Γ΄ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Εργασίες της Εθνοσυνέλευσης: Προσθήκη στοιχείων, βάσει πηγής
Γραμμή 7:
Η Εθνοσυνέλευση άρχισε τις εργασίες της στις 6 Απριλίου 1826 και οι τελευταίες αποφάσεις της συνέλευσης έχουν ημερομηνία 16 Απριλίου. Αναφέρεται ότι η απόφαση να διαλυθεί και να συνέλθει αργότερα λόγω των γεγονότων του Μεσολογγίου έχει ημερομηνία 10 Απριλίου.
 
Κατά το πρώτο μέρος της Εθνοσυνέλευσης, τον Απρίλιο του 1826 και πριν διαλυθεί λόγω της πτώσης του Μεσολογγίου, διόρισε 11μελή [[Διοικητική επιτροπή της Ελλάδος 1826|Διοικητική επιτροπή της Ελλάδος]] στην οποία εμπιστεύθηκε προσωρινά την ολική κυβέρνηση των ελληνικών πραγμάτων, με θητεία έως το [[Σεπτέμβριος\|Σεπτέμβριο]] του 1826<ref name="MamoukasDioikEpitropi">[http://books.google.gr/books?id=1E0IAAAAQAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_v2_summary_r&cad=0#v=onepage&q=&f=false «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832»], Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, τόμος Δ, σελ. 103, Κώδικας Η' ψηφισμάτων, «Η ολική κυβέρνησις των ελληνικών πραγμάτων εμπιστεύεται προσωρινώς εις ενδεκαμελή Επιτροπή με το όνομα Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος συγκεκριμένη εκ των κυρίων ... εκλεχθέντων παρά της Γενικής Συνελεύσεως»</ref>. Ουσιαστικά, η Εθνοσυνέλευση κατήργησε την κυβέρνηση του [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γ. Κουντουριώτη]], ενώ έλαβε μέριμνα για τη σύναψη δανείου στην [[Ιόνιος Πολιτεία|Ιόνιο Πολιτεία]], με τη μεσολάβιση της [[Ελληνική επιτροπή Ζακύνθου|Ελληνικής επιτροπής Ζακύνθου]]. Ακόμη, συστάθηκε η 13μελής "Επιτροπή της Συνελεύσεως", με αποστολή να διαπραγματευθεί έναν συμβιβασμό με την [[Υψηλή Πύλη|Οθωμανική Τουρκία]] και μεσολάβιση του άγγλου πρέσβη στην [[Κωνσταντινούπολη]] [[Στάνφορντ Κάνινγκ]] προς επίτευξη της εθνικής ανεξαρτησίας. Στο σχετικό μάλιστα, ψήφισμα που εκδόθηκε, δίνονταν συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες προς την επιτροπή αυτή, για την εξασφάλιση του καλύτερης δυνατής συμφωνίας<ref>[[Διονύσιος Κόκκινος]], "''Η Ελληνική Επανάστασις''", έκδοση "''Μέλισσα''", [[Αθήνα]], [[1974]], Τόμος 5, σελ. 320-321</ref>.
 
Από τον Αύγουστο μέχρι το Δεκέμβριο του 1826 έγιναν προσκλήσεις των πληρεξουσίων για συνέχιση της Συνέλευσης αρχικά στον Πόρο και μετά στην Αίγινα. Τον Ιανουάριο 1827, καλούν δε τους «ευρισκόμενους εν Ερμιόνει» στην Αίγινα για την εθνοσυνέλευση. Εκδόθηκαν αποφάσεις στην Ερμιόνη, αρχεία των οποίων καταγράφηκαν και οι συνελεύσεις εκεί αναφέρονται ως [[Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης]]. Στην Ερμιόνη υπογράφει ως πρόεδρος ο [[Γεώργιος Σισίνης]]. Αντίθετα, από τις όποιες συνεδριάσεις έγιναν στην Αίγινα, δεν καταγράφηκαν έγγραφες αποφάσεις. Τελικά η Εθνοσυνέλευση συνήλθε ως συμβιβαστική λύση στην Τροιζήνα, ως [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας]].