Δώδεκα θεοί του Ολύμπου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 23:
|[[Άρης (μυθολογία)|Ο Θεός Άρης]]||[[Image:Ares villa Hadriana.jpg|200px]]||Θεός της μάχης και του [[Πόλεμος|πολέμου]]. Ήταν γιος του [[Δίας (μυθολογία)|θεού Δία]] και της [[Ήρα (μυθολογία)|θεάς Ήρας]] και επομένως αδερφός του [[Ήφαιστος (μυθολογία)|θεού Ηφαίστου]], της [[Ήβη (μυθολογία)|θεάς Ήβης]] και της [[Ειλείθυια|θεάς Ειλείθυιας]]. Είχε παράνομες σχέσεις με την [[Αφροδίτη (μυθολογία)|θεά Αφροδίτη]], η οποία ήταν παντρεμένη με τον ίδιο τον [[Ήφαιστος (μυθολογία)|αδερφό]] του, τον [[Ήφαιστος (μυθολογία)|θεό Ήφαιστο]]. Όταν ο [[Ήφαιστος (μυθολογία)|θεός Ήφαιστος]] τους παγίδευσε με αόρατα σκοινιά, ο [[Άρης (μυθολογία)|θεός Άρης]] από τρομερός και αιμοβόρος πολεμιστής, βρέθηκε να τον κοροϊδεύουν όλοι οι [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|θεοί του Ολύμπου]], και να γελάνε μαζί του. Εξοργισμένος, ταπεινωμένος και ντροπιασμένος όταν αφέθηκε ελεύθερος, έφυγε για την [[Θράκη]]. Δεν ήταν καθόλου αγαπητός στους [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|υπόλοιπους θεούς]] (ακόμα και στον ίδιο τον [[Δίας (μυθολογία)|πατέρα]] του) που τον απεχθανόντουσαν. Συγκεκριμένα, ο [[Άρης (μυθολογία)|θεός Άρης]] με την [[Αθηνά|θεά Αθηνά]] μισιόντουσαν θανάσιμα. Παρ'όλο που και οι δύο ήταν θεοί του [[Πόλεμος|πολέμου]], υπάρχει μια τεράστια διαφορά σε αυτό που εκπροσωπούν. Ο [[Άρης (μυθολογία)|θεός Άρης]] εκπροσωπούσε την αιματοχυσία, την βία, και την παρορμητικότητα του [[Πόλεμος|πολέμου]], ενώ η [[Αθηνά|θεά Αθηνά]] εκπροσωπούσε την στρατηγική στον [[Πόλεμος|πόλεμο]]. Δηλαδή ένας [[Πόλεμος|πόλεμος]] να νικηθεί με την στρατηγική του μυαλού, και όχι με την βία (ακριβώς αυτό που έγινε στον [[Τρωικός πόλεμος|Τρωϊκό πόλεμο]]). Ο [[Άρης (μυθολογία)|θεός Άρης]] ντροπιάστηκε μπροστά σε όλους τους [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|θεούς]], για άλλη μία φορά, κατά τον [[Τρωικός πόλεμος|Τρωϊκό πόλεμο]], όπου τον έριξε φαρδύς-πλατύς στο χώμα η [[Αθηνά|θεά Αθηνά]]. Η [[Αθηνά|θεά]] είχε σκάσει στα γέλια, όπως και οι [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|υπόλοιποι θεοί]]. Για ακόμη μία φορά, ο [[Άρης (μυθολογία)|θεός]] τρέχοντας, πήγε και έδειξε τις πληγές του, παραπονέθηκε στον [[Δίας (μυθολογία)|πατέρα]] του (τον [[Δίας (μυθολογία)|θεό Δία]]), και τον κατηγόρησε ότι αυτός αγαπάει πιο πολύ την [[Αθηνά|θεά Αθηνά]] από ότι τον ίδιο (που εξάλλου είναι και νόμιμο παιδί του), αφού ποτέ δεν την έχει τιμωρήσει για κάτι. Ο [[Δίας (μυθολογία)|πατέρας]] του έξαλλος του εξέφρασε την απέχθεια που νιώθει για εκείνον αλλά επειδή τον λυπήθηκε, διέταξε τον γιατρό των θεών (τον Παιήονα) να τον θεραπεύσει.
|-
|[[Άρτεμις|Η Θεά Άρτεμις]]||[[Image:Diane de Versailles Leochares 2.jpg|200px]]||Θεά της άγριας φύσης, του [[Κυνήγι|κυνηγιού]], των [[Ζώα|ζώων]] και της γονιμότητας. Κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Λητώ|θεάς Λητώς]], δίδυμη αδερφή του [[Απόλλωνας (μυθολογία)|θεού Απόλλωνα]]. Γεννήθηκε πρώτη και μάλιστα βοήθησε την [[Λητώ|μητέρα]] της να ξεγεννήσει και τον [[Απόλλωνας (μυθολογία)|αδερφό]] της. Και γι'αυτό, από εκεί και έπειτα ήταν και θεά των [[Τοκετός|τοκετών]]. Ήταν ορκισμένη παρθένα και ήταν το πρώτο πράγμα που ζήτησε από τον [[Δίας (μυθολογία)|πατέρα]] της (ως χάρη). Ήταν περήφανη και απαιτητική, κυρίως λίγο απομακρυσμένη από τους υπόλοιπους θεούς, αφού πάντα τριγύρναγε στα [[Βουνό|βουνά]] και τα [[Δάσος|δάση]], με μόνη συντροφιά τις Υπερβόρειες παρθένες. Ήτσν ακόμη ακατάδεκτη προς τους άντρες, ως παρθένα που ήταν. Ένα χαρακτηρικό παράδειγμα, είναι ο [[Ακταίωνας|Ακταίων]], που την είδε γυμνή ενώ η [[Άρτεμις|θεά]] λουζόταν σε ένα [[Ποτάμι|ποτάμι]]. Πήρε μέρος στον [[Τρωικός πόλεμος|Τρωϊκό πόλεμο]] αλλά εξευτελίστηκε και την έδειρε η [[Ήρα (μυθολογία)|θεά Ήρα]] που τόλμησε να την προκαλέσει, δείχνοντας έτσι ο [[Όμηρος]] την δύναμη και την υπεροχή της [[Ήρα (μυθολογία)|Ήρας]] σε σύγκριση με την [[Άρτεμις|Άρτεμη]]. Η [[Ήρα (μυθολογία)|Ήρα]] με το δεξί της χέρι άρπαξε και τα δυο χέρια της [[Άρτεμις|Άρτεμης]], ενώ με το αριστερό της πέταξε το [[Τόξο (όπλο)|τόξο]] και τα βέλη της μακριά. Η [[Άρτεμις|Άρτεμις]] ρεζιλεύτηκε και ντροπιάστηκε σε όλους τους θεούς του Ολύμπου, ακόμα και στον ίδιο της τον [[Απόλλωνας (μυθολογία)|αδερφό]]! Κλαίγοντας η [[Άρτεμις|Άρτεμις]] πήγε στον [[Δίας (μυθολογία)|πατέρα]] της και του τα είπε όλα, και ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]] την παρηγόρησε.
|-
|[[Αθηνά|Η Θεά Αθηνά]]||[[Image:Athena Giustiniani Musei Capitolini MC278.jpg|200px]]|||Θεά της Σοφίας, των [[Τέχνη|τεχνών]] και του σώφρονος [[Πόλεμος|πολέμου]]. Ήταν κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Μήτις (μυθολογία)|Μήτιδος]] της θεάς της σοφίας, κάτι που κληρονόμησε και η [[Αθηνά|κόρη]] της. Ήταν η αγαπημένη κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], της έκανε όλα τα χατίρια και ποτέ δεν την τιμώρησε για κάτι. Την άφηνε ακόμη και να χρησιμοποιεί την αστραπή του (κάτι που σε κανέναν άλλον δεν εμπιστευόταν). Ήταν ορκισμένη παρθένα μαζί με την ετεροθαλή αδερφή της, την [[Άρτεμη]] και την θεία της, την [[Εστία (μυθολογία)|Εστία]]. Γι'αυτό το λόγο ποτέ δεν είχε εραστή ούτε [[Γάμος|παντρεύτηκε]], και απέφευγε αυτές τις ιδέες. Αν και αρκετοί την ήθελαν για γυναίκα τους αυτή δεν υπέκυψε ποτέ. Ο [[Ήφαιστος (μυθολογία)|θεός Ήφαιστος]] μια φορά πήγε να την βιάσει αλλά η δυναμική κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], τον χτύπησε με τον [[Δόρυ|δόρυ]] της και έφυγε τρέχοντας. Παρ'όλα αυτά, έμεινε το σπέρμα του [[Ήφαιστος (μυθολογία)|Ηφαίστου]] στον μηρό της. Η θεά γεμάτη αηδία το σκούπισε με ένα κομμάτι μαλλί και το πέταξε στο έδαφος. Η Γαία το γονιμοποίησε και έτσι γεννήθηκε ο Εριχθόνιος, που η Αθηνά τον μεγάλωσε σαν πραγματικό της παιδί (πρέπει όμως να τονιστεί ότι δεν ήταν, αφού ο Εριχθόνιος, στην πραγματικότητα, ήταν παιδί του Ηφαίστου και της Γαίας). Η Αθηνά έπαιξε έναν πολύ μεγάλο ρόλο και στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Στην Ιλιάδα ήταν ακράδαντα με το μέρος των Αχαιών, θυμωμένη που ο Πάρις δεν την επέλεξε ως την ομορφότερη θεά, και είχε φτάσει μέχρι το σημείο να αψηφήσει τις εντολές του Δία και να μπει κρυφά στη μάχη. Κάποια στιγμή η Αθηνά χτύπησε με την γροθιά της το στήθος της Αφροδίτης, κόβοντας της την ανάσα και τραυματίζοντάς την βαριά. Αλλά και τον Άρη (με τον οποίο μάλωνε συνεχώς) τον έριξε με μια τεράστια πέτρα φαρδύς-πλατύς στο χώμα. Η Αθηνά μαζί με τους υπόλοιπους θεούς είχαν σκάσει στα γέλια με το πάθημά του. Στην Οδύσσεια έκανε ότι περνούσε από το χέρι της να βοηθήσει τον Οδυσσέα να γυρίσει στην πατρίδα του. Αλλά και όταν έφτασε, τον βοήθησε να ξεφορτωθεί τους μνηστήρες από το σπίτι του.
|-
|[[Ήφαιστος|Ο Θεός Ήφαιστος]]||[[Image:Vulcan Coustou Louvre MR1814.jpg|200px]]||Θεός της φωτιάς, των [[Ηφαίστειο|ηφαιστείων]], της [[Μεταλλουργία|μεταλλουργίας]] και προστάτης των τεχνιτών. Ήταν ακόμα ο κατασκευαστής των όπλων των θεών.
| |||