Λικινία Ευδοξία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
Ο [[Ιωάννης της Αντιοχείας]] αναφέρει ότι ο Μάξιμος εξασφάλισε τη διαδοχή του κερδίζοντας την πίστη των υπαλήλλων του παλατιού και των τοπικών στρατιωτικών. Η Ευδοξία αναγκάστηκε να τον παντρευτεί αλλιώς θα την εκτελούσαν.
 
Ο Μάξιμος διόρισε τον Αβίτο και τον έστειλε στην Τουλούζη. Ο Αβίτος είχε να προσπαθήσει να εξασφαλίσει την πίστη των [[Θεοδώριχος Β΄ των Βησιγότθων|Θεοδώριχου Β΄ των Βησιγότθων]] στο νέο αυτοκράτορα. Ωστόσο, η βασιλεία του ήταν σύντομη. Σύμφωνα με τον χρονογράφο Malchus, «Η αυτοκράτειρα Ευδοξία, η χήρα του αυτοκράτορα Βαλεντινιανού και την κόρη του αυτοκράτορα Θεοδοσίου και της Ευδοκίας, παρέμεινε δυστυχώς στη Ρώμη και εξοργισμένη με τον τύραννο Μάξιμο, λόγω της δολοφονίας του συζύγου της, κάλεσε τον βανδάλωνβάνδαλο Τζέσερικ, βασιλιά της Αφρικής, κατά του Μαξίμου, ο οποίος κυβερνούσε τη Ρώμη. Ήρθε ξαφνικά στη Ρώμη με τις δυνάμεις του και κατέλαβε την πόλη, και αφού κατέστρεψε τον Μάξιμο και όλες τις δυνάμεις του, πήρε τα πάντα από το παλάτι, ακόμα και τα χάλκινα αγάλματα. Μάλιστα αιχμαλώτισε τους επιζόντες γερουσιαστές, συνοδευόμενοι από τις συζύγους τους. Μαζί τους επίσης μεταφέρθηκαν στη Καρχηδόνα στην Αφρική η αυτοκράτειρα Ευδοξία, η οποίος τον είχε καλέσει, η κόρη της Πλακιδία, σύζυγος του πατρικίου Ολύμπριους, ο οποίος ήταν τότε σε διαμονή στην Κωνσταντινούπολη και ακόμη και την παρθένα Ευδοκία. Αφού είχε επιστρέψει, ο Τζέσερικ έδωσε τη νεότερη Ευδοκία, παρθένα, κόρη της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, στο γιο του Χιούνερικ για γάμο, και τις κράτησαν και τις δύο, μητέρα και κόρη, με μεγάλες τιμές.»(Chron. 366).<ref>^ a b c d e f g h Ralph W. Mathisen, Petronius Maximus (17 March 455 - 22 May 455)</ref>
Η Ευδοξία προφανώς ακολούθησε το παράδειγμα της κουνιάδας της [[Ονώρια|Ονώριας]] που έκανε έκκληση στον [[Αττίλας|Αττίλα]] για να αποφύγει έναν ανεπιθύμητο γάμο.