Μάχη της τάφρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 17:
Ξεκίνησαν από τη Μέκκα, ταυτόχρονα με μερικούς ιππείς που ξεκίνησαν για να ειδοποιήσουν τον Μωάμεθ. Είχαν μόνο μια εβδομάδα καιρό, πριν φτάσει ο στρατός, για να οργανώσουν την άμυνά τους. Ένας Πέρσης εξισλαμισμένος, ο Σαλμάν, είπε στον Προφήτη, ότι στη Περσία όταν θέλουν να αμυνθούν από επίθεση εφίππων, σκάβουν τάφρους γύρω από τις πόλεις. Τους πρότεινε να κάνουν το ίδιο και εκεί. Όλοι έπεσαν με τη μούτρα στο σκάψιμο της τάφρου, και μέσα σε 6 μέρες ήταν έτοιμη.
 
Έφτασαν και οι ειδήσεις ότι οι Κουραϊσίτες έρχονταν από τα νοτιοδυτικά ενώ οι φυλές των Γκαταφάν και των υπόλοιπων Αράβων έρχονταν από τα ανατολικά. Οι Μουσουλμάνοι παρατάχτηκαν πίσω από το τείχος της Μεδίνας, περίπου 3000 άντρες. Οι Μεκκανοί στρατοπέδευσαν στη περιοχή της Ουχούντ. Ο [[Μωαβίας Α'|Αμπού Σουφυάν]] ήταν ο γενικός στρατηγός. Είδαν με έκπληξη τη τάφρο και κατάλαβαν ότι τα άλογα πολύ δύσκολα μπορούσαν να την περάσουν, ενώ και οι τοξότες των μουσουλμάνων καραδοκούσαν. Eκτός αυτού, 200 άντρες φρουρούσαν τη περίμετρο της τάφρου ενώ μια ομάδα 500 αντρών είχε οριστεί με σκοπό να μετακινείται εύκολα και γρήγορα σε όποιο μέρος του τείχους υπήρχε ανάγκη. Στο συμβούλιο που έκαναν, αποφάσισαν ότι η καλύτερη πολιτική ήταν η διπλή επίθεση κατά της πόλης έτσι ώστε να μοιραστούν οι υπερασπιστές της.
 
O Αμπού Σουφυάν, βλέποντας τη τάφρο φώναξε θυμωμένος : «μα το Θεό! Οι Άραβες δεν πολεμάνε έτσι! <ref> Ibn Hissam, Vol.2, p.224</ref>]
Οι Μεκκανοί προσπάθησαν μια- δυο φορές να διαβούν την τάφρο, αλλά τα άλογα ασυνήθιστα σε κάτι τέτοιο, αρνήθηκαν να κατέβουν εκεί μέσα. Οι μέρες περνούσαν και οι επιθέσεις δεν είχαν καμιά επιτυχία. Κανείς βέβαια και από τις δύο πλευρές δεν είχε σκοτωθεί, όμως οι τραυματισμένοι από τα βέλη ήταν πολλοί. <ref> Lings ‘’Muhammad life based on earliest sources’’ σελ. 223</ref>
Oι "Σύμμαχοι", προσπαθούσαν όλες τις μέρες να βρουν το ‘’ευάλωτο’’ τμήμα της τάφρου, για να τη περάσουν. Στάθηκε αδύνατο. Το ηθικό και των δυο πλευρών άρχιζε να πέφτει. Οι μουσουλμάνοι γιατί τέλειωναν τα τρόφιμα. Οι "Σύμμαχοι," γιατί οι [[Άραβες]] ποτέ δεν πολιορκούσαν τις πόλεις για πολύ καιρό. Πάντα προτιμούσαν την αιφνιδιαστική εισβολή. Η υπομονή που απαιτεί μια πολιορκία, τους άγχωνε. Οι προμήθειες τροφής κόντευαν να τελειώσουν, και για τους ‘’Συμμάχους’’.