Πέτρος Δ΄ της Βουλγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 37:
|υπογραφή=
}}
Ο '''Πέτρος Β΄''', γεννημένος '''Θεόδωρος''', επίσης γνωστός ως '''Θεόδωρος-Πέτρος''' ([[Βουλγαρική γλώσσα|Βουλγαρικά]] Петър ІV, Теодор-Петър, πέθανε το 1197) ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας (ή τσάρος) της παλινορθωμένης (2ης) Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας από το 1185 ως το 1197. Ηταν γιος πλούσιου κτηνοτρόφου απο τα βουνά του [[Θέμα (Βυζάντιο)|Βυζαντινού θέματος]] (ή επαρχίας) [[Θέμα Παρίστριον|Παρίστριον]]. Αυτός και οι μικρότεροι αδελφοί του [[Ιβάν Ασέν Α΄|Ασέν]] και [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάν]] αναφέρονταν ως [[Βλάχοι]] στις περισσότερες πρωτογενείς πηγές, αλλά πιθανότατα ήταν μεικτής (Βλάχικης, Βουλγάρικης και [[Κουμάνοι|Κουμάνικης]] καταγωγής.
Ο Θεόδωρος-Πέτρος και ο Ασέν προσέγγισαν το Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Ισαάκιος Β΄ Άγγελος|Ισαάκιο Β΄ Άγγελο]] στη Θράκη το 1185, απαιτώντας ένα κτήμα στον [[Αίμος|Αίμο]]. Οταν ο αυτοκράτορας αρνήθηκε και τους ταπείνωσε αποφάσισαν να προκαλέσουν μια εξέγερση, εκμεταλλευόμενοι τη δυσαρέσκεια που ένας νέος φόρος είχε προκαλέσει μεταξύ των Βουλγάρων και των Βλάχων. Για να πείσουν τους συμπατριώτες τους να τους ακολουθήσουν πλήρωσαν ντόπιους προφήτες που δήλωναν ότι θα τους υποστήριζε και ο [[Άγιος Δημήτριος]]. Πριν από το τέλος του έτους ο Θεόδωρος-Πέτρος στέφθηκε και υιοθέτησε διακριτικά που χρησιμοποιούνται μόνο από αυτοκράτορες.
Ο αυτοκρατορικός στρατός νίκησε τους εξεγερθέντες, αναγκάζοντας το Θεόδωρο-Πέτρο και τον Ασέν να καταφύγουν στους Κουμάνους τον Απρίλιο του 1186, αλλά επέστρεψαν επικεφαλής Κουμανικών στρατευμάτων το φθινόπωρο. Σύντομα απέκτησαν τον έλεγχο του Παριστρίου, έτσι η εξέγερση τους έληξε με τη δημιουργία ενός νέου κράτους, που θεωρείται διάδοχος της [[Α΄ Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Α΄ Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας]]. Οι αδελφοί έκαναν τακτικές επιδρομές εναντίον των γειτονικών Βυζαντινών εδαφών στις αρχές της δεκαετίας του 1190. Οι συγκρούσεις μεταξύ του Ισαάκιου Β΄ και του [[Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Βαρβαρόσα]] κατά τη σταυροφορία του δεύτερου έδωσαν την ευκαιρία στο Θεόδωρο-Πέτρο να κατακτήσει νέα εδάφη το 1190.
Ο Θεόδωρος-Πέτρος και ο Ασέν διαίρεσαν το βασίλειο τους το 1192 και ο Θεόδωρος-Πέτρος πήρε την Πρεσλάβα και τη βορειοανατολική περιοχή και συνομολόγησε συνθήκη ειρήνης με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Μετά τη δολοφονία του Ασέν από ένα βογιάρο το 1196 ο Θεόδωρος-Πέτρος διόρισε τον Καλογιάν κυβερνήτη του πρώην βασίλειου του Ασέν. Ο Θεόδωρος-Πέτρος δολοφονήθηκε κατά το επόμενο έτος.
==Ονομα==
Το ''Συνοδικόν του Τσάρου Μπορίλ'', που συντάχθηκε το 1211, αναφέρεται σε αυτόν ως "Θεόδωρο, που ονομάζεται Πέτρος", αποδεικνύοντας ότι Θεόδωρος ήταν το αρχικό όνομα του. Σύμφωνα με μια ευρέως διαδεδομένη θεωρία άλλαξε το όνομά του όταν στέφθηκε αυτοκράτορας, πιθανότατα σε ανάμνηση του Πέτρου Α΄ της Βουλγαρίας που είχε αγιοποιηθεί στις αρχές του 11ου αιώνα. Ο ιστορικός Aλεξάντρου Ματζεάρου αναφέρει ότι ο Θεόδωρος πρέπει να υιοθέτησε το νέο όνομα σε σχέση με δύο ηγέτες αντιβυζαντινών εξεγέρσεων του 11ου αιώνα, του [[Εξέγερση του Πέτρου Δελεάνου|Πέτρου Δελεάνου]] και του Πέτρου Κωνσταντίνου Μποντίν, και όχι με τον Πέτρο Α΄, που προσπάθησε να διατηρήσει την ειρήνη με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο [[Θεόδωρος Βαλσαμών]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Πατριάρχης Αντιοχείας]], τον αποκάλεσε "επαναστάτη Σλαβόπετρο" σε ένα ποίημα. Δύο χρονικά για τη σταυροφορία του [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Βαρβαρόσα]] αναφέρονται σε αυτόν ως "Kαλόπετρο"» (από την ελληνική έκφραση του "Πέτρος ο Ωραίος").
==Ηγέτης επανάστασης==
| |||