και επιτυχία για την προάσπιση των εθνικών ελληνικών δικαίων και ιδιαίτερα συνεργάστηκε προς αυτή την κατεύθυνση με τον Μητροπολίτη Δράμας [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσόστομο Καλαφάτη]] ([[1902]]-[[1910]]), τον κατόπιν μάρτυρα μητροπολίτη [[Σμύρνη]]ς ([[1910]]-[[1922]]).
 
Στις 12 Οκτωβρίου [[1902]] χειροτονήθηκε μητροπολίτης [[Στρώμνιτσα|Τιβεριουπόλεως και Στρωμνίτσης]] στην οποία αγωνίστηκε για τη διατήρσηδιατήρηση του ελληνορθοδοξου στοιχείου της περιοχής. Για το λόγο αυτό μέλη του βουλγαρικού κομιτάτου προσπάθησαν πολλές φορές να τον δολοφονήσουν ([[1905]]). Η τουρκική κυβέρνηση, όταν πληροφορήθηκε την εθνική δράση του Γρηγορίου, ανάγκασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον απομακρύνει. Έτσι με απόφαση του Οικ.Οικουμενικού Πατριαρχείου μετατέθηκε στη νεοσύστατη μητρόπολη Κυδωνιών στις [[22 Ιουνίου]] [[1908]], όπου ο Γρηγόριος συνέχισε την εθνική του δράση. Η Μητρόπολη Κυδωνιών είχε ως έδρα το [[Αϊβαλί]] (Κυδωνίες).
 
Μετά το [[1918]] επέστρεψε μαζί με τους συγχωριανούς του στην πατρίδα του και αποφάσισαν να ξαναχτίσουν το [[Αϊβαλί]]. Το έτος [[1922]] πραγματοποιούσε συνεχείς εκκλήσεις προς τη δημογεροντία των Κυδωνιών να διαφύγουν οι Έλληνες από την πόλη προς τη [[Μυτιλήνη]] για να σωθούν από την επερχόμενη σφαγή, αλλά δυστυχώς δεν εισακούσθηκε με αποτέλεσμα στις [[22 Αυγούστου]] [[1922]] οι άτακτοι Τούρκοι να σφαγιάσουν 4.000 Έλληνες. Ο ίδιος ο Άγιος Γρηγόριος κατάφερε να έλθουν ελληνικά πλοία με αμερικανική σημαία και να παραλάβουν 20.000 από τις 35.000 των Ελλήνων της ευρύτερης μητροπολιτικής του επαρχίας. Ο ίδιος αρνήθηκε να διαφύγει μαζί τους. Συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1922]] και μετά από βασανισμούς, σφαγιάστηκε μαζί με δεκάδες ιερείς, τους προκρίτους της πόλης και πλήθος συμπολιτών του στις [[3 Οκτωβρίου]] [[1922]].
Γραμμή 44:
==Σημειώσειες==
{{παραπομπές|group=σ}}
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}