Τζων Μέυναρντ Κέυνς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 194.63.230.126 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρ...
μ συμπλήρωση
Γραμμή 21:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Τζων Μέυναρντ Κέυνς, πρώτος βαρώνος Κέυνς του Τίλτον''' (''John Maynard Keynes'', [[5 Ιουνίου]] [[1883]] – [[21 Απριλίου]] [[1946]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος. Δημιούργησε, με τα έργα του και τους οπαδούς του, τη λεγόμενη κεϋνσιανή σχολή στην [[οικονομικά|οικονομική επιστήμη]]. Ο Κέυνς και ο [[Μίλτον Φρίντμαν]] ήταν δύο από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους του 20ου20ού αιώνα.
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Τα δύο πιο σημαντικά βιβλία που συνέγραψε ήταν "''Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης"'' (1919) και "''Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος"'' (1936). Με το πρώτο από τα παραπάνω βιβλία του υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν είχε την ικανότητα να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που απαίτησαν από αυτήναυτή οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ότι αυτό θα οδηγήσει στην επανάληψη του σε πιο μεγάλη κλίμακα. Με το δεύτερο ότι, για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), θα πρέπει να παρέμβει το κράτος και χρηματοδοτώντας την οικονομία και τις επιχειρήσεις να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Το δεύτερο αυτό βιβλίο ψηφίστηκε από το κοινό το 2017 ως «το πιο επιδραστικό βιβλίο στη διαμόρφωση της βρετανικής κοινωνίας» το 20ό αιώνα.
 
Από τον Κέυνς έχει πάρει το όνομά της και η [[Κεϋνσιανή ρύθμιση]], η αναδιανομή δηλαδή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις κατώτερες τάξεις, με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών, προκειμένου να αποφεύγεται η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αναταραχές. Μια τέτοια ρύθμιση δεν ήταν ποτέ στόχος του ίδιου του Κέυνς. Ο Κέυνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης που υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μακριά από μια θέση ισορροπίας πλήρους απασχόλησης. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας κ.λπ., αλλά ο κύριος στόχος δεν είναι η αναδιανομή αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Μάλιστα η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι πλήρως αντίθετη στη νοοτροπία του Κέυνς ο οποίος ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές.
 
Είχε παντρευτείνυμφευθεί μια Ρωσίδα μπαλαρίνα, αλλά παρά τη θέληση και των δύο δεν απέκτησαν τέκνα. Είχε εντούτοις συγκεντρώσει πολλά χρήματα από την δραστηριότητά του στο [[χρηματιστήριο]].
 
== Παραπομπές ==