Ερρίκος Α΄ του Γκιζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικροδιορθώσεις, έλλειψη πηγών |
|||
Γραμμή 27:
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Φραγκίσκος του Γκιζ|Φραγκίσκου]] δούκα του Γκιζ και της Άννας των Έστε, κόρης του [[Έρκολε Β΄ της Φερράρα|Έρκολε Β΄]] δούκα της Φερράρα. To 1563 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ως δούκας του Γκιζ.
Πολέμησε στην Ουγγαρία το 1565 εναντίον των Τούρκων και κατά την επιστροφή του έγινε ένας από τους ηγέτες της Καθολικής Μερίδας στους θρησκευτικούς πολέμους της Γαλλίας. Πολέμησε στο Σαιν-Ντενί το 1567, στη μάχη του Ζαρνάκ, κράτησε με επιτυχία την άμυνα του Πουατιέ κατά την πολιορκία του και πολέμησε στη μάχη του Μονκοντούρ. Η ερωτική του σχέση με τη Μαργαρίτα των Βαλουά, αδελφή του [[Κάρολος Θ΄ της Γαλλίας|Καρόλου Θ']], πρόσβαλε το βασιλιά και τη βασιλομήτορα Αικατερίνη των Μεδίκων, αλλά όταν νυμφεύτηκε την Αικατερίνη του Λα Μαρκ, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις τους. Η Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον αρχηγό των Ουγενότων, [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο]] βασιλιά της Ναβάρρας και μετά τις εορτές του γάμου, στις 22 Αυγούστου του 1572, έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του ναυάρχου Γκασπάρ ντε Κολινύ, επίσης ηγέτη των Ουγενότων. Ο δούκας του Γκιζ, που τον θεωρούσε υπεύθυνο για τη δολοφονία του πατέρα του, θεωρήθηκε ύποπτος. Δύο ημέρες μετά, εορτή του Αγ. Βαρθολομαίου, ο Γκασπάρ δολοφονήθηκε και ακολούθησε σφαγή των Ουγενότων.
Το 1574 απεβίωσε ο Κάρολος Θ' και τον διαδέχθηκε ο τρίτος αδελφός [[Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας|Ερρίκος Γ']]. Το 1575 ο δούκας του Γκιζ τραυματίστηκε στη μάχη του Ντορμάν και από τότε τον αποκαλούσαν ΄΄ο σημαδεμένος΄΄. Ήταν χαρισματικός και είχε λαμπρή φήμη μεταξύ των Καθολικών, που τον θεωρούσαν ήρωα. Το 1576 συνέστησε την Καθολική Μερίδα με σκοπό να εμποδίσει τον Ερρίκο της Ναβάρρας να γίνει βασιλιάς. Ο ταλαντούχος και ορμητικός δούκας του Γκιζ είχε αντίθετη προσωπικότητα από τον αμφιταλαντευόμενο και εφεκτικό Ερρίκο της Ναβάρρας. Ο δούκας του Γκιζ υποστήριζε ότι ήταν απόγονος του Καρλομάγνου, έτσι εποφθαλμιούσε το θρόνο: είναι η περίοδος των τριών Ερρίκων.
Το 1584 απεβίωσε ο τέταρτος αδελφός [[Φραγκίσκος του Ανζού|Φραγκίσκος]], διάδοχος του θρόνου, πράγμα που έκανε διάδοχο τον Ερρίκο της Ναβάρρας, γιο του Αντωνίου των Βουρβόνων. Τότε ο δούκας του Γκιζ σύναψε συνθήκη στη Ζουανβίλ με τον [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππο Β']] της Ισπανίας
όπου ορίστηκε διάδοχος να είναι ο καρδινάλιος [[Κάρολος των Βουρβόνων|Κάρολος]], αδελφός του Αντωνίου. Το 1585 ο Ερρίκος Γ' πήρε το μέρος των Καθολικών και η Καθολική Μερίδα είχε επιτυχία στον πόλεμο με τους Ουγενότους. Ο δούκας του Γκιζ άρχισε να ξεσηκώνει την επαρχία· ο Ερρίκος Γ' φοβήθηκε τη δύναμή του και τον διέταξε να σταματήσει, αλλά ο δούκας του Γκιζ τον αψήφησε, μπήκε στο Παρίσι στις 0 Μαΐου 1588 και ανάγκασε τον Ερρίκο Γ' να φύγει (ημέρα τον οδοφραγμάτων).
Η Καθολική Μερίδα τώρα έλεγχε τη Γαλλία και ο βασιλιάς υποχρεώθηκε να κάνει τον δούκα του Γκιζ αρχιστράτηγο της Γαλλίας. Ο Ερρίκος Γ' δεν ήθελε να είναι υποχείριο του δούκα του Γκιζ και σκέφτηκε ένα σχέδιο με την πιο διάσημη από την ομάδα κατασκόπων της μητέρας του: με την Σαρλότ ντε Σωβ, ερωμένη του, πέρασε το βράδυ στις 22 Δεκεμβρίου 1588. Το επόμενο πρωί ο δούκας του Γκιζ κλήθηκε στο Σατώ ντε Μπουά για ακρόαση με το βασιλιά και δολοφονήθηκε από τους ''45 Φρουρούς'' του Ερρίκου Γ', ο οποίος κοίταζε. Την επόμενη ημέρα δολοφονήθηκε και ο αδελφός του [[Λουδοβίκος Β΄ καρδινάλιος του Γκιζ]]. Οι πράξεις εξόργισαν τους συγγενείς τους Γκιζ και τους συμμάχους τους τόσο, που ο βασιλιάς αναγκάστηκε να καταφύγει στον Ερρίκο της Ναβάρρας· το επόμενο έτος δολοφονήθηκε από τον Ζακ Κλεμάν, πράκτορα της Καθολικής Μερίδας.
Η προσωπικότητα και το τέλος του Ερρίκου Α' δούκα του Γκιζ αναφέρεται στο έργο του Αλεξάνδρου Δουμά ''Βασίλισσα Μαργκό'' και σε άλλα μυθιστορήματα, θεατρικά, ταινίες και λοιπά έργα.
==Οικογένεια==
| |||