Κίνημα της Οξφόρδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 19:
Στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] [[Ποιμένας|πάστορες]] και διανοούμενοι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης βλέποντας αφενός την αδιαφορία και την απομάκρυνση των λαϊκών από τους κόλπους της Εκκλησίας αφετέρου την επέμβαση της πολιτείας στα εκκλησιαστικά θέματα καθώς και την ροπή των κληρικών προς το κοσμικό πνεύμα, θεώρησαν ότι η Εκκλησία είχε ανάγκη μιας εσωτερικής διαμόρφωσης.
Το 1833 άρχισε από τα μέλη του κινήματος να εκδίδεται αποσπασματικά το πόνημα . Αυτό άρχισε να επηρεάζει τις απόψεις των λαϊκών και των κληρικών πάνω στα θέματα της εκκλησίας και να προκαλεί διαμάχες και αντιγνωμίες. Η κρίση ξεσπά το 1841 και κορυφώνεται το 1843 όταν ο Νιούμαν ( ασπαζόμενος ο ίδιος τον Ρωμαιοκαθολικισμό ) με την «πραγματεία 90» προσπαθεί να εισαγάγει στα δογματικά ζητήματα της Αγγλικανικής εκκλησίας Ρωμαιοκαθολικές πεποιθήσεις<ref>
{{cite web |author = Catholic Encyclopedia -Καθολική Εγκυκλοπαίδεια |title = The Oxford Movement (1833-1845) |url = http://www.newadvent.org/cathen/11370a.htm |publisher = |date = |accessdate = }}</ref>. Ο Πούσεϋ όμως με κατάλληλους χειρισμούς σώζει την κατάσταση επιφέροντας την ανανέωση στην εκκλησία της Αγγλίας. ==Αντιπρόσωποι του κινήματος<ref>
| |||