Βαλλιστικός πύραυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η τροχιά ενός βαλλιστικού πυραύλου αποτελείται από τρία στάδια: το στάδιο της προώθησης, το στάδιο ελεύθερης πτήσης το οποίο αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού χρόνου πτήσης, και το στάδιο της επανεισόδου, όπου το βλήμα επανέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης.

 

 

Όταν βρίσκεται στο διάστημα, δεν παρέχεται άλλη ώση και έτσι ο πύραυλος εισέρχεται στη φάση [[Ελεύθερη πτώση|ελεύθερης πτήσης]]. Για να καλύψει μεγάλες αποστάσεις, οι βαλλιστικοί πύραυλοι εκτοξεύονται συνήθως σε ύψος ανάλογο με μιας υπο-τροχιακής διαστημικής πτήσης. Το μεγαλύτερο υψόμετρο ([[απόγειο]]) που έχει επιτευχθεί για διηπειρωτικούς πυραύλους κατά τη φάση της ελεύθερης πτήσης, είναι περίπου 1200 km.

== Οιονεί βαλλιστικοί πύραυλοι ==

 

 

Σε χαμηλότερη τροχιά από ένα βαλλιστικό πύραυλο, ένας οιονεί βαλλιστικός πύραυλος μπορεί να διατηρήσει υψηλότερη ταχύτητα, αφήνοντας, ως εκ τούτου, λιγότερο χρόνο στο στόχο του να αντιδράσει στην επίθεση, εις βάρος της περιορισμένης εμβέλειας.

Ο ρωσικός πύραυλος Ισκάντερ (Iskander), και o Shaurya της Ινδίας είναι οιονεί βαλλιστικοί πύραυλοι. Ο Shaurya επιτυγχάνει υπερηχητικές ταχύτητες πολύ σύντομα μετά την εκτόξευση και, στη συνέχεια, ταξιδεύει στο στόχο του σε υψόμετρο 50km, ακολουθώντας ένα οιονεί βαλλιστικό μονοπάτι. Αυτό βοηθά το βλήμα να αποφύγει έναν αντι-βαλλιστικό πύραυλο και να χτυπήσει το στόχο με ακρίβεια. <ref>[http://www.business-standard.com/india/storypage.php?autono=385952 Shaurya surfaces as India's underwater nuclear missile]</ref>