Πέτρος Δ΄ της Βουλγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 65:
 
==Αυτοκράτορας της Βουλγαρίας==
===Αρχή===
Εκμεταλλευόμενοι τον πόλεμο μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των [[Βασίλειο της Σικελίας|Νορμανδών της Σικελίας]] οι εξεγερθέντες εισέβαλαν στη Θράκη και έπεισαν και άλλους να τους ακολουθήσουν. [39] Ενθαρρύμένος από τις νίκες, ο Θεόδωρος-Πέτρος "φόρεσε στο κεφάλι του χρυσό στεφάνι και έφτιαξε κόκκινα στιβάνια για να βάλει στα πόδια του", διακριτικά που είχαν μόνο οι αυτοκράτορες. Αν και ο Χωνιάτης δεν ανέφερε ότι ο Θεόδωρος-Πέτρος είχε ήδη προσαγορευθεί αυτοκράτορας, η χρήση των αυτοκρατορικών διακριτικών δείχνει ότι ή είχε ανακηρυχθεί αυτοκράτορας, ή τουλάχιστον διεκδικούσε τον τίτλο. Ο Ματζεάρου αναφέρει ότι η στέψη πιθανότατα έγινε πριν από το τέλος του 1185, γιατί ένας ιερέας, ο Βασίλειος, φέρεται να έγινε ο επικεφαλής της αποκαταστημένης Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά το έτος αυτό.
 
Theodor-Peter πολιόρκησε Πρεσλάβας, η οποία ήταν η πρωτεύουσα της πρώτης βουλγαρικής αυτοκρατορίας, αλλά δεν μπορούσε να το συλλάβει. [46] [47] Οι επαναστάτες και πάλι εισέβαλαν στη Θράκη, που μεταφέρουν μακριά "πολλά ελεύθερα [ανθρώπους], πολλά ζώα και τα ζώα έλξης, και αιγοπροβάτων σε κανένα μικρό αριθμό" στις αρχές του 1186. [40] [48] Για να αποτρέψετε τους αντάρτες από τη διέλευση των ορεινών διαβάσεων, Ισαάκιος Β ξεκίνησε μια εκστρατεία εναντίον τους, αλλά κατέλαβαν »το τραχύ έδαφος και δυσπρόσιτα σημεία» [40] και αντιστάθηκε στις επιθέσεις. [49] Ωστόσο, μια ξαφνική «μαυρίλα» (που σχετίζεται με την ηλιακή έκλειψη της 21 Απρίλη του 1186) αυξήθηκαν μέχρι και «καλύπτει τα βουνά», [50] που επιτρέπει στους Βυζαντινούς για να προκαλέσει μια σοβαρή ήττα για τους αντάρτες
 
 
Κατά τη [[Γ΄ Σταυροφορία]], καθώς οι σχέσεις του Ισαάκιου Β΄ Αγγελου με το [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α΄, Αγιο Ρωμαίο Αυτοκράτορα]] επιδεινώθηκαν, ο Πέτρος Δ΄ και ο Ιβάν Ασέν προσέφεραν στρατιωτική βοήθεια στους Γερμανούς σταυροφόρους στη [[Νις(Σερβιά)|Νις]] το 1189. Το 1190 ο Ισαάκιος Β΄ Αγγελος κατόρθωσε να προελάσει πάλι στο Τάρνοβο και να το πολιορκήσει, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει λόγω της προέλασης Κομανικών ενισχύσεων από το βορρά. Κατά την υποχώρησή του ο Βυζαντινός αυτοκράτορας έπεσε σε ενέδρα του Ιβάν Ασέν, που είχε πιάσει τα περάσματα του Αίμου, και ο Ισαάκιος Β΄ μετά βίας έσωσε τη ζωή του, χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του στρατού και των θησαυρών του. Η νίκη επί των Βυζαντινών έφερε στο προσκήνιο τον Ιβάν Ασέν και ο Πέτρος Δ΄ τον είχε φανερά στέψει συναυτοκράτορα το 1189. Αφήνοντας τον Ιβάν Ασέν υπεύθυνο για το Τάρνοβο και τις εκστρατείες κατά των Βυζαντινών, ο Πέτρος Δ΄ αποσύρθηκε στην Πρεσλάβα χωρίς να παραιτηθεί από το θρόνο. Μετά τη δολοφονία του Ιβάν Ασέν Α΄ το 1196, ο Πέτρος Δ΄ βάδισε κατά του Τάρνοβο, πολιόρκησε το δολοφόνο Ιβάνκο και τον ανάγκασε να καταφύγει στους Βυζαντινούς. Περίπου ένα χρόνο μετά, το 1197, δολοφονήθηκε και ο Πέτρος Δ΄. Τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδερφός του Ιβάν (με το προσωνύμιο [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάν]] ή Ιβάνιτσα ή Ιωάνιτσα ή Ιωανίτσης), που τον είχε φανερά συνδιορίσει στο θρόνο το 1196.