Μάχη της τάφρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 7:
Τον Ιούνιο (αρχή του νέου έτους για τους Άραβες) του 626 φήμες έφτασαν στη Μεδίνα, ότι κάποιες πατριές των φυλών των Γκαταφάν, σχεδίαζαν επιδρομή στην όαση. Με το που εμφανίζεται στη πεδιάδα ο Μωάμεθ με 400 πολεμιστές, οι αντίπαλοι εξαφανίζονται. Τον Σεπτέμβρη του [[626]] ο Μωάμεθ, επικεφαλής 1000 πολεμιστών επέδραμε στη περιοχή του Ντουμάτ ελ- Ζαντάλ-μια όαση στα σύνορα με τη [[Συρία]]- που δέχτηκε την επιδρομή των φυλών του Καλμπ. Το αποτέλεσμα εκτός από να διώξουν τους Κάλμπ, και να πάρουν τα πρόβατά τους, ήταν να δείξουν στις άλλες φυλές του βορρά, ότι τώρα υπήρχε μια νέα δύναμη, ισχυρότερη από όλες.<ref> > Lings ‘’Muhammad life based on earliest sources’’ σελ. 213 </ref>
 
Όταν ο Μωάμεθ πήγε στη Μεδίνα, βρήκε τις εβραϊκές πατριές των Ναντίρ (Nadir), των Κουάινκα (Quainqa) και των Κουραϊζάχ (Quraizah), με τις οποίες συμφώνησε σε μια ειρηνική διαβίωση μαζί τους, και σε βοήθεια του ενός προς τον άλλο σε περίπτωση πολεμικών επιχειρήσεων. Μετά τη Μάχη του Μπαντρ, όμως, η πατριά των Κουάινκα, ακύρωσε τη συμφωνία με τον Μωάμεθ – βλέποντας τους πιστούς αυτής της νέας θρησκείας να απειλούν με τον όγκο τους, τη δική τους θρησκεία-. Ο Μωάμεθ τους πολέμησε και τελικά αυτή η πατριά εκδιώχθηκε από τους μουσουλμάνους και μετανάστευσε στη [[Συρία]]. Μετά τη μάχη του Ουχούντ και η πατριά των Ναντίρ, έσπασαν τη συνθήκη. Ο Μωάμεθ αντιμετώπισε και αυτούς με τον ίδιο τρόπο, μερικοί έφυγαν για τη Συρία αλλά οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στη περιοχή της Χαϋμπάρ, βόρεια της Μεδίνας. Σε αντίθεση με αυτούς, η πατριά των Κουάινκα, ζούσε σε ειρήνη και σε συμμαχία με τους μουσουλμάνους. Έτσι, η πατριά των Ναντίρ, ήρθε σε επαφή με τους κατ’ εξοχήν εχθρούς των μουσουλμάνων, τους [[Κουραϊσίτες]] στη Μέκκα. Το καλοκαίρι του 626, τα δυο μέρη αποφασίστηκε και επίσημα να συμμαχήσουν για να πολεμήσουν τους Μωαμεθανούς.
 
Εντωμεταξύ οι διωγμένες από τον Μωάμεθ εβραϊκές πατριές των Ναντίρ ήταν αποφασισμένες να πάρουν πίσω τα εδάφη τους. Οι ελπίδες στηρίζονταν στην επόμενη επίθεση που οι Κουραϊσίτες ετοιμάζονταν να κάνουν στη Μεδίνα. Στις αρχές του 627, διαπραγματεύσεις συμμαχίας μεταξύ Εβραίων και Κουραϊσιτών άρχισαν στη Μέκκα. Πράγματι, όρκος συμμαχίας που δόθηκε στη Κααμπα, έδεσε τους δυο συμμάχους. Οι Ναντίρ, επιφορτίστηκαν να φέρουν με το μέρους τους, τις υπόλοιπες εβραϊκές φυλές αλλά και τις υπόλοιπες αραβικές της περιοχής. Έτσι πήγαν στους Γκατφάν (Ghatfan) και στους μπανί Ασάντ (Bani Asad), καθώς και σε μικρότερες φυλές και όλοι συμφώνησαν σε μια από κοινού επίθεση. Για τους Μεκκανούς, όσο υπήρχαν στη Μεδίνα, οι [[Μουσουλμάνοι]] ο εμπορικός δρόμος για τη Συρία ήταν κλειστός.