Ο '''Κλαύδιος της Λωρραίνης(Κλωντ)''', (''Claude de Lorraine'', [[20 Οκτωβρίου]] [[1496]] - [[12 Απριλίου]] [[1550]]) από τον [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκο της Λωρραίνης]] ήταν ο '''Α΄ δούκας του Γκιζ''' ([[1528]]-[[1550]]).
Δεύτερος γιος του δούκα της Λωρραίνης [[Ρενέ Β΄ της Λωρραίνης|Ρενέ Β΄]] δούκα της Λωρραίνης και της δεύτερης συζύγου του [[Φιλίππη του Γκέλντερ|Φιλίππης του Γκέλντερ]], σπούδασεμεγάλωσε στην βασιλική αυλήΑυλή του [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄]]. Στα 17 του έγινε σύμμαχος με την βασιλική οικογένεια με τον γάμο του με την [[Αντουανέτα των Βουρβόνων]], κόρη του [[Φραγκίσκος του Βαντόμ|Φραγκίσκου,]] κόμη του Βαντόμ]].
Ο Κλαύδιος διακρίθηκε στην [[μάχη του Μαρινιάνο]] ([[1515]]), και σώθηκε, παρά τα 32 χτυπήματα που δέχτηκε στην μάχη. Πολέμησε ([[1521]]) στην [[Φονταραβία]]. Έγινε κυβερνήτης της [[Βουργουνδία]]ς και της [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]]ς ([[1523]]), μετά την επιτυχία του στην απόκρουση των αυτοκρατορικών στρατευμάτων που επιτέθηκαν στην περιοχή του. Στην μάχη του Ζαβέρν ([[1525]]) συνέτριψε τα στρατεύματα των [[Αναβαπτιστές|Αναβαπτιστών]] χωρικών, που ήθελαν να λεηλατήσουν την [[Λωρραίνη]].
Στην επιστροφή από την εξορία του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄ ([[1528]]), ο Κλαύδιος κηρύχθηκε από τον ίδιο τον βασιλιά δούκας του Γκιζ. Ο τίτλος του δούκα που του απενεμήθη ήταν μεγάλη πρόκλησητιμή υπέρ του, γιατίδιότι ο συγκεκριμένος τίτλος είχε απονεμηθεί ως τότε μόνο σε μέλη της βασιλικής οικογένειας ή σε αρσενικούς απογόνους του [[Ούγος Καπέτος|Ούγου Καπέτου]]. Ο ίδιος αντίθετα καταγόταν από την οικογένεια του δουκάτου της Λωρραίνης.
Ο βασιλιάς Φραγκίσκος A', αν και άρχισε να δυσπιστεί λόγω των μεγάλων φιλοδοξιών του φιλοδοξιώνΚλαύδιου, συνέχισε να τον ανταμείβει με δώρα και γη για τις συνεχείς προσφορές του. Διακρίθηκε και στην εκστρατεία του Λουξεμβούργου ([[1542]])
